KABANATA 8

38.4K 890 20
                                    


CHAPTER 8: ESCAPED II

Two days had pass and it never change. They always argue for little things sometimes. Hindi kasi siya nagpapautang sa mga pang-aasar nito. Ang pinakamagandang nangyayari ay hindi siya nito pinapabayaan. He is also resourceful sa halos lahat ng bagay. Naghahanap ng paraan para mabuhay at makasurvive sila dito sa kagubatan. Servo also draw an escape plan from here. Sa paglalakad nito at paghahanap ng pagkain sa palibot, may nakikita na itong mga pwedeng daanan palabas ng kagubatan. Also, ang mga paa niya ay magaling na, kaya na niyang itakbo ito. For the first time, nasubukan din niyang kumain ng ibon. But snake isn't on her list kaya si Sero ay hindi din naman ito naghunting ng ahas.

Ilang araw na siya kumakain ng buko, avocado, bayabas, atis, santol, kalabasa at dahong gulay na niluluto ni Servo na tanging asin, kamatis, at sibuyas lamang ang nilalagay dahil available lang naman sa paligid nila. There are times that Servo catch fishes too. Pero twice lang yata nangyari iyon dahil hindi ito gaano marunong maghuli ng isda without any materials to use.

Nakapag-ipon na sila ng kaunting pagkain na babaunin like fruits.

"We can't stay here for long. I had the feeling member ng rebellion ang may-ari ng lupaing ito." He said habang inaayos ang mga dalahin para sa mahabang lakaran bukas.

They will leave at five am para hindi gaanong mainit at energize pa sila para maglakad. Actually, she's afraid of those possible things too. Baka bigla na lamang sumulpot ang mga armed people dito sa lugar na ito.

"Okay, I'll prepare my things." Ani niya, nagdala siya ng kumot, extra damit, at ang original na mga damit na sinout niya nang makarating sila rito.

"Let's go take a bath." Paanyaya nito pagkatapos nilang magligpit ng gamit.

Madalas sila dito sa batis habang naghahanap ng pagkain. Isinasama na siya ni Servo sa paghahanap ng pagkain dahil kaya na din niyang maglakad ng deretso. Isa pa, he's scared too na baka may biglang sumulpot sa kubo na wala siya. He is worried too sa pwedeng mangyari sa kanya. Hindi daw kaya ng kunsensya nito.

Of course, what is conscience right? Hindi sa ano pa mang dahilan.

"Hey what's your profession again?"

"You are not listening to me." She rolled her eyes, showing sa pagtataray.

"Sorry, I lost my focus." He chuckled. Nasanay na siya sa amused smile and laugh nito kaya naman hindi kumpleto ang araw niya kung hindi niya naririnig ang tawa at hindi nakikita ang ngiti nito. They're been here for almost four days pero may nabubuo na silang bond together. Hindi lamang niya mapigilan ang mainis sa pang-aasar nito.

"Yeah, I remember now. You're a teacher. Am I right?" He winked at namula na naman siya sa ginagawa nitong pakindat-kindat. Jusko!

"Will you please stop those gestures?" Naiinis niyang pakiusap.

"What?" Natatawang tanong nito, amused again.

"Yang pakindat-kindat mo! It's annoying, Callix!"

Sinabi nito ang full name nang magtanong siya the other day. Syempre, gusto din niya malaman ang totoong pangalan nito.

"I love it when you say my name. No one calls me in my second name, just you." He spoke. Hindi niya alam kung nagkukunwari ito sa pagpuri, but she does not care! Kahit pa kinikilig siya sa mga oras na ito, hindi siya magpapadala sa pambobola ng lalaking ito.

"I don't care. Tatawagin kita sa pangalang gusto kong tawagin." She continued.

"Hey, you didn't wear panty, right?"

Love and Memoriesحيث تعيش القصص. اكتشف الآن