RESTART92 ¦ Narration

274 24 56
                                    

Sai

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Sai.

It's Sai.

Everyone rushed to help him stand.

Or not.

"Speed!"

Ang dugo na nasa mukha ni Sai, natanggal at nalipat sa kamao ni Speed. He punched him after a minute observing who he is. Mukhang may galit nga.

Pinigilan ko sila, getting myself dirty dahil sa mga dugo na mayroon sila. But it seems like Speed can't really control his anger. Isa siya sa malalapitan mo agad na myembro pero kapag ginalit mo dinaig pa ang bulkan sumabog.

Before he was to get another hit, pinigilan ko si Speed. With all my might, kahit mas mahina 'tong katawan ko sakaniya. Napapa-iyak nalang ako ulit.. and I hope this works.

"It wasn't always easy. Growing up we had our fights... Though we wouldn't say it, we wanted to play nice. I can safely say we're friends. And that I love you too.. But years ago that wouldn't happen, because I didn't get you."

Kahit pumipiglas siya, patuloy pa rin ako sa pagkanta.

"Oh, it's complicated. And I need to say it.. 'Cause time is fading away.. I should've said it sooner, Who knows what's in the future. But now I need you to know.."

It seems my strategy worked. Everyone was calm after that. Kailangan nilang kumalma kung hindi, lalong lala itong nangyayari. Tsaka, sa pagkakaalam ko matagal na silang magkakaibigan, hindi nila kailangang magtanim ng sama ng loob sa isa't-isa kasi sayang din ang pinagsamahan nilang lahat. Sana lahat nga eh.

"That I love you.. You know it's true.."

Singing it for the last time, mas nararamdaman ko na kalmado na ang mga isip nila.

"Stop fighting.. hindi natin alam ang nangyari, kaya huwag tayo agad-agad gagawa ng ikasasakit natin. What if Sai didn't killed them? So anong mararamdaman niyo ngayon? Protect your feelings and your thoughts, gano'n din ang mararamdaman nila kapag ginawa niyo rin 'yon.."

I sounded like I know every bit about friendships. An expert. Kasi gano'n naman talaga. With my 20 years of existence, life thought me how friends really work. Being a friend means that you are the others biggest support system. It means being able to share life, laughs and love for the rest of your life. Kahit may paghihirap, may kasakitan. It means not getting angry when your opinion is different. Wala namang problema ro'n, as long as you understand each other, mas titibay ang bond niyong lahat.

"Hindi ko alam kung anong dapat kong reaksyon sa nangyari. Many mixed emotions, lalo na nandito kayo. Dapat ba akong maging masaya kasi nagkita-kita na tayong lahat? Dapat ba akong magalit because I failed to know the culprit? Dapat ba akong malungkot kasi nag-aaway-away na kayo dahil dito? It's fucked up.."

Bumuntong-hininga ako at tinignan si Sai. Na puno pa rin ng dugo.

"Where did you go?"

He knows I was talking to him, but he chose to keep silent.

If he keeps doing that, mas lalo lang siyang pagdududahan.

"See? Hindi nga niya kayang sagutin ang simpleng sagot.. paano pa kaya kapag tinanong siya.. kung siya ba ang pumatay sakanila?" Komento ni Speed, scoffing, pumunta ulit siya sa mga bangkay at lumayo saamin.

Sa pangalawang beses, bumuntong-hininga ako. Ang hirap kapag may matigas ang ulo rito. Pero.. hindi ko rin siya masisisi. Sai was the target, but he managed to escape.. pero ang kapalit.. si Hanzel.

Ang gulo na ng mundo, pinagulo pa ng nangyayari ngayon.

Pumunit si Walter ng piraso ng damit niya at binigay kay Sai para punasan niya ang mga dugo niya sa mukha niya. May ilang hindi natanggal, dahil na rin siguro matagal na siyang nakadikit sa mukha niya. Now his identity is clear, he is indeed Sai.

Hindi ko mawari kung anong pinapakita ng mukha niya, but he looks scared. Nanginginig ang kaniyang katawan na para bang malamig sa Pilipinas ngunit napaka-init dito. In my conclusion, he might have seen the crime. Speechless. Or.. he really killed them.

But his bloods continue to flow.. from his mouth.. everyone rushed to check him, well, except of course Speed who's sulking. Worried faces came across our faces, nagtatanong kung ayos lang ba siya. Malamang hindi.

Iling lang siya nang iling habang dinig na rinig namin ang kaniyang pag-iyak. Mazy behind his back is trying to calm him down by his ASMRs, which seemed to work. Mejo nag lessen ang ingay ng pag-iyak niya at nahinga na siya ng malalim.

Imbis na mainis, nalungkot ako. Pero gaya nga ng sinasabi ko sa sarili ko lagi, walang mapapala ang pagiging malungkot. Mas lalo ka lang magiging malungkot hanggang sa i-isolate mo ang sarili mo sa kadiliman.

But what made me confused is why is blood coming from his mouth.

Inusog ko si Walter na malaking harang. Tinignan ko si Sai at hinawakan ang dalawa niyang balikat para makita ko siya ng maayos at malapitan.

Something's weird.

Inayos ko ang buhok niyang magulo, pinatayo ng matuwid at tinignan ulit kung may mali. Wala sa tingin ko pero nararamdaman kong meron.

"Sai? Can you hear us? Nakikita mo ba 'to?" All he did was nod, pero mas lalong lumakas ang kaniyang paghikbi.

Now I know what's wrong.

"Open your mouth.."

There..

The bloods coming from his mouth.. was because he lost his tongue. Wala na siyang dila. Kaya hindi siya makapagsalita, kaya puro nalang siya iyak nung tinatanong namin siya. I'm pretty sure he can hear kasi maayos naman ang tenga niya nung tinignan ko.

Mas lalo lang umiyak ang mga kasama ko pagkakita nila sa bibig ni Sai na patuloy pa rin ang pagdaloy ng dugo. Now it got dirty again. Maraming namula ang mukha sa galit.. habang ang tanging nagagawa ko lang ay umiyak.

"... Who.. who did this to you?!" Tuluyan nang lumabas ang galit sa labas ni Walter na kanina pa niya gustong ilabas.

Minsan napapa-isip ako kung anong nagagawa ng galit saatin. Will we become dumber than what we really are? Or will we keep the same brain cells but still sound dumb?

"Did you kill them?" Yishai came to the rescue, probably. Asking the same question they kept asking. Akala ko hindi nanaman siya sasagot but..

He nodded his head.

RESTARTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon