Beauty and the Demon Beast (Deathrone #3) ( Under Major Revision)

Epilogue

Wolfgang's POV

   
                        It's my birthday today! And I'm really excited dahil darating dito ang buong pamilya. A year ago we decided to separate and have our own house. Kahit pa malapalasyo ang laki ng bahay ni Lolo ay mas gusto parin naming magkaroon ng sariling  bahay at privacy.
 

Darating silang lahat dito sa new house namin, ang gusto ni Lolo na magkaroon ng engrandeng celebration pero I suggest na simpleng salo-salo nalang dahil hindi ako sanay sa maraming tao. I just wear my blue polo with a pair of black pants and black rubber shoes.

"Wolfgang, anak, lumabas kana diyan nandito na sila" rinig kong tawag ni mommy. Nagmadali akong lumapit sa pinto at binuksan ko. Ang nakangiting si mommy ang nabungaran ko habang bitbit nito si Wildrose na sinipsip ang pacifier niya.

"Mabuti at tapos kana, halikana baby dahil kakain na tayo" Ngumiti ako kay mama bago tumango.  Sabay kaming bumaba at pumunta sa receiving area kung saan nag hihintay ang mga biaita namin.

Kumislap ang mga mata ko ng makita ang mga tito ko, kumpleto silang lahat. Si tito Heaven na kasama ang asawa niya at mga anak nito. Si tito  Cronus at tito Cronux katabi ang mapapangasawa nila nasi tita Jairah. Si Tito Lightning naman ay tahimik na nagi- scroll sa cp niya. Malamang ay ini- stalk nanaman yung napupusuan niyang bisexual. Sila tito Gun at tito Erebus ay naguusap habang si Tito Sun ay marahang sinusuklayan ang buhok ng adopted daughter nito gamit ang kamay niya.

Talagang nagulat kami ng malaman naming may inampon si tito Sun. Sa edad na 15 years old ay para na talaga itong tunay na tatay.  Mabuti at hindi sakit sa ulo si tito Sun kaya pinagbigyan ito nila lolo compared sa mga kakambal niya.

Pero nasaan sina tito Zane at Krypton? Kinalabit ko si mama at sumenyas kung nasaan ang dalawa kong tito. Ngumiti muna ito bago nagsalita.

" Medyo malelate ang dalawang iyon pero don't worry baby dahil darating sila" she said. I smile back to her telling that it was fine as long as they will come.

Nangmapansin nila kami ay tumayo ang mga ito at masayang binati ako.

"HAPPY BIRTHDAY WOLFGANG!!!!" Malakas nilang sabi bago ako lapitan. They hug and kiss me. Napasimangot ako dahil they treat me like a baby. Gusto ko si mommy lang ang nagbebaby sa akin.

Tinapik naman ako ng pinsan kong si Ganiccus, tinignan ko ito ng masama dahil bumubungisngis ito.

" Bebe ka pawen, bebe damuwag" asar nito sa akin.

Kung makakapagsalita lang ako ay sisinghalan ko ang isang ito at sasabihin kong six years old na pero bulol paring magsalita.

Yes, I can't talk. I lost my ability to speak the day after I shot my own Dad. Ang sabi ng doktor na tumingin sa akin ay wala naman daw damage ang lalamunan ko pero dahil sa mga nangyari ay nagkaroon ako ng trauma. I refuse to talk because I felt whenever I speak ay palaging may nangyayaring masama. Kahit gaano pa ako katapang sa mata ng iba, I'm still a child...

Daddy.....kung naririto kalang.....

Ipinikit ko ang aking mga mata, at pinakalma ang sarili ko,  it's been one year since my Dad died. I can't help but to blame my self. Because of me, nawalan kami ng haligi ng tahanan.

Sabi nila, every fairytale stories has a great happy ending. Pero sa libro at mga movies lang pala iyon. Akala ko magiging happy ending ang kwento ng pagmamahalan nila Mom at Dad tulad ng sa Beauty and the Beast. Akala ko lang pala.....

Isang tragic ang nangyari. My Dad died because of me....

Because I a weak.....

Beacuse I'm a useless child....