Cesur. •Ara verildi•

•26•

Bölüm ithafı: @sevdaakti

-

Uğur sabah uyandığında ise bulunduğu yatağından birden kalkıp sinirle gürleyip etrafında ki her şeyi kırıp döküyordu.

Nihat yatağından düşerek o gürültüden uyandığında ise hızlıca odasından çıkıp Uğur' un kapısına doğru koştu.

Nihat Nurgül' ü odanın içinde korkmuş bir şekilde gördüğünde ise hemen Uğur' a yaklaşıp kollarından tutmaya çalışmıştı.

"Uğur her şey yolunda! Burada emniyettesin!" diye bağırarak onu daha sıkı tutmaya çalışmıştı.

Uğur ise Nihat' ı kendisinden itip bir kaç kere yumruklamaya çalışmıştı. Bazılarını ıskaladığında yerinde gürleyip Nihat' ın gözüne sertçe bir tane indirtmişti.

Nihat hafiften sendelediğinde ise kendisini yerde bulmuştu. Gözünü tutarak yerinden kalkıp Uğur' a baktığında ise onun gözlerinde hem öfkeyi hem de özlemi görüyordu.

Uğur Nihat' ın kendi içinde neleri gördüğünü farkettiğinde ise yere çöküldükten sonra ağlamaya başladı.

Emel ile olan anıları zihninden gittikçe kayıp oluyordu ve bunu müdahale edecek hiç bir şey yoktu.

Sinirinden kendi kafasına defalarca kez vurmaya başladığında ise Nurgül onu ellerinden tutup durdurttu.

Uğur Nurgül' e baktığında daha fazla ağlamaya başlamıştı. Nurgül ise gözlerinde ki yasları silmek yerine ona sımsıkı sarılmaya başlamıştı.

"Sakin olmaya çalış Uğur. Her şey iyi olacak güven bana." dedi Nurgül fısıldayarak.

Emel' den ayrıldığımda ise diğerlerine bakmıştım. Öylece yerimde durup düşünmüştüm.

Hislerim devralıyordu.

Burada olmaktan ne kadar mutlu olsam bile ve burada olmanın ne kadar iyi bir seçenekim olsa da yine de ailemin bana karşı nasıl davranacaklarını bilmiyordum.

Açıkcası bu durum beni ürkütüyordu.

Aklımdan çok fazla sorular geçiyordu.

Beni hoş karşılayacak mıydılar?
Yoksa bana karşı öfkeli miydiler?

Sanırım bunu öğrenmek için tek bir şey yapmam gerekiyordu.

Emel' in yanından ayrılıp onlara doğru yürümeye başlamıştım ki Pamir arkamdan seslenmişti ve devam yürümemi engellemişti.

"Akbaş. Bekçi seninle görüşmek istiyor."

"Sonra görüşürüz Esin." dedi Emel tebessüm ederek.

Sanırım ailemle yüzleşmem bekleyecekti. Arkamı dönüp Pamir' i gördüğümde ise derin bir nefes alıp Pamir' e doğru yürüdüm.

"Beni takip et." dedi Pamir önümden yürüyerek.

Sude ise Cenk' e baktığında endişeli olduğunu farketti. "Hey iyi misin?"

"Ona ne söyleyeceğimi bilmiyorum Sude."

"Dalga mı geçiyorsun benimle? Ne demek ne söyleyeceğimi bilmiyorum?!"

"Aynen Cenk. Dalga mı geçiyorsun?!" dedi Emel.

"Bakın Esin' i görmeyeli üç ay oldu ve sanırım onu az evvel birden karşımda görmem beni delirttirecek." dedi Cenk çaresizce.

Emel ise bu durumuna gülmeye başlamıştı. Cenk ona çatık kaşlarıyla "Bunun neresi komik?" diye sorduğunda Emel kendisini toparladıktan sonra konuştu.