RESTART94 ¦ Narration

245 21 45
                                    

After knowing that he can not hold things using his hand anymore, as well as being mute, dahan-dahan kaming umalis sa lugar para makabalik sa condo

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

After knowing that he can not hold things using his hand anymore, as well as being mute, dahan-dahan kaming umalis sa lugar para makabalik sa condo.

Dumaan kami sa parking lot instead sa main door ng condo. We'll get caught, at least for this place, mas mababa ang security. Good thing na natutulog 'yung guard kaya hindi niya alam na nakapasok na kami.

The last hurdle will be the one at the lobby, the people, too. Nag-iisip pa kami ng paraan kung papaano makakasulot nang hindi kami nakikita. And to add the CCTVs na isa rin sa pinaka-iniiwasan namin, this will be mission impossible.

Huminga ako ng malalim at taimtim na nag-isip ng susunod na plano.

Kung tumakbo nalang kaya kami tapos kung sino mahuli siya pangit? Ansakit na sa ulo mag-isip pa ng ibang plano.

"Paano kung suntukin ko 'yung guard na 'yun?" Biglang pagsalita ni Yishai. Napatingin naman kami agad sakaniya habang itinuro niya ang gwardyang na kaninang tulog.

Is he serious?

"Kung ikaw kaya suntukin ko?" Hininaan ko ang boses ko pero may hint na may pag-aalinlangan dahil baka marinig kami nung gwardya, mukha pa naman siyang isang professional UFC wrestler. Walang-wala si Yishai sa kisig ng katawan niya.

"I mean... if I succeed on making him asleep, kukunin ko ang damit niya. Edi I can just pretend I am one of their guards at kasama ko kayo paakyat ng condo unit! I can put you two... here!"

Kinuha niya ang luggage trolley sa likod niya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi. Iniisip ba niya na ipasok kami ni Sai sa maleta tapos ipatong kami diyan? No way I am doing that.

"A-anong gagawin mo?"

"Paano tayo makakapasok kung ganito itsura natin? This is our only choice."

Parang ayaw ko na tuloy pumasok sa condo. Maybe there's other choices?

"F-f-fine. Whatever! Ikaw na bahala saamin kapag nahuli tayo---" I was about to step onto the luggage trolley when Sai tapped my shoulder.

Tinignan ko lang siya, confused at first. May pinakita siya saakin sa selpon niya.

How about my place? I-it's a bit far here.. but at least you both can stay.. and as well might change clothes.

How did he do it? Despite having no fingers.. hindi ko siya siguro napansin na nagtytype.

Napatingin kami ni Yishai sa isa't-isa, a sign of agreement, our heads nodded. Tsaka, if we stay here longer, malamang sa malamang may makaka-amoy na ng mga damit namin. Ugh, 'cause I can now smell the stink stained on my clothing.

Pero ang tanong, how are we gonna get there eh malayo pala ang tinitirhan ni Sai?

I have a friend who could help us.

RESTARTWhere stories live. Discover now