Another Series I [ZG Ver]

ေဟာ့ဝပ္တ္ သင္ခန္းစာ

အေဆာင္ခြဲျခင္းၿပီးဆံုးသည္နဲ႔ စားပြဲေသာက္
ပြဲကိုအားရပါးရက်င္းပၾကၿပီ။

သမိုင္းဝင္ ေမွာ္ဝိညဥ္မ်ားလည္း ထြက္ေပၚေရာက္႐ွိ
လ်က္ ႐ႈပ္ေထြးလို႔ေနေတာ့သည္။
(AN - ဇာတ္ကားထားထဲကပံုရိပ္ေတကို ျဖည့္ေတြး
ျမင္ေယာင္ၿပီးဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္ေနာ္...
အေသးစိတ္ေတာ့ေဖာ္မျပေတာ့ဘူး။)

ေတြ႔ဆံုပြဲၿပီးဆံုးေတာ့...အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ စီနီယာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီးက.. အေဆာင္လိုက္ပို႔ရင္း
ၫြန္ၾကားျပသည္။

ဒေရကို အတြက္ဘာမွမထူးဆန္းေတာ့သလို
ခံစားရေပမဲ့...မ်က္လံုးေလးျပဴးက်ယ္ရင္း...
ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ကာအံ့ျသမႈေတြျဖစ္
ေနမဲ့...ဟယ္ရီ ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိေသး။

ဒေရကို ကိုယ့္အေတြး နဲ႔ကိုယ္ျပံဳးရယ္မိေနတုန္း
ပင္စီဆိုတဲ့ ကပ္ပါးေကာင္မ ေဘးနားကသြားရည္
တေတာက္ေတာက္နဲ႔...

ဒေရကို အေျခအေနအားသတိထားမိ၍..
အေတြးပ်က္ကာ...အေခ်မ်က္ႏွာအား ဖန္ဆင္း
ရင္း...စီနီယာ ေတြၫြန္ေပးေသာ အခန္း..
မွ ကုတင္တစ္လံုးေရြးခ်ယ္ရင္း...ကုတင္
ေပၚ ပစ္လွဲခ်သည္နဲ႔ မၾကာခင္မွာပဲ တစ္ေန႔တာပင္ပန္းျခင္းေတြေၾကာင့္ရယ္လား
မသိေပမဲ့။ခ်က္ခ်င္းဆိုအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။

.... ....

မနက္မိုးလင္း ပေရာဖက္ဆာ မက္ေဂၚနဂယ္ ရဲ႕
အတန္းခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အတန္းထဲလူစံုေနၿပီး...
ျဖစ္ေသာ္လဲ...ဟယ္ရီက ေရာက္႐ွိမလာေသး
သလို အရိပ္အခ်ည္ေတာင္မေတြ႔ရေသး...

ကိုယ္မေနႏိုင္စြာ...အတန္းထဲမွ တစ္ေယာက္တည္း
လစ္လာလိုက္တယ္။ေနာက္ၿပီး...ဂရင္ဖင္ေဒါလ္
က႑ပိုင္းေတြဆီဦးတည္လာမိတယ္။

"ဘုန္း....

"အ့"

ေလွကားေကြ႔အတက္တစ္ခုမွာ...ဒေရကို
တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ ဝင္တိုက္မိတယ္။

"အိုက္ရား...မင့္ေသာက္စိ".

ကိုယ့္ရဲ႕အေလ့အထကကို လူတစ္ေယာက္ကို
နိမ့္က်ေစမဲ့ အခ်ိဳးမေျပစြာထြက္က်တတ္ေသာ
ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုလည္းမုန္းသည္။
ထိုသူ...ကိုယ္ေတြ႔ခ်င္လြန္းလွေနၿပီးျဖစ္တဲ့...
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလး...ဟယ္ရီေပၚတာ ကလြဲ
ရင္ဘယ္သူျဖစ္မတုန္း။