Z DISASTER BOOK 1 (COMPLETED)

ZHAPTER 30 : Knowing the truth

Location: Underground Facilities_

Nath

"NATH, NATHAN. BARILIN NIYO ANG ULO NILA. ULO ANG KAHINAAN NG MGA ASO NA 'YAN!" Rinig kong sigaw ni Dan mula sa kabilang pader.

'di ko na narinig pa muli ang pag sabog nito, dahil ang pinaka huling narinig ko nalang ay ang kay Stacy. It's mean mabilis niya lang nailigtas si Stacy.

"Head... ulo lang pala nila ang kahinaan." Napatapik ako sa sarili ko ng mag sink-in sa akin ang mga nilalaro ko.

Nath gamer ka, 'di mo ba naisip na... ulo ang kahinaan ng zombie.

GRRRHHHH!

Bumalik ako sa realidad ng marinig ko siyang papalapit nasa akin. Kaya naman pinagbabaril ko ang ulo niya. Pero useless parang 'di na tagos sa kaniya. Napatakbo ako ng mabilis paikot-ikot dito sa pader na 'to para lang makaiwas sa kaniya.

Isip Nath, isip... brain blast! Tumakbo ako ng diretsiyo sa harapan ko at siyaka ako tumakbo paakyat sa pader para mag back-tibe sa uluhan niya. I shoot his head at siyaka ako bumagsak sa sahig at ngayon na kita ko na ang kahinaan niya. Dahil mediyo nagiging baliko na ang pag lalakad niya.

This dog was continue chasing me, at tuloy lang ang pag baril ko rito.

(No Amo)

"Not now!" Sigaw ko ng wala nang bala na nalabas sa baril ko.

I pick my knife into my pocket at siyaka ako pumuwesto ng maayos para masaksak ko siya.He slowly running towards me kaya nawala ang maangas na puwesto ko ng makita ko siyang bumagal. Agad na natumba ang aso sa harapan ko na walang kahirap-hirap.

Napaupo ako sa sahig ng matapos ko na ang aso na 'to. I deeply breathe at siyaka pumikit ng dahan-dahan para makapag pahinga.

"ARGGGHHAAA!" Isang sigaw ang nag pagising sa kalooban ko, because I heard the dogNathan. I need to help him.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at tiyaka nag isip ng paraan, how do I get out of here.

Nathan

"Now I heard ate Dan's yell, now I know what is your weakness boy." Ngumisi ako sa sinabi ko at siyaka ko siya pinagbabaril.

Hindi ko na narinig ang baril ni Stacy dito sa katabi kong pader. Ate Nath wall is behind me at katabi ko naman ang kay Stacy.

I love Stacy, even my whole life. Ewan ko kung bakit pero napamahal na ako sa kaniya, but sadly kuya Jake was gone. May plano pa naman sana kami ni kuya Jake na aamin ako pero wala, wala na siya.

Nalungkot din ako nung bigla siyang nawala sa paningin ko nung nahulog siya sa ventelator. I want to punch myself kasi 'di ko siya na protektahan, I think never ko talaga siyang na protektahan kahit isang beses. Kaya nung makita ko siyang iniluwal ng ventelator. Saya agad ang naramdaman ko. Sinalo ko siya kahit na mabigat siya saluhin. Hindi naman siya mataba, slim kung titignan. Pero ang bigat niyang buhatin.

She's a type of girl na mediyo maangas tignan, ewan ko kung boyish siya. Pero I know that behind those boyish skill, she's a girl. Why? Because she's the only girl that who felt my heart in to a disaster. I love her so much. Kahit na 'di niya ako gusto, I love her very much.

Kaya nung 'di ko na narinig ang pag baril niya. I know that she's in trouble. She needs help. She need's my help. The dog was continue chasing me, and I ran out of bullets na. I pick my knife in my pocket at siyaka ako tumakbo palapit sa kaniya.