Dost Ateşi

Tanıştırayım

Gecikme için üzgünüm canlarım ama size çok tatlı bir bölüm getirdim. Bölüm sonundaki tepkinizi ise çok merak ediyorum. OY vermeyi eksik etmeyelim olur mu?

DİĞER YB HAFTAYA ÇArşamba.. 

Keyifli okumalar!:)

*-*-*-*-*

Naz, onu gördüğüne hem çok şaşırmış hem de sevinmişti. Aslında karmaşık duygular içindeydi. Kapıda ona sıkıca sarıldığı andan şimdi karşılıklı oturdukları ana kadar kendini çok sıkmıştı. Doğrusunu söylemek gerekirse bu ilk defa oluyordu. Nehir de onun bu halini fark etmişti elbet. Koltukta onun yanında otururken bacak bacak üstüne atıp onun eline dokundu.

"Uh, buz kesmiş. "

"Bir şey içer misin, ya da kahvaltı yaptın mı sormadım." diyerek yerinden kalkmıştı ki Nehir onu durdurdu. "Hayır, uçakta yedim bir şeyler. Seni dinleyeceğim şimdi, iyi görünmüyorsun."

"O kadar belli oluyor mu?"

"İlk defa bu kadar net belli oluyor diyebilirim."

Naz, buruk bir tebessüm etti. Doğrusu o kendini pek etrafına açan biri değildi. Duygularını da çok açık yaşamazdı ama Doruk ve Nehir onu anlardı. Nehir onu daha farklı açıdan değerlendirirdi. O işin daha çok eğlenceli kısmında var olurdu. Zaten o öyle biriydi her zaman için. Eğlence demek Nehir demekti.

Onunla lisede tanışmışlar, o vakit bu vakittir de iyi arkadaş olmuşlardı. Nehir, Naz'ın aksine daha hareketli biriydi. Eğlence için doğmuştu. Güzel bir yüzü, mankenlere taş çıkaracak kadar düzgün fiziği --ki modellik yapıyordu zaten-- ve eğlenceli kişiliğiyle Naz'ın en yakın arkadaşıydı. Kadın olarak.. Onunla arkadaş olduğu için her zaman mutluydu. Onu anlıyordu, ona saygı duyuyor yerinde tavsiyeler veriyordu.

Şu anda da ihtiyacı olduğu kesindi.

"Hakan mı canını sıktı yine? Kurtuldun sanıyordum ondan."

"O tarih oldu artık. "

"O zaman ne? Doruk mu sorun?"

Naz onun adını duyunca irkildi. Sorun onun ta kendisiydi. Her şey onunla ilgiliydi. Nehir de o hareketinden ötürü anlamıştı. Gözleri büyüdü. "Demek Doruk.. Ne oldu beyefendiye?"

"Ne olmadı ki."

"Yine bir kız arkadaşından mı ayrıldı? Bu senin için yeni bir haber mi Allah aşkına?"

Nehir çok iyi biliyordu ki Doruk fazlasıyla çapkın bir adamdı. Kolay kolay da iflah olmazdı. Tek bir şey hariç..

"Neydi o kızın adı?" diye devam etti Nehir sarı saçlarını geri iterek. Yüzünde alaycı bir ifade vardı doğrusu. Doruk ve kız arkadaşları söz konusuyken de pek ciddi olası yoktu.

"Duygu. "

"Hı, evet. E ayrılmışlar belli sen neden bunu kendine dert ettin peki?"

"Benim yüzümden oldu çünkü."

"Neden senin yüzünden olsun ki, her zamanki gibi kıskançlık mı? "

"Hayır."

"E ne o zaman, ay çatlatma da söyle lütfen."

Genç kadın derin bir nefes aldı. O geceyi birebir yaşıyor gibiydi. Her hücresiyle beraber hatırlıyordu. Bir şey hem bu kadar güzel hem de bu kadar utanç verici nasıl olabilirdi hala çözememişti. Arkadaşına baktı. Onun meraklı gözlerle ona bakmasından sonra bakışlarını kaçırdı. Ellerini yüzüne kapatarak "Çok başka bir şey yaptım." dedi.