إغتصب حقى

الفصل الثانى

إللى هيظهرله الفصل ده أولا يرجع للفصل إللى قبله تم تعديل الملحوظه للفصل الأول اللهم بلغت اللهم فاشهد...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

الفصل الثانى

كانوا قاعدين هما التلاته وبيتكلموا مع بعض..

دعاء:"ماهو رخم جدا يا طنط مش بطيقه أنا ناويه أرفضه أصلا."

صفاء بصدمه:"ترفضى مين يابنت؟! هو فى واحده تطول يجيلها دكتور فى الجامعه؟!"

مروه بإنشغال وهى فى المطبخ وبصوت مسموع:"يا ماما سيبك منها دى راكبه دماغها أصلا."

صفاء لدعاء:"حرام يابنتى ، جربى تتعرفى عليه هو ممكن يكون جد شويه عشان بس هو دكتور فى الجامعه ، لكن لما تتعاملى معاه شخصيا بره الجامعه أكيد هتلاقيه حد تانى."

دعاء بتفكير:"تصدقى حضرتك عندك حق."

مروه وهى بتقدم الشاى:"مانا فضلت أقولها كده يا ماما ، بس إنتى عارفاها عنيده وهبله."

صفاء:"صحيح يا حبيبتى ، بما إن صاحبتك هنا حابه أتكلم معاكى فى موضوع."

مروه بإستفسار وهى بتقعد جنب دعاء:"خير يا ماما؟"

صفاء بتنهيده:"كل خير إن شاء الله ، أنا إتصرفت فى فلوس من عم حسن البقال.."

مروه بضيق وهى بتقاطعها:"تانى يا ماما؟َ!"

صفاء:"سبينى أكمل ، أنا إستلفت الفلوس دى عشان تروحى الفن داى مع دعاء."

دعاء بفرحه:"هييييييييه ، هنبقى مع بعض و هنخربها و..."

مروه وهى بتقاطعها:"ماينفعش."

صفاء بإستفسار:"ليه ياحبيبتى؟"

مروه بضيق:"ماما أنا هرجع الفلوس دى دلوقتى حالا ، ماينفعش نستلف من حد ، إحنا كفايه علينا معاش بابا الله يرحمه ومش عاوزين حاجه زياده خلاص ، ومش هروح فن داى."

دعاء بحزن:"هو أنتى مش عاوزه تيجى معايا يا مروه؟ طب أدفعلك أنا فلوس الفن داى وتوافقى؟"

مروه بتنهيده صعبه:"كفايه يا دعاء الموبايل إللى جبتيهولى يوم عيد ميلادى شكرا بس أنا مش حابه أتعب حد معايا ، ياماما هاتى الفلوس و.."

دعاء بحزن وهى بتقاطعها:"إنتى مش بتحبينى."

صفاء:"خلاص يابنات إهدوا ، مروه عشان خاطرى ياحبيبتى روحى غيرى جو يومها وأهو بالمره إعتبريها بداية جديده وحلوه ليكى بعد الإمتحانات."

مروه بإستفسار:"وإنتى عرفتى منين يا ماما إنها بعد الإمتحانات؟"

صفاء بتردد:"ماهى الحاجات دى بتبقى آخر سنه رابعه فأنا خمنت إنها بعد الإمتحانات."