Chapter 35

4.6K 84 3
                                    

Chapter 35

Third Person's POV

(Week after Ace's talk with his mom.)

***Am I in love with you (am I in love with you)
Or am I in love with the feeling
Trying to find the truth
Sometimes the heart is decieving~***

Nagising naman si Jelene dahil sa tunog ng kaniyang cellphone. Nagtataka siya kung bakit ang agang may tumawag sa kaniya pero agad rin naman niya itong sinagot ng maisip na baka importante ang pakay ng tumatawag sa kaniya.

"Hello." She greated.

"Jelene." The man on the other line replied on a husky tone of voice, halatang kagigising lang rin.

"Who is these please?" Tanong niya ng hindi niya makilala ang boses.

"Its me Ace." Napanganga siya. Ano naman ang pakay ni Ace sa kaniya at tumawag ito ng alas dos ng madaling araw.

"Oh uhm w-what can I do for you sir."

"Cut the formality Jelene we are not in the office."

"You are still my boss no matter what, so what can I do for you?"

"You need to prepare for today, we need to check the land that we bought last week."

As far as she could remember they bought five different areas of land last week.

"Last week? But we bought five different areas of land last week."

"The one that we bought in the province." Napaisip naman si Jelene.

"Sir malayo po yun I can't just go there. No one will took care of my son." React niya ng maalalang napakalayo ng probinsiyang tinutukoy nito, sa tantiya niya ay mga 4 hour drive ang aabutin bago pa makarating roon.

Napatakip naman siyaa ng bibig ng maalalang hindi pala si Ryker ang kausap niya kundi ang kapatid nito, akmang babawiin na niya ang kanyang sinabi ng bigla naman itong nagsalita.

"Bring her to my mom she will be glad to take care of her grandson."Tumango-tango naman siya kahit hindi siya nito makikita. Matapos mag handa ay hinatid na niya ang anak niya sa Mansiyon ng mga Tolentino.

If she just have a choice she won't bring her son their, alam kasi niyang mas malaki ang tiyansang makita ng bata si Ace kung doon niya ito ihahatid. Naisip niya ang mga magulang niya, pero napakalayo naman ng mga ito at kailangan niya ng bumalik sa bahay na tinitirahan niya bago pa man makarating si Ace roon.

Alas sinko y media ng sinimulan na nilang tahakin ang daan patungo sa probinsiya, kapwa walang umiimik sa kanilang dalawa.

Ano ba naman kasi ang pag uusapan nila? They did not know each other very well, and aside from that they both only have bad memories with each other. So they choose to shut their mouth.

Di na lang namalayan ni Jelene na nakatulog na pala siya dahil sa kaboringan ng biyahe nila at dahil na rin siguro sa pagod dahil alas dos pa lang ng madaling araw siya gumising.

Sa kabilang banda ay panay naman ang sulyap ni Ace sa babaeng ngayon ay katabi niya na kasalukuyang natutulog ng mahimbing sa kaniyang upu-an.

'She must be bored' sa isip isip niya.

Maya maya pay nakakita siya ng isang kainan sa tabi ng daan kaya huminto siya, naisip niya kasing baka nagugutom na itong kasama niya.

"Jelene." He lightly tap her cheeks to wake her up from her deep sleep, but she just responded a soft moan and murmurs and change her position.

"Jelene you need to wake up, we need to eat." And that makes her wake.Then suddenly her stomach groan which makes him laugh.

"It's not funny SIR kanina pa ako nagugutom, I haven't eaten any breakfast and that makes me starve to death." She glare at him but it doesn't stop him from laughing.

"Mamatay ka sana sa kakatawa." Pagmamaktol pa ni Jelene sabay baba sa kotse na kanilang sinasakyan.

She was amazed by the view of the big trees sorrounding the small eatery, the place was so relaxing and the air is really fresh. Malayong malayo sa siyudad na kinagisnan niya.

It is her first time traveling to provinces, she spend her time studying and pursuing the man she thought the one she promised marriage. But it turns out to be false and a mistake, Ace is not the guy she promised marriage, it was Ryker. But she cannot resume time at all, and all she have to do now is to face the consequences, well matagal na pala niyang hinaharap ang mga consequences ng pagkakamali niya.

"You like what are you seeing?" Tumango tango siya, there is no point denying the truth.

"I see. Lets go inside."

Hindi matangal tangal ang ngiti sa labi ni Ace habang nakatingin sa babaeng ngayon ay kasama niya. He just find her adorable, 'how come I haven't notice it before?' tanong niya sa isip niya.

"Staring is rude." Sabi pa ng dalaga ng mapansing tinititigan siya ng binata.

"And smiling without any reason is a sign of abnormality." Jelene added.

"You're an enough reason to make me smile Jelene." He seriously said.

"And telling a stranger cheesy lines means craziness."

"You have a ketchup smudge." Pinahid naman ng dalaga ang gilid ng kaniyang labi.

"Not there, on the left." And she wipe on the left.

"Aishhh ako na nga." Pagbobolontaryo pa ni Ace ng hindi makuha ni Jelene ang ketsup sa gilid ng kaniyang labi. Then he do the job, he wipe out the katsup on the side of her lips and lick his finger.

"I never thought that katsup will taste this good, maybe because it's from your lips."

"Shut up Ace its not funny." Medyo napalakas ang boses niya, buti na lang at kakaunti lang ang tao sa kainang iyon kung hindi ay siguradong nakakahiya iyon.

"Mam, ser bagay na bagay po kayong dalawa ang ganda mo mam at ang gwapo niyo ser perfect copouple po kayo." Biglang singit ng isang babaeng sa tantiya niya ay nasa mid fifties na ang edad, at sa tingin niya ay ang nag mamay ari ng kainan. She was about to say something when he interrupted.

"Talaga po manang?"

A Wifes Cry of Intimate  PainDove le storie prendono vita. Scoprilo ora