Change

32

(...)

"Άντε μωρό κατέβα" λέει και με σκουνταει

"Τι ρε Άλεξ;" λέω με παράπονο

"Φτάσαμε κατέβα λεω" μου λεει και θυμάμαι τον Νικόλα

"Ωχ ναι ευχαριστώ" λέω τον φιλάω πεταχτά και βγαίνω έξω βιαστικά.

Μπαίνω μέσα και Νικόλας κάθετε στον καναπέ.

"Νικόλα μουυυ" λέω τρέχω κατά πάνω του και κάθομαι δίπλα του.

"Αστεράκι μουυυ" λέει και με αγκαλιάζει σφιχτά σφιχτά.

"Που είσαι τόσες μέρες; Ούτε ένα τηλέφωνο δεν αξιώθηκες να πάρεις ηλίθιε" είπα χτυπώντας τον στον ώμο

"Αουτς" λέει

"Άσε. Μαλωσα με τον Χάρη" λέει ξανά και βαριαναστεναζει.

"Μου τα πρόλαβαν άλλοι" λέω και περιμένω να μου πει τι έγινε πιο αναλυτικά.

Άλεξ pov

Η Άννα δεν έχει γυρίσει ακόμα και βαριέμαι φουλ.

"Νίκο. Πάμε για καφέ;" του λέω απ'το τηλέφωνο.

"Ναι είμαι απέξω δε κατεβαίνω βγες τώρα."

Βγαίνω έξω μπαίνω στο αμαξι.

"Θα είναι και οι άλλοι" λέει και παίρνω τα μάτια μου απο την οθόνη του κινητού μου.

"Ωραία. Άσχετο αλλά πως πάει με την αδελφή μου;" του λεω από περιέργεια.

"Μια χαρά. Θέλω σχέση μαζί της Άλεξ. Ταιριάζουμε σε πολλά περνάμε χρόνο μαζί. Την αγαπαω" μου λέει και γουρλωνω τα μάτια

"Αχχαχα τιιι; Σε έχει τρελάνει ρεε" λέω πειραζοντας τον.

"Άστα να πανε. Καλά και συ δε πας πίσω. Σε έχω δει τον τελευταίο καιρό πολύ πιτσι πιτσι είστε"

"Αδελφή μου είναι τι θες να κάνω"

"Όχι με την Άννα Άλεξ. Με την Εμιλυ" λέει και σκαλωνω

"Τι; Εγώ; Οχι ρε. Απλά περνάμε καλά." ειπα όσο πιο πειστικά μπορώ.

"Ναι καλα. Άλεξ αγορι μου δε με ξεγελάει κανένας. Σε ξερω αρκετά καλά και ξερω ακόμη και τι νιώθεις για εκείνη"

"Και τι νιώθω μίστερ 《τα ξερω ολα》;" του λεω ειρωνικά

"Λοιπόν... Σου αρέσει πάρα πολύ και θα έκανες τα πάντα για εκείνη, απλά δε θα το παραδεχτείς ποτέ. Ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό. Κάποια μέρα όμως η Εμυ μου θα κουραστεί να σε περιμένει Άλεξ. Αν δεν κάνεις ή έστω αν δε πεις κάτι σύντομα να την ξεχάσεις." Λέει και και έχει κάποιο δίκιο.