Dost Ateşi

Test

Canlarım size güzel bir bölüm (şok olacaksınız) getirdim ve 2 duyurum var.

DUYURU 1: Finale yaklaşık 10 bölüm kaldı.. Evet her güzel şeyin sonu var maalesef. Ama sonrasında yepyeni çok güzel bir hikaye daha gelecek.:)

DUYURU 2: Diğer YB Ay sonu işlerim yüzünden 9 EKİM CUMA GELECEK. Cidden artık buna alışmalıyız, işlerle bölümü ancak bu şekilde idare edebiliyorum..

💕💕💕💕💕💕

Anıl yanında duran sevgilisine ve heyecanına bakıyor, içten içe tebessüm ediyordu. Bu akşam için Doruk, Naz ve onlar yemek yiyecek, Doruk'a ilişkilerinden bahsedeceklerdi. Açıkçası kendisi de biraz gergin hissediyordu ancak Defne kadar değil. Onun elini tutup moral verircesine sıktı. 

"Sakinleş biraz. Akşama kadar kalp krizi geçireceksin."

"Öyle olacak zaten. Üf.. Niye bu kadar heyecan bastı?"

Onun kendi kendine konuşur gibi haline karşın genç adam da güldü. Ancak sevgilisinin kaşları çatıldı. "Gül sen gül. Yüzüne yumruk yerken de gülecek misin acaba?"

"Abinin beni döveceğini mi düşünüyorsun?"

"Sen düşünmüyor musun?"

Omuz silkti Anıl. "Koca adam, en fazla kızacak ve konuşmayacaktır. Birkaç gün sonra düzelir." dese de aslında daha ciddi bir tavır göreceğini düşünüyordu. Açık açık yumruk atmazdı ama hemen de onaylamazdı. Yine de Defne'yi korkutmak istemiyordu. 

"Umarım öyle olur. Yüzünün daha fazla dağılmasını istemem."

İkisi de bir müddet konuşmadı. Yol altlarında akıp giderken Doruk'un evine geldiklerinde indiler. Anıl'ın kendine ait doğru düzgün bir arabası olmadığı için taksi kullanıyorlardı ancak genç adam en kısa sürede bir araba almayı aklına soktu. Motor kullanıyordu çoğunlukla fakat şimdi Defne  varken her daim motor kullanamazdı. 

"En kısa sürede araba alacağım."

"İyi olur, ben asla motora binmem çünkü."

"Asla mı, bu çok kolay bir reddediş oldu."

"Emin ol daha kolay şeyleri de reddetmişliğim vardır."

"Mesela?"

Şimdi ikisi de bahçe de duruyor birbirlerine bakıyordu. Defne omuz silkti. "Her şey olabilir özellikle açıklamam mı gerekiyor?"

"Biraz ışık tutabilirdin."

"İlişkimizin en güzel tarafı bu olacak." dedi ona arkasını dönerek. Bir yandan da tüm gerginliğine rağmen gülüyordu. "Sen sürekli hakkımda bir şeyler öğrenmek için böyle can atacaksın."

"Haksızlık bu. Sen benim hakkımda pek çok şey biliyorsun."

"Ne yapabilirim, sen de beni yakından gözlemleseydin." 

Kapıyı çaldı genç kız. Ondan da birkaç adım geride duruyordu. Abisi sorarsa aynı anda geldik diyecekti. Ah, yalan söylemek.. diline yuva yapmasaydı bari. Bu gece bundan kurtulacaktı. 

Anıl çapkın bir gülümsemeyle onun arkasına yaklaştı. Omzunun üzerinden "Çok yakından gözlemleyeceğime emin olabilirsin." diye mırıldanırken genç kızın titrek bir nefes alıp ona dehşetle bakması bir oldu. Ah, o güzel gözler.. Utanmak insanın gözüne bile yakışır mıydı?

"Yumruktan daha fazlasını istiyorsun bana kalırsa. Biraz..geri gider misin?"

"Bence buna değersin."