[Completed] The Breakers Batch 1 Book 10: Christopher Samaniego, Jr.

Chapter 22.1

DAHAN-DAHANG iminulat ni Rachel Leigh ang mga mata. Sinubukan niyang gumalaw pero nakaramdam siya ng sakit sa ibabang parte ng katawan. Napangiwi siya at napaungol sa sakit na nararamdaman.
“Baby, ayos ka lang ba?”
Parang bulang naglaho ang sakit niya nang marinig ang boses ni Christopher. Tumingala siya at nakita itong nakaupo at nakasandal sa headboard ng kama, nakataklob ng kumot ang ibabang parte ng katawan nito. Napangiti siya nang maalala ang nangyari sa pagitan nila.
“Christopher…” malambing niyang bulong sa pangalan ng asawa. Nagtaka siya sa nakitang sobrang pag-aalala sa mukha nito.
“Sobra-sobra kitang nasaktan, hindi ba, baby?” tanong nito. “Hindi ko alam,” nasa mukha nito ang matinding kalungkutan. “I’m sorry, kinontrol ko sana ang sarili ko. Hindi ko nagawang alalahanin ang sakit na mararamdaman mo. Sarili ko lang ang iniisip ko,” yumuko pa ito.
“Ayos lang ako, Christopher. Hindi mo naman ako nasaktan,” sabi niya, pinipilit na alisin ang pag-aalala nito. Nakikita niya na sinisisi nito ang sarili sa sakit na nararamdaman niya pero hindi na naman mahalaga iyon. Oo, nasaktan siya nito noong una pero walang kapalit ang sayang naramdaman niya habang tumatagal.
“Hindi,” umiling ito. “Hindi ko dapat ginawa ‘yon. Hindi dapat kita sinaktan. Hindi ko alam ang gagawin ko.”
Nangilid ang mga luha niya sa sinabi nito. Pinagsisisihan ba nito ang ginawa? Hindi ba nito nagustuhan ang nangyari sa kanila katulad niya? It was the best part of her life.
“Are you crying, baby?” puno ng pag-aalalang tanong nito.
“Hindi mo ako nasaktan, Christopher,” bulong niya. Sinubukan niyang mapaupo pero nang mapatingin siya sa kama ay nakita niya ang blood stains na naroroon. Napasinghap siya. “Oh my gosh,” usal niya. Nang muli siyang tumingin dito ay nakita niyang nakatingin din ito doon, nasa mga mata ang pagsisi sa sarili.
So, iyon pala ang dahilan kung bakit ito nagkaka-ganoon. Umupo siya at ngumiti. “Ayos lang ako, Chris… hindi na ako nasasaktan.”
Ibinalik nito ang tingin sa kanya. “Yes, you are,” pilit nito.
Napalabi siya. Hinaplos niya ang nag-aalala nitong mukha. “I’m not. Ayaw mo ba sa nangyari? It’s wonderful,” bulong niya.
Hinaplos din nito ang mukha niya. “It’s the best part of my life, baby. Pero ayokong nakikita kang nasasaktan.”
Ngumiti siya. “I’m okay,” bumuntong-hininga muna siya. “Is it really your first time too?” tanong niya. Iyon ang isa sa mga sinabi nitong hindi mawala sa isipan niya.
Ngumiti ito at tumango.
“Talaga? Ang daming mong naging girlfriends,” paalala niya.
“I did have a lot of relationships, baby. But I never had a woman in my life, except you. I told myself that I will have my first night with my wife, at ikaw ‘yon,” pagpapaliwanag nito habang matiim na nakatitig sa kanya. “Though, masyado na nga lang late itong honeymoon natin,” ngumiti pa ito. “I’m an old school, yeah.”
Hindi nito alam kung gaano siya kasaya ng mga oras na iyon. All her jealousy towards his women before was washed away at that time. He was all hers now, all hers. At hindi niya na hahayaang maagaw pa ito ng iba sa kanya. “Thank you,” bulong niya. She moved closer to him and sat astride him. She felt him growing hard under those blankets. She sucked her breath. Isinubsob niya ang mukha sa leeg nito at mariing kinagat ang pang-ibabang labi.
“What’s wrong, baby?” tanong nito, magaspang na ang tono nito.
“I-I’m shy,” bulong niya.
“Bakit?” marahan nitong hinahaplos ang buhok niya.
Nagtanim siya nang mabilis na halik sa leeg nito bago ito hinarap. “I-I want you again, Christopher,” nahihiyang pag-amin niya.
Tumawa ito. “That’s not a thing to be shy of, baby. I want you too.”
Napangiti siya at hinalikan ang mga labi nito. Napaungol ito at tinugon ang halik niya. Marahang humahaplos ang isa nitong kamay sa likod niya. She felt the chills went down her spine on what he did.
