Synopsis:
Its all started in a deal of their grandparents . The Clinton family and the Deux family are best friends , and because of their friendship they decided to have an agreement . This agreement is that , their grandchildren should marry one o...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kamusta na kayo rito ?" Tanong ni Ralph sa Ina
"Okay lang ako dito anak , kayo kamusta ? Okay lang ba kayo doon ?" Tanong niya na nakangiti
Ngumiti ng malawak si Ralph ng may naalala siya .
"Yes Mom , actually tuloy na nga ang kasalan nina Savannah at Rayleigh eh" sagot niya habang nakangiti
"Talaga ba ?" Biglang nawala ang ngiti niya at napalitan ng lungkot kaya napayuko siya "naiintindihan ko Kung di nila ako mapatawad , sa dinami-dami ba namang kasalanan na nagawa ko sa kanila" saad Niya at parang batang pinaglaruan niya ang kanyang daliri.
"Mom , matagal ka na nilang napatawad .. sa katunayan nga niyan eh inimbetahan ka nila sa kanilang kasal eh" Saad ni Ralph na nakangiti pa rin , napa-angat ng ulo si Evangeline at tumingin sa kanya , bakas sa mukha nito ang lungkot at pagkatapos ay tumulo ang isang butil na luha mula sa kanyang mga mata.
"Pagkatapos ng mga nagawa kong kasalanan sa kanila ? Nagawa pa nila akong mapatawad? Hindi karapat-dapat sakin ang patawarin , dahil walang kapatawaran ang mga nagawa ko" wika niya na umiiyak. Tumayo si Ralph at lumapit sa kanyang Ina upang mayakap Ito.
"Ma , huwag mong sabihin yan ... Kahit na may malaki kang nagawang kasalanan sa amin pero , karapat-dapat ka pa ring patawarin .. tao Lang naman tayo na makagawa ng kasalanan , walang perpekto sa Mundo ma .. Napatawad nga tayo ng Diyos tayo pa kaya na tao Lang" Saad ni Ralph habang yakap pa rin ang Ina.
Sa dalawang taon na nakakulong si Evangeline masasabi mo talagang , malaki ang nabago sa kanya .. pinamumunuan Niya ang isang organisasyon na nagtatanggol sa mga naaapi , kaya naman napahanga sa kanya ang lahat.
Bago nagpaalam si Ralph ay niyakap niya ulit ang kanyang Ina .
"Kailangan ko ng umalis ma , sa susunod kung dalaw makalabas ka na at sabay tayong uuwi sa tahanan natin (. ❛ ᴗ ❛.)" Saad niya at ngumiti , tumango Naman ng dahan-dahan si Evangeline
"Tama ka , sabay tayong uuwi anak"
-------------
"Hoy Ralph !! Ano bang kailangan mo at binulabog mo ang maganda kung tulog ?!" Dinig Niya sa kabilang linya , bakas sa boses nito ang pagka-inis dahilan para mapangiti si Ralph.
"Go out , I'm waiting" tanging Saad ni Ralph at ngumiti ng malawak , binulsa Niya ang kanyang cellphone at sumandal sa kotse niya. ilang minuto ang lumipas ay bumukas na ang gate at lumabas ang nakasimangot na si Helga. Lumapit so Ralph sa kanya at ginulo ang buhok nito.
"What's with that face ?" Tanong agad ni Ralph sa kanya dahil nakasimangot Ito.
Umirap muna si Helga bago sumagot "Duh ! Nag tanong ka pa !" Pag susungit nito "anong sadya mo pala sa ganitong oras ?" Saad pa Niya
"May lakad tayo" simpleng sagot nito
"Huh ?! Anong lakad ? Wala ka nama-----" di na Niya natuloy ang sasabihin Niya ng sumabat na si Ralph
"Magbihis ka na" Saad nito at bahagya siyang tinulak papasok.
Ralph's POV
Naghihintay Lang ako dito sa labas habang tinitignan ang isang bagay na ibibigay ko sa kanya. Dalawang taon na rin kaming magnobya ni Helga , sa tingin ko sapat na yun para alukin siya. Agad Kong binulsa ang singsing ng marinig ko ang pagbukas ng gate ,
"Saan ba tayo pupunta ?" Tanong niya agad sa akin
"Basta" binuksan ko ang passenger seat upang makapasok siya , umikot ako sa driver seat pagkatapos Kong isara ang pintuan.
Tahimik Lang kami hanggang sa nakarating kami sa venue , actually humingi ako ng tulong mula sa mga kaibigan namin , and even though pagod sa byahe Sina Savannah still tumulong pa rin sila that makes me happy.
Pinarada ko na ang kotse at bumaba , binuksan ko ang passenger seat para makababa si Helga.
"Anong ginagawa natin dito ?" Takang tanong niya , nandito kasi kami sa tambayan naming magbabarkada , hindi ko sinagot ang tanong niya sa halip ay ngumiti Lang ako.
I guide her papasok sa loob , magtatanong pa Sana siya ng bigla akong nawala sa tabi niya , nagtago kasi ako sa gilid .. bakas sa mukha Niya ang pagka-inis dahil bigla akong nawala
"Bwesit na lalaking Yun , nagyaya siya tapos bigla na lang mawawala !" Maktol niya , aalis na Sana siya ng may napansin siya sa lupa , Isa iyong kapirasong papel na may nakalagy na 'go straight'
