Constraint.

12. THE END

მეორე დღეს ჯონგუკმა პირველი გაიღვიძა. მან დაინახა როგორ იწვა ჯიმინი მის გვერდით. მასთან ახლოს მივიდა და მისკენ მიიკრა,რამაც ჯიმინის გაღვიძება გამოიწვია.

- კიდევ აქ ხარ..

- რატომ არ უნდა ვიყო?

- ვიფიქრე,როცა გავიღვიძებდი აქ არ დამხვდებოდი - ჯიმინი იზმორება, - ჰეტერო ბიჭები არ რჩებიან ღამით.

ჯონგუკი ცოტახნით ამაზე ფიქრობს და შემდეგ ჯიმინს ეფერება თმაზე. - მაგრამ მე ხომ შენთვის ბოლომდე გეი ვარ.

ჯიმინი იღიმის, - არ ვიცი ამან მომხიბლა თუ არა..

- რა მნიშვნელობა აქვს,მთავარია სიმართლეა. - ჯონგუკი ჩურჩულებს.

- დარწმუნებული ხარ? თუ სექსის შემდეგ ასე ხარ ხოლმე?

- ჰიონებს რა ვუთხრა?

- ო,ვიღაც თამამდება. - ჯიმინი მას თვალებში უყურებს და ჯონგუკი მაშინ რაღაცას ამჩნევს.

- ლინზებით ჩაგეძინა...

- ჯანდაბა, - ჯიმინი თაროდან ყუთს იღებს და ლინზებს შიგნით დებს. შემდეგ ისევ ჯონგუკთან ბრუნდება და მკერდზე ადებს თავს.

- ჰიონებზე რას ამბობდი?

ჯონგუკი ჩერდება და შიგნით ტუჩს კბენს,თან ჯიმინის მხარს ეფერება, - მე უბრალოდ ვფიქრობ,რომ მართალი იყავი...არ უნდა მაინტერესებდეს სხვისი აზრი..რაც უფრო ბევრს ვფიქრობ ამაზე,მით უფრო ბევრჯერ მეფიქრება შენზე.. მე მხოლოდ ის მაღელვებს,თუ რას ფიქრობ შენ.

ჯიმინი თავს წევს და ლავიწებზე ეფერება, - ამაზე ბევრი არ იფიქრო..მე ახლა კარგად ვგრძნობ შენს გვერდით თავს.

- მე არ მინდა შენთან უბრალოდ სექსი.. - პასუხობს ჯონგუკი, - არ ვაპირებ ვინმესგან დაგმალო.

ჯიმინი თავს ადებს ჯონგუკს გულმკერდზე,უმცროს ბიჭს უსმენს და კოცნის.

- მართლა?

ჯონგუკი მისკენ იხრება და შუბლზე კოცნის.