“I love you,” bulong niya sa bibig nito. Napaungol siya ng protesta nang ilayo nito ang mga labi sa kanya.
May pagkagulat sa mga mata nito. “Anong sinabi mo?”
She looked at him with too much hunger. “I love you, Christopher. I love you so much,” ulit niya sa sinabi.
Nakita niya ang pag-ngiti nito. Ilalapit niya sana ulit ang mga labi dito pero inilayo nito ang mukha. She groaned.
“Say it again, baby,” utos nito.
Kinagat niya ang pang-ibabang labi. She wanted him so much now. Hindi niya na magawang kontrolin ang sarili. “I love you, Christopher,” pagkatapos ay siniil niya na naman ng halik ang mga labi nito. Ilang sandali lang ay muli itong lumayo.
“Again, Rachel Leigh,” bulong nito.
She was totally going crazy for wanting him. “I love you, Christopher,” hinila niya ang ulo nito palapit sa kanya. “I love you, I love you, I love you and I want you so much,” she ached hungrily. Sinimulan niya nang halikan ang leeg nito.
He then changed their position. Nasa ibabaw niya na ito. Natanggal na ang kumot na tumataklob sa ibabang parte ng katawan nito. She excitedly looked down on it and back at his face.
“Oh, baby, I’ll be gentle this time. I promise,” bulong nito. “I love you too,” then he seized her lips for a loving kiss. She groaned inwardly and kissed him back. He gently nipped her lower lip; her nails were making traces on his broad back.
Muli siyang napaungol nang ilayo na naman nito ang mga labi sa kanya. “You’re phone is ringing, baby,” sabi nito. “Answer it.”
Noon niya lang narinig ang ingay ng cell phone niya na nasa bedside table. Naiinis niyang inabot iyon at tiningnan kung sino ang caller. Bahagya siyang natigilan nang makitang si Anthony iyon. Pero bumaba na ang halik ni Christopher sa leeg niya, down to her breasts. He gently suckled. Malakas siyang napaungol, nangangatal pa ang mga kamay niya nang ibalik ang cell phone sa kinalalagyan nito. Nagsala pa iyon at narinig niya pa ang pagbagsak noon sa sahig. Nagpatuloy iyon sa pagtunog. Wala na siyang pakialam doon, masyado na siyang nalulunod sa sensasyong ibinibigay ng asawa.
“Christopher,” ungol niya at hinila ang buhok nito para muling magtagpo ang mga labi nila.
“Who was it, baby?” magaspang na tanong nito.
Ini-iling niya ang ulo. “Nothing important,” she replied in a low, aroused voice.
He chuckled and gave her lips a full erotic kiss. There was nothing important at this time than Christopher and that incredible pleasure he was giving her. She moaned helplessly as he started rubbing that huge, steely maleness of his on her inner thigh. “Christopher, I want you now!” she begged crazily. Her whole body was already being conquered by that too much heat of passion. She wantonly wriggled beneath him. “Now! Now! Now!”
“Yes, baby,” he wheezed and then he gently entered her. She sighed at the feel of him, medyo nasasaktan pa rin siya pero hindi niya na inalintana iyon. He slowly moved inside her, it was very obvious that he was trying to control himself not to hurt her again. Her tears begun to fell at the pleasure she was feeling.
Napatigil ito at napatitig sa kanya. “Am I hurting you, baby?” nag-aalalang tanong nito.
Umiling siya at umungol. Kusa na siyang gumalaw sa ilalim nito, her eyes pleading for him to continue. “Christopher…” she whimpered wantonly. “M-More… more…” she never begged like this before. “P-Please…” She wanted more of him inside her.
“I know, baby. I know,” his voice was a wreck; his eyes were already filled with too much love and desire. Then he slowly proceeded on giving her what she wants.
Ipinikit niya ang mga mata. He felt so good inside her. So good. Nang muli niyang imulat ang mga mata ay nasalubong niya ang tingin nito. There was love in his eyes. Alam niyang ganoon rin ang nakikita nito sa mga mata niya.
She pulled him on the nape and kissed him hard. “I love you, Christopher,” buong pagmamahal na bulong niya.
“Rachel Leigh,” he murmured. His moves had gone a little bit faster, making them both groan like wild animals. And in a little while they were both shuddering as together they reached the peak of their union once more.
She felt like she was floating in the air drunk with pleasure and love from this man she truly loved. She never felt so contented in her life until now… until now. Sa mga nakaraang taon ng buhay niya, hinahanap niya kung ano ang nawawalang parte ng buhay niya. Alam niyang natagpuan niya na iyon. It was him, only him.
Nang bumalik na sa normal ang mga paghinga nila ay marahan itong lumipat sa tabi niya at hinigit siya para yakapin ng mahigpit. She pressed her face against his hard, solid chest. She loved him so much.