[AMTPC 2] We'll get Married, FOR REAL

Chapter 41

NATHAN'S POINT OF VIEW

"Oppa, buti pumayag sila Eomma na dalawin mo si Chingu. I heard earlier na ayaw ka daw payagan ni Eomma."

Nandito na ako sa hospital kasama si Jasmin, naglalakad na ako papunta sa kwarto kung nasaan si Janelle. Yes, sa pagmamakaawa ko sa nanay ko at-last pumayag sya na makasama ko si Janelle.

"Kanino mo naman narinig yan?" Ayoko na pag usapan kung ano man nangyari kanina. Mas importante sakin ngayon ay makasama ang babaeng pinaka mamahal ko. Makita sya ngayon.

"Sa mga maid natin sa bahay." Tsss. Pati mga katulong namin mga chismosa. Tapos eto si Jasmin naki chismis din.

"Wag na natin pag usapan. Pasok na tayo."

Nandito na pala kami sa tapat ng pinto ng kwarto ni Janelle. Bigla ko kinabahan, bigla ako naduwag, bigla ko naalala kung gano kasikip dibdib ko ng mga oras na nag aagaw buhay si Janelle.

"Oh? Akala ko ba papasok na tayo? Bakit ka tumigil?" Napatingin lang ksi ako sa door knob ng pinto. Hindi ko namalayan na natulala ako for awhile.

"Eh, pano kung magalit sakin ang magulang ni Janelle? Pano kung ano- hindi ko napag patuloy mga sasabihin ko ng hawakan ni Jasmin mga balikat ko.

"Sa halip na kung ano ano iniisip mo dyan, puntahan mo na sila." She smiled.

Sana ganun kagaan ang mundo no? Sana ako nalang naging babae at bunso. Sana katulad ako ni Jasmin na nagiging light ang mga bagay pag dating sakanya.

I nodded.

I slowly open the door.  Fudge! Eto na talaga.

Pag bukas ko ng pinto, sa halip na magulang ni Janelle ang makikita ko may isang lalaking nasa harapan ko na hindi ko inaasahan na makikita ko ngayon.

"Levi?"

Bakit nandito tong pinsan ko. Akala ko nasa ibang bansa sya kasama Mommy nya. Anong ginagawa nya ngayon dito? Imbis na magulang ni Janelle makita ko, sya pa nakita ko. Hay nako! Hayaan na nga at wala naman akong pakielam sakanya.

"Hi Jasmin, Hi Nathan." He smiled.

I ignored him tapos dumeretso kay Janelle. She's still lying in bed madami pading aparato na naka kabit sa katawan nya. Sobrang sakit makita ang taong mahal mo na ganito ang sitwasyon.

Si Jasmin naman dumeretso kay Levi at nag usap sila. Medyo malakas boses nila kaya naririnig ko ang conversation nila.

"Pano mo nalaman yung nangyari?" Jasmin asked. Oo nga no. Saan nalaman ni Levi yung nangyari kay Janelle. Wala naman may contact sakanya sa ibang bansa.

"Dadalawin ko sana si Janelle today kasi kakauwi ko nga lang dito ulit sa Pinas ang kaso nung tumawag ako sa phone nya iba ang sumagot tapos ayun, nalaman ko na nandito sya."

Kaya pala. Sakto pa talaga na ganito nyang nakita  si Janelle. Ang panget!! Nag usap pa sila and wala na akong pakielam sa pinag uusapan nila. Naka tingin lang ako kay Janelle at naka focus lang attention ko sakanya.

Janelle, nandito lang ako sa tabi mo, hinding hindi kita iiwan. Sana maging okay kana. Gumising kana dyan, hindi bagay sayo na ganyan yung itsura mo. Hindi ka bagay dyan sa kama nayan. Ilang oras ang lumipas nandito padin ako sa tabi nya. Wala kong ginawa kung hindi titigan lang sya.

"Oppa, bibili lang akong pagkain natin. Maiwan ko muna kayo dito." Jasmin said.

I nodded.

"Levi, dito ka muna ha. Sasaglit lang ako." Sinabi din ni Jasmin kay Levi.