Hi! In dit boek schrijf ik met behulp van writing prompts kleine verhaaltjes. Gewoon om te blijven schrijven en om een beetje te oefenen. Ik weet zeker dat er wel een leuke voor je tussen zit. Chop chop! Open het boek maar! :)
[Long time no see, maar hier ben ik dan weer! Deze short story heb ik letterlijk binnen twee uur op mijn vlucht vanuit Griekenland geschreven. Ik was eigenlijk bezig met iets van drie andere prompts maar deze trok mijn aandacht op Pinterest. Het onderwerp is best heftig, en ik vond het ook zielig om het te schrijven, maar hij is best wel mooi geworden. Ik hoop dat jullie hem leuk vinden, laat even weten, en vergeet niet even te stemmen! Heel veel liefs! B]
✰ p r o m p t ✰
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
✰ ✰ ✰
Ik haal mijn pistol uit de houder op mijn dij en zet het tegen de slaap van de man. Zijn adem is zwaar en onregelmatig. Met mijn andere hand druk ik op zijn nek, steeds iets meer kracht uitoefenend.
'Wat heeft dit te betekenen?' sist de man, zijn stem beklemd doordat hij nauwelijks kan ademen.
'Je mag je vrouw hier voor bedanken,' glimlach ik, ook al kan hij dat niet zien omdat hij met zijn rug naar me staat.
Zijn vingers krullen zich om mijn arm en proberen me uit alle macht van zijn nek te trekken. Maar ik voel dat zijn kracht afneemt.
Hij probeert tevergeefs nog iets te zeggen, wat overgaat in gorgelende geluiden. En net op het moment dat hij dreigt te stikken, haal ik de trekker over. De demper zorgt ervoor dat het geluid klinkt alsof iemand iets laat vallen. De kogel vliegt door zijn hoofd, en hij is dood.
De man valt op de grond, en zijn bloed kleurt het witte tapijt donkerrood.
Deze man was meerdere keren vreemd gegaan, en toen zijn vrouw dat ontdekte heeft ze mijn opdrachtgevers gecontacteerd. Zij komen zo om de boel hier op te ruimen