2 εβδομάδες μετα
Εμιλυς pov
Οι πανελλαδικές τελείωσαν. Ειτε έγραψα καλα είτε οχι δε με νοιάζει.
Μπορεί να φύγω εξωτερικό. Ή καμία Θεσσαλονίκη.
Τον Άλεξ εχω να τον δω καιρό. Τελευταία φορά ήταν τυχαία οταν καθόμουν στο μπαλκόνι και αυτός βγήκε στην αυλή να μιλήσει στο τηλέφωνο.
Την Άννα την νιώθω καπως απόμακρη και γενικά οχι καλα στην ψυχολογία της. Δε ξέρω ομως και το γιατί. Ο Άλεξ τελικά δε εχει κατι.
Μίλησε μαζι του και μου ειπε οτι τελικά ηταν κατι δουλείες με τον μπαμπα του. Παλι καλα δηλαδή.
Θα βγω τουλάχιστον σε λιγο με τον Νικόλα.
Εν το μεταξύ σήμερα δεν εχει καλο καιρο. Θα βρέξει λογικά αλλα δε πειράζει.
Εβαλα αυτα:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Και ενα κορναρισμα ακούστηκε.
Ήρθε.
Ο Νίκος λυπεί και δε μου εχει πει καν που παει. Ωραια!1!1
"Καλημέρα όμορφο λουλούδι" ειπε ο Νικόλας κεφατος
"Χαχαχαχαχσ τι λεςς; Μμμ κάποιος πέρασε καλά χθες;" πεταξα σπόντα γιατι χθες ο Νικόλας πήγε στο σπίτι του Χάρη
"Σαταπ μικρή λουλου" είπε και ξεκίνησε το αμάξι
Παρκάρει και μπαίνουμε στα Μικέλ.
Καθόμαστε σε ένα τυχαίο τραπέζι και παραγγέλνουμε.
"Κανα νεο απο Άλεξ ή Άννα;" ειπε ο Νικόλας
"Χίλια χρόνια θα ζήσει" ειπα ψιθυριστά καθως στα Μικέλ μπηκε μεσα ο Άλεξ μαζι με τον αδελφό μου
Με κοίταξε για λίγο αλλα άλλαξε βιαστικά το βλέμμα του. Ο Νίκος δε με εχει δει ακόμα.
"Ξέχασα να σου πω" ειπε μετα απο λίγο πίνοντας μια γουλιά απο τον καφε που εφερε η σερβιτόρα
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Change
ChickLit"Μην ξανατολμησεις να μου υψωσεις φωνή εμένα" είπε φωνάζοντας περισσότερο. Παω να φύγω αλλά με τραβάει από το χέρι. "Εμένα δεν με φτύνει ποτέ γκόμενά!" "ΕΕ ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΑΛΕΞ!" Είπα φωνάζοντας και το χέρι μου προσγειώνεται με δύναμη στο μάγουλο του...
