Katrina's PoV
One day done! Uuwi na ko.
"Katrina!"
Huh? Baka hindi naman ako tinatawag non
"Katrina Lopez!"
Wait. Ako yun ah? Napalingon ako sa tumawag kaso wala naman ako naaninag na papalapit saken. Pinagttripan lang yata ako ehh. Lalakad na sana ako uli kaso pagharap ko..
"Hi Katrina!"
Si Mr. Suka pala 🙄
"What do you need?"
"Oh. Sabi nila di ka umiimik sa ibang tao? Naimik ka naman eh. Niloloko ata ako ng mga yon eh"
"Tss. Excuse me. I have to go"
Nilagpasan ko siya kaso pinigilan naman niya ako sa braso. Para akong nakuryente. Walang humahawak saken kahit na sino sa school na to o lumalapit. Siya pa lang.
"Wait lang!"
Napatitig ako sa kamay niya sa braso ko
"Ops sorry hehe"
"What now?"
"Friends?" Sabay abot ng kamay niya saken.
What?
"Huh? Friends?" Tanong ko sa kanya
"Oo? Katrina i know we started on the wrong foot. Nasukahan kita and all. But can we be friends? Isa pa classmates tayo?"
"Classmates tayo?" Talaga ba?
"Hindi mo rin alam? Haha. I just knew today as well"
"Why?"
"Anong why?"
"Why do you want to be friends with me. Anong balak mo?"
"Balak? Wala ah"
"Then why?"
"Wala lang. Bawal ka ba kaibiganin??"
"I don't do friends. I'm okay on my own mr"
"Matthew. Matthew na lang"
"Whatever. I'm leaving"
"Friends na tayo ha?"
"No?"
"Dali naaa"
"Whatever you say. Tss"
"Yes! Ok ok. Bye Kat!!"
Matthew's PoV
"Ang dali dali naman ng pinapagawa niyo haha" sabi ko sa mga siraulo kong tropa
"Ni hindi ka nga kinamayan! Hahaha"
"Pero inimikan ako? Iba pa rin yon. Saka sabi niya whatever you say. Sabe ko friends, edi friends na kami hahahaa"
Hinamon kase ako ng mga to na kausapin si Katrina. Makipagkaibigan ganon. So I did.
"Jowain mo na kaya? Hahaha"
"Siraulo. Hindi ako kasing tarantado mo hayp ka"
"Baket? Takot ka ba?"
"No?!"
"Edi gawin mo hahaha"
"For what?"
"For games lang"
"Gago!" Nasapak ko yung tropa kong nagsabi non
"Hindi ako nanggagago ng feelings ng ibang tao tarantado"
