Xiao zhan's part of view
"အား...ပင္ပန္းလိုက္တာကြာ..."
နားဖို႔ေပးထားတဲ့အခန္းထဲ Coffee တစ္ခြက္နဲ႔စာဖတ္ေနတုန္း
ညည္းညဴကာ ဝင္လာတဲ့jiyang
"မင္းကေတာ့ ဒီမွာေအးေအးေဆးေဆးဘဲ ေကာင္းလိုက္တာ"
ေအးေအးေဆးေဆးဘဲတဲ့ ေျပာရက္လိုက္တာ..
သူ႔ရင္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ မသိပါဘဲႏွင့္
အခုဆို သူ႔တာဝန္ယူေပးရတဲ့လူနာေျပာင္းသြားၿပီမို႔လို႔ ကေလးနဲ႔ေတြ႕စရာအေၾကာင္းကိုမရွိ
ဒါေပမယ့္..... ကေလးအခန္းဆီဘဲဦးတည္ေနတတ္တဲ့
ေျခေထာက္ေတြကိုရုိက္ခ်ိဳးပစ္ခ်င္တာ အခါခါ...
"xiao zhan...မင္းတို႔ဘယ္လိုေတြျဖစ္သြားၾကတာလဲ?"
"ဘာကိုလဲ...."
ေျဖသာေျဖေနတာ စာအုပ္ဆီကအၾကည့္မလႊဲတဲ့သူ႔ကိုjiyangက စိတ္မရွည္သလို
အသံျပဳကာထပ္ေမးလာတယ္
"မင္းနဲ႔wang yiboေလကြာ....ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး ငါအရူးထတုန္းလုပ္မိတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကိုအဆံုးသတ္လိုက္တာ"
"Xiao zhan...ငါ့ကိုလာမညာနဲ႔ မင္းကဘယ္တုန္းက အရူးထၿပီးေလၽွာက္လုပ္ဖူးလို႔လဲ"
"..........."
"တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္မလား"
"........."
"မင္းသိလား wang yiboကလြန္ခဲ့တဲ့၃ရက္မွာ ဘယ္သူမွထိန္းမရတဲ့အထိေသာင္းက်န္းေနၿပီး
ဒီေန႔က်ေတာ့ မနက္ထဲက ထူးထူးဆန္းဆန္းၿငိမ္ေနတာတဲ့"
!!
လက္ထဲကစာအုပ္ကို စားပြဲေပၚျဖစ္သလိုပစ္တင္လိုက္မိသည္
"မင္းကသာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲjiyang ငါဘာကိစၥမွမရွိဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ"
"xiao zhan..."
"ငါ့ကိုအဲ့ေကာင္ေလးအေၾကာင္းလာမေျပာနဲ႔ေတာ့
Wang yiboဆိုတဲ့နာမည္ကို ငါမၾကားခ်င္ဘူး"
ထပ္ၿပီး ရူးမိုက္မိမွာစိုးလို႔ပါ ကေလးရယ္
အလြမ္းေတြက တနင့္တပိုးျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘာမွဂရုမစိုက္ဘဲ
ကေလးဆီျပန္သြားမိလိမ့္မယ္
YOU ARE READING
The Psychopath
Fanfictionကိုကို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမလား..? A love story... That must not begin... ကိုကို.... ကျွန်တော့်ကိုထားမသွားဘူးမလား...? A love story... That must not begin... Mature content is on only just because of viol...
