၀န္ခံခ်က္

5.9K 763 42
                                    

<ZawgyiVer>

ကၽြန္ေတာ္ ေရွာင္းက်ိဳးကိုႀကိဳက္ေနေပမဲ့ သူအရင္ဖြင့္ေျပာလာတာကိုအၿမဲေစာင့္ေနခဲ့တာ။
ငါတို႔လို အေျဖာင့္ေတြကေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ ဘယ္ေတာ့မွ ေဂးပါတယ္၀န္ခံမွာမဟုတ္ဘူးေလ။

အခုေတာ့ ေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်ိဳးကိုၾကည့္ရတာ အစြန္႔ပစ္ခံလိုက္ရတဲ့ ေခြးထြားႀကီးလိုစိတ္ပ်က္အားငယ္ေနပံုပဲ။
သူ႔ပံုကကၽြန္ေတာ့္ကိုပါေသာကေရာက္ေစတယ္။

သူ႔လက္ထဲက ေရာင္စံုေလာ္လီေပါ့နွစ္ေခ်ာင္း ကိုေတြ႔ေတာ့ ငါစိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။

ပန္းသီးအရသာကိုအရင္စားမယ္။

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့အေဆာင္မွာ ဟိုအခန္းေဖာ္နွစ္ေကာင္မေရာက္ေသးဘူး။
ေရွာင္းက်ိဳးက အသံေတာင္မထြက္ဘဲ အေနာက္ကလိုက္၀င္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တံခါးကို၀ုန္းခနဲေဆာင့္ပိတ္ၿပီးသူဘာမွမလုပ္နိုင္ခင္မွာပဲ သူ႔ကိုတံခါးမွာဆြဲကပ္ထားလိုက္တယ္။

ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကိုသူ႔ပုခံုးေတြေပၚမတင္ထားရေသးခင္ေလေပၚမွာ၀ဲပ်ံေနေသး _ အဲ့ ေစာင္ အရပ္ေၾကာင့္။

ကၽြန္ေတာ္ ေလာ္လီေပါ့ကို လက္မွာကိုင္ၿပီး ေရွာင္းက်ိဳးရဲ႕ညွိဳ႔ဓာတ္ျပင္းတဲ့နႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္တယ္။

ေရွာင္းက်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ဖတ္ၿပီး အၾကမ္းႀကီးမနမ္းခင္ ခဏေလာက္ေတာ့တံု႔သြားတယ္။
သူက ကၽြန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲကို သူ႔လ်ွာႀကီးနဲ႔ေတာင္ထိုးေမႊေနေသးတယ္ ...။

"အယ္! ဘာလို႔ဖြင့္မရတာလဲ?"

အခန္းေဖာ္ေတြရဲ႕အသံကိုအျပင္ကၾကားလိုက္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္အိမ္မက္ကေနလန္႔နိုးသလို ေရွာင္းက်ိဳးကိုတြန္းထုတ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ တကယ္မထင္မိဘူး သူကတံခါးဖြင့္ အခန္းေပၚေတြကို အျပင္မွာေနဦးလို႔ေျပာၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္လိုက္မယ္လို႔ေလ။
စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးမင္းဆိုရင္ေရာအဲ့လိုလုပ္မလားလို႔?

သူ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ဖတ္ထားေစလိုက္တယ္။
သူကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေလးေတြကိုၾကည့္ေနတယ္။
သူမ်က္လံုးထဲက ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ရမၼက္ကကၽြန္ေတာ့္ကို၀ါးမ်ိဳေတာ့မလိုပဲ။

ေျဖာင့္လြန္းလို႔ခက္ 《​ဖြောင့်လွန်းလို့ခက်》 &lt; 2 Ver&gt;Where stories live. Discover now