Εύας POV
Ανακαθομαι στον καναπέ και περιμένω τον Κάρλος να έρθει μέσα. Θα γίνω μητέρα ! Ένα παιδί δικό μου και του Κάρλος.
Τώρα κανείς δεν θα μπορέσει να μας χωρίσει.
Χαϊδεύω την κοιλιά μου εκεί όπου μεγαλώνει το παιδί μου.
Φυσικά και δεν θα το κάνω εύκολο στον Κάρλος.
Θα τον δυσκολεψω λίγο σήμερα αλλά μέχρι το βράδυ. Η πόρτα του σαλονιού ανοίγει και τρία κεφάλια ξεπροβάλλουν στην πόρτα. Ο Κάρλος ,η Σοφία και η Κάρλα. Φυσικά! Τα τρία πρόσωπα που αγαπάω πιο πολύ.
Η Κάρλα τρέχει και με αγκαλιάζει.
- Με συγχωρείτε Μεγαλειοτατη! Απλώς με ανησυχησατε και τώρα με συγκινησατε.,μου λέει καθώς απομακρύνεται.
Της χαμογελάω και έπειτα έρχεται και η Σοφία να με συγχαρεί για το γεγονός.
- Σας Ευχαριστώ πολύ κορίτσια!,τους λέω.
Ο Κάρλος στέκεται πίσω σαν φρουρός και περιμένει υπομονετικά να φύγουν οι φίλες μου.
Δεν τον κοιτάζω αλλά από το λίγο που τον είδα οφείλω να πω ότι απολαμβάνω το άγχος του. Το έχω συγχωρήσει αλλά δεν θα του το κάνω εύκολο όχι για τώρα. Πρέπει να καταλάβει ότι μου φέρθηκε άσχημα νωρίτερα. Το βράδυ θα είμαστε πάντως μαζί.
Τα κορίτσια υποκλίνονται και βγαίνουν σιγά - σιγά έξω από το δωμάτιο αφήνοντας εμένα και τον Κάρλος μόνους μας στο σαλόνι.
Σηκώνω το βλέμμα μου να τον κοιτάξω.
Μου χαμογελάει και έρχεται προς τον καναπέ.
Κάθεται σε μια άκρη και μου πιάνει το χέρι.
- Μωρό μου με έκανες χαρούμενο. Εκτός όμως αυτού θέλω να ξέρεις ότι δεν εννοούσα τίποτα από τα προηγούμενα... ξέρεις αυτά που σου είπα στον κήπο. Δεν είχα σκοπό να φύγω αλλά ούτε και να σε εγκαταλείψω μόνη εδώ. Περίμενα ότι θα με ακολουθούσες εσύ. Σε δοκίμαζα.,μου λέει. Συνειδητοποιώ ότι ο ένας δοκιμάζει τον άλλο χωρίς όμως ουσία. Τι περίμενα? Είμαστε και οι δύο τόσο ξεροκέφαλοι αλλά είναι ένα πράγμα που θαυμάζω σε αυτόν.
- Λυπάμαι έπρεπε να το σκεφτείς νωρίτερα. Με συγχωρείς αλλά πρέπει να πάω να ετοιμαστώ για το δείπνο με τον Χάρι.,του λέω.
Με κοιτάζει σαν ένα μικρό παιδί που του πήρα το γλυφιτζουρι .
- Εύα εγώ....
- Σε καταλαβαίνω και έχεις δίκιο. Εσύ έλα με την άμαξα σου . Ένταξη? Τα λέμε εκεί.,του λέω και σηκώνομαι.
Λίγα λεπτά αργότερα βρίσκομαι στο δωμάτιο μου και η Κάρλα με την Σοφία με ετοιμάζουν. Το μώβ φόρεμα που μου ετοίμασαν τα κορίτσια είναι εξαιρετικό. Με προσέχουν τόσο πολύ και με αγαπάνε που πραγματικά με συγκινεί.
- Τι ώρα είναι?, ρωτάω.
Η Κάρλα κοιτάζει ψηλά στο ρολόι και έπειτα κοιτάζει εμένα.
- Σχεδόν πέντε.,μου λέει.
- Θεέ μου ! Θα αργήσω!,λέω πιο πολύ για να το ακούσω εγώ.
- Όχι ! Τελειώσαμε !,μου λέει η Σοφία.
Μου φοράνε το στέμμα και βγαίνουμε έξω από το δωμάτιο.
Θα πρέπει να είμαι εκεί σε λίγες ώρες. Δεν θέλω να αργήσω.
YOU ARE READING
QUEEN'S PLEASURE (Η Ευχαρίστηση της Βασίλισσας)
Teen Fiction"Πώς τόλμησες να το κάνεις αυτό?",μου φωνάζει κολλώντας με στην πόρτα του δωματίου μας. Πάω να φύγω αλλά με τραβάει πάλι πάνω στην πόρτα. " Μιλάς εσύ που για να με κοροϊδέψεις με έβαλες να χορέψω μπροστά σε όλους? Νομίζεις ότι είμαι ηλίθια? Ξέρω το...
