Warning:A little bit smut scene...just a little bit.But,let me warn you.If you don't want this kind of character,don't read.
Xiao zhan's part of view
သိသိသာသာ ခံစားေနရတဲ့ ေခါင္းကနာက်င္မႈနဲ႔အတူ
ေျခသံတစ္လၽွပ္လၽွပ္က နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္
"အဟြတ္..အ..."
အလံုးအရင္းနဲ႔ ရႉလိုက္မိတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ေတြေၾကာင့္ ေခ်ာင္ဆိုးလိုက္ေတာ့ ေခါင္းက ဆစ္ခနဲ
"Umm..ႏိုးၿပီလား ကိုကို?"
ေသြးအနည္းငယ္ႏွင့္ ေစးကပ္ေနေသာ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို ဖြင့္ဖို႔
အေတာ္ႀကိဳးစားလိုက္ရသည္
ခပ္လွမ္းလွမ္းက သူ႔ကိုေက်ာေပးထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္..
"မင္း...wang yibo?"
စားပြဲေပၚမွာ ဘာေတြနဲ႔မွန္းမသိ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့သူ႔လက္ေတြရပ္သြားေသာ္လည္း ခဏပင္
လုပ္လက္စအလုပ္ကိုဆက္လုပ္ေနၿပီး အတန္ၾကာမွ xiao zhanဆီလွည့္ၾကည့္သည္
"ကၽြန္ေတာ္ကို မေမ့ပစ္လိုက္တာ ဝမ္းသာစရာဘဲ ကိုကို"
ျပံဳးရယ္ရင္းေျပာေနေပမယ့္ သူအစစ္အမွန္လို႔မခံစားမိဘူး
အနားတစ္လွမ္းခ်င္းေလၽွာက္လာတာႏွင့္အမၽွ သူခံစားမိတာ အနၱရာယ္အေငြ႕အသက္ေတြခ်ည္းဘဲ
"မင္း....ဘယ္သူလဲ"
"ေအာ္..ကိုကိုရယ္ ကၽြန္ေတာ္ေလ ကိုကို႔ရဲ႕ကေလးေလးေလ"
Xiao zhanေခါင္းကို မသက္မသာယမ္းျပမိရသည္
"မဟုတ္ဘူး....မင္းက ကေလးမဟုတ္ဘူး"
"ကိုကို.."
"မေခၚနဲ႔ မင္းကအတုအေယာင္ဘဲ သူ႔အတိုင္းလိုက္မလုပ္နဲ႔"
ျပံဳးေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားၿပီး xiao zhanမ်က္ႏွာနဲ႔ တစ္တန္းတည္းျဖစ္ေအာင္ငံု႔ခ်လာတယ္
"Okေလ ခင္ဗ်ားကမေခၚနဲ႔ဆိုေတာ့လည္း မေခၚဘူးေပါ့"
"ကေလးေရာ..ကေလးဘယ္မွာလဲ"
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားသိလား ကၽြန္ေတာ္ကအတုအေယာင္မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ္က သူေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံထားတဲ့wang yiboဘဲေလ"
YOU ARE READING
The Psychopath
Fanfictionကိုကို...ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားမသြားဘူးမလား..? A love story... That must not begin... ကိုကို.... ကျွန်တော့်ကိုထားမသွားဘူးမလား...? A love story... That must not begin... Mature content is on only just because of viol...
