Ποτέ για Πάντα

Μέρος Τρίτο

Τη στιγμή ακριβώς που η πόρτα της κρεβατοκάμαρας της Τζούντι κλείνει, η Κέλσι ακούει και την κόρνα του Mini Cooper της Αλίσα. Οι δυο αδερφές συναντιούνται μπροστά στην εξώπορτα και ανταλλάσσουν ένα πλατύ χαμόγελο, και βγαίνουν μ' αυτό στα χείλη τους στην μπροστινή αυλή. Η Τζούντι περνάει μπροστά και η Κέλσι παρατηρεί κάπως θλιμμένη το πώς ξεχωρίζουν οι μώλωπες στο πίσω μέρος των μηρών της, και την θαυμάζει που δεν προσπάθησε να τους κρύψει επιλέγοντας μια φούστα μακρύτερη από εκείνη την κοντή με τα κόκκινα καρό που φοράει τώρα.

«Καλησπέρα, κορίτσια!» τις χαιρετάει η Αλίσα, που έχει βγει από το αυτοκίνητο για να τυλίξει τα χέρια της σφιχτά γύρω από την Τζούντι με την πρώτη ευκαιρία που της δίνεται. Εκείνη παραδίνεται στην αγκαλιά της και χαλαρώνει, και ανταποδίδει τη χειρονομία με μια εύθραυστη τρυφερότητα. «Νόμιζα πως θα ερχόταν και η Μπέκι, αλλά όταν έφυγα ήταν ακόμη στο δωμάτιό της. Ελπίζω να μην σε πειράζει που θα είμαστε μόνο οι τρεις μας».

Η Τζούντι τραβιέται απαλά, κουνάει το κεφάλι της και βολεύεται στο πίσω κάθισμα.

«Κανένα πρόβλημα, Αλίσα. Ίσως είναι καλύτερα που βγαίνω πρώτα μαζί σας» το χαμόγελό της είναι λυπημένο. «Την πρώτη φορά που θα συναντηθώ με την Μπέκι θα προτιμούσα να είμαστε μόνες μας για να μιλήσουμε λίγο, ξέρεις. Τώρα μπορεί να ήταν κάπως αμήχανα, για όλους μας, δηλαδή».

Η Αλίσα της γνέφει πως καταλαβαίνει. Η Κέλσι σφραγίζει την πόρτα της μπροστινής αυλής, δίνει ένα φιλί στο μάγουλο της Αλίσα και βολεύεται στη θέση του συνοδηγού. Συνειδητοποιεί ότι δεν έχει ιδέα πού θα πάνε ακόμη.

«Πού θα μας πας για φαγητό, Αλίσα;» την προλαβαίνει η Τζούντι, που έχει απλωθεί ανάμεσα από τα δυο μπροστινά καθίσματα.

«Θα σας πρότεινα να πηγαίναμε στη πανεπιστημιούπολη, αν είχατε όρεξη. Είναι Παρασκευή σήμερα, και στο αγαπημένο μου μαγαζί θα έχει πίτσα. Και η πίτσα σ' εμάς είναι πραγματικά καλή. Αξίζει. Τι λέτε;»

«Ναι, μπορούμε να το κάνουμε έτσι» λέει η Κέλσι, σκεπτόμενη ότι μπορεί να έκανε καλό στη Τζούντι να δει νέο κόσμο. «Γιατί όχι;»

Η Τζούντι συμφωνεί κι εκείνη. Για λίγο μένουν όλες σιωπηλές, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να αγνοήσουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Η Κέλσι ψάχνει κάποιον σταθμό στο ραδιόφωνο και μένει ευχαριστημένη όταν ακούει το ρεφρέν του Living in a world without you των the Rasmus, όμως το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου της Αλίσα δεν είναι αρκετά δυνατό για να πετύχει μια ένταση που θα καλύψει το κενό της σιωπής τους. Το αφήνει παραιτημένη να μουρμουρίζει και προσποιείται ότι απολαμβάνει την μελωδία, ώσπου η Αλίσα απλώς αναστενάζει βαθιά.