Z DISASTER BOOK 1 (COMPLETED)

ZHAPTER 11 : Where's our Car?

Nath

"Gising bilis!" Rinig kong sigaw, habang inaalog ako sa pag kaka-tulog ko.

Agad akong napabangon dahil sa lakas ng pag alog niya, ini-adjust ko ang paningin at nakita ko si Dan na nakakunot ang noo, sa 'kin.

"What?" Irita kong tanong sa kaniya.

Antok pa kasi e, nang gigising agad hays.

"Wala na yung van natin!" She shouted on me at na bigla naman ako sa sinabi niya. Inilibot ko 'yung buong paningin ko sa kuwarto at kaming tatlo lang nila Jake ang nandito.

Tumingin muli ako kay Dan. "Where's Clark?" Alam kong mas apektado si Clark dito, sasakyan niya 'yun e.

"Nasa labas, kasama ang iba." Sagot niya at agad naman akong nag hilamos bago lumabas Ng kuwarto.

I saw them na nakaupo sa mga sulok ng kalsada naka sandal si Dave sa poste, si Owen naman naninigarilyo. And speaking of Clark ayun inis na inis sa nangyari.

"AHHHH!" Rinig kong sigaw ni Clark. "GOD THE HELL WHERE'S MY CAR?!!!" Sigaw niya ulit sabay hilamos sa sarili.

"Pfft." Only I made.

Wala lang ang pangit niya kasing magalit.

Umupo ako sa tabi ni Dave sa katabing poste, I look at him and he look so serious and have a cold expression, Dave is my crush in our school since grade 8 pa and Dan only knew about that, but now in our situation, parang hindi na.

He looked at me wearing his no-expression-face, iniwas ko naman ang tingin ko at ibinaling nalang sa mga kasama ko.

I'm a little bit scary kasi 'di ko pa siya kilala. But sometimes i wanna make a conversation in between of us. SOMETIMES.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at nilibot ang buong paligid ng building, quite, no sign of any kind of noises, and even birds i can't hear them.Mga papel na nag kalat sa daan mga basag na salamin galing sa mga tindahan at gusali, mga nag bungguan na sasakyan, 'yan ang makikita mo sa buong paligid.

Parang dati masaya at walang gantong trahedya pero sa isang iglap ito nakikipag patayan na kami para lang mabuhay. 'di kalayuan ay may umagaw sa aking atensiyon na isang pamilyar na bagay kaya tinignan ko ito ng mabuti.

'yung van ni Clark!

Lumapit ako dito at sinilip isa-isa ang loob nito. Walang kulang o nawawala kaya ligtas pa ang sasakyan niya.

Tatawagin ko na sana sila ng nakaramdam ako ng isang tutok na baril mula sa batok ko. Itinaas ko ang dalawa kong kamay at senyas na ayoko ng gulo.

"Harap!" Sabi nito at sinunod ko naman.

Pag ka harap na pag ka harap ko, that's my chance to grabed her wrist sabay hawak sa batok nito at sabay subsob sa mukha niya sa van at ngayon baliktad na ang sitwasiyon namin.

"Sino ka?" Sigaw ko dito at mediyo napalakas pa ata.

Rinig ko ang pag iinda niya sa sakit at di pa rin sinasagot ang tanong ko.

"I will, this time repeat sino ka?" Gigil na tanong ko sa kaniya.

"Nath!" Sigaw ng isang boses mula sa kaliwa ko.

Nakita ko sila Dan at ang iba na papalapit sa direksiyon namin kaya mediyo na pagaan ang pag kakahawa ko sa kaniya. He forcedfully push me at nauntog ang likod ko sa pader. Ininda ko ang sakit dahil tumama rin ang ulo ko dito.

Agad niya akong binangon at iniharap sa kanila na may nakatutok na baril sa ulo ko.

"Oh, miss kalma." Sabi ni Jake pero rinig ko sa bawat pag hinga ng babaeng 'to ang kaba.

Mediyo mataas siya sa akin at iba ang suot na uniform and I think dito siya nag aaral sa kanila. 'di ko alam ang school nila bakit taga dito bako? Dayo lang naman kami e haha.

Ramdam ko ang paghigpit ng baril sa gilid ng ulo ko, kaya 'di ko rin maiwasan ang pumikit, hawak niya ang baril at sakal-sakal ako ng isa niyang kamay. Nakita ko na tinutok ni Dave ang hawak niyang baril sa babae at as always no expression kahit nasa ganto na akong sitwasiyon not like Jake and Dan para na silang mag asawa na nasa panganib ang kanilang anak, eiii ship...

"Wag Dave!" I shouted at tinignan naman niya ako, it took a couple of second at binaba naman niya ang hawak niyang baril at still na natili parin kaming ganto ang estado.

"Miss, is there anything we can help para bitawan mo 'yang kasama namin?" Tanong ni Clark habang papalapit siya.

"I need this car!" Sabay nguso nito sa kotse ni Clark.

No way kailangan namin 'yung kotse.

"Clark no!" Sigaw ko.

"But, that's only our way to save you." He said.

"Please..." Pag mamakaawa ko.

I heard his long heave... "Ok I will give you, but please, bitawan mo na ang kasama namin." Clark said, sabay bato nito sa susi ng kotse.

Halos man laki ang mata ko sa ginawa niya at nasalo naman ito ng babae, agad niya akong itinulak kay Clark, and we fall down to each other at ngayon naka patong na ako sa kaniya.

It takes a couple of seconds bago namin mapagtanto na mag kadikit na kaming dalawa.We heard the car engine at umalis na ang sasakyan sa harap namin.

"Ginagawa mo?" Irita kong tanong habang minamasdan ang kotse na papalayo sa amin.

"I just wanted to protect my friend." Sabi nito at tinignan ko lang siya ng seryoso. I know what he's point out, pero kailangan namin 'yung sasakyan na 'yon.

"Tsk!" Rinig kong lintak ng mga nasa likod namin.

"Thank God ligtas ka Nath." Masayang saad ni Dan, sabay bungad sa pagitan namin ni Clark.Sinundan ko si Clark ng tingin hanggang sa makaalis siya sa puwesto namin kasama sila Dave at Owen.

"Uy, ayos kalang?" Tanong rin ni Jake kaya nabaling na ang atensiyon ko sa kanilang dalawa.

"Oo ayos lang ako." I said and they happy about what I said.

Tumingin naman ako kay Clark, habang nag uusap sila ni Owen, I hate this feeling... feeling na ayaw mong lumitaw sa iyo pero. Sa isang iglap parang nahuhulog na rin 'yung damdamin ko sa isang tao. Reasonable, na ang pag tulong niya sa akin sa pag patay sa boommer sa supermarket tapos niligtas niya pa ako dito.

Is there's any responsibilities ba na mag ka gusto ka dahil lang tinulungan ka?

I dont know? Maybe?

Umalis na kami sa lugar na pinangyarihan at agad naming kinuha ang mga gamit namin sa kuwarto at sinimulang mag lakbay sa napakahabang daan.

I think this will be a long trip! Hays.