26

4.2K 234 9
                                    

Μετά από 3 γύρους beer pong ζαλίζομαι απίστευτα. Οι μισοί έφυγαν. Εκτός από τον Τζακ τον Άλεξ την Άννα και τον Νίκο φυσικά.

Καθόμαστε εδώ και 5 λεπτά στον καναπέ και απλά κοιταζόμαστε. Δεν έχω κουράγιο καν να μιλήσω.

Το κουδούνι της πόρτας χτυπάει. Δεν κουνιέται κανένας αρα πρέπει να σηκωθώ εγώ.

Η ώρα είναι 4 και 10 ποιος είναι.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω έναν ανήσυχο Νικόλα πέφτει καταπάνω μου και να με αγκαλιάζει.

"Θες να μου πεις γιατί δεν απαντάς στα τηλέφωνα ανησύχησα πάρα πολύ το ξέρεις;" είπε πλέον θυμωμένα.

"Νικόλα δεν είμαι πολύ καλά μην φωναζεις σε παρακαλώ" του λέω ήσυχα

Πρώτα κοιτάει τα άδεια μπουκάλια βότκας και μετα τα παιδιά που τον κοιτάνε περίεργα και περισσότερο ο Τζακ και ο Άλεξ που λογικά νομίζουν ότι τα έχουμε. ΓΕΛΑΩ

"Καλά να σας αφήνω και γω σιγα σιγα..." λέει αμήχανα αφού βλέπει τον Τζακ και μου κλείνει το μάτι κάνοντας με να γελάσω.

Κλεινω την πόρτα. Επικρατε σιωπή. Κανένας δεν κάνει τίποτα. Μόνο ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους και αυτό με δυσκολία. Έχουμε πιει τα άντερα μας λογικό.

"Παω πάνω" δηλώνω χωρίς να περιμένω απάντηση.

Αφού βάζω τις πιτζάμες μου ξαπλώνω στο κρεβάτι μου αλλά πριν προλάβω να κοιμηθώ κάποιος μπαίνει στο δωμάτιο.

Υπέθεσα ότι είναι η Άννα για να μου πει οτι φεύγουν αλλά μάλλον οχι.

Είναι ο Άλεξ. Βγάζει την μπλούζα του και ξαπλώνει δίπλα μου.

"Άλεξ τι κ..." λέω

"Αφού δε μπορείς να κοιμηθείς μόνη σου πριγκίπισσα" είπε στο αυτί μου διαπερνωντας το κορμί μου ένα ρίγος.

Αρχίζει να φιλάει και να πιπίλαει ελαφρώς το δέρμα κάτω από τον λοβό του αυτιού μου.

Ένας αναστεναγμός που προσπαθώ να κρατήσω με το ζόρι φεύγει από το στόμα μου.

Τον χρειάζομαι.

(...)

Ο Άλεξ ακόμα κοιμάται. Σηκώνομαι ήσυχα χωρίς να τον ξυπνήσω. Ή ώρα είναι 7 και 15. Ντύνομαι στο μπάνιο

 Ντύνομαι στο μπάνιο

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ChangeWhere stories live. Discover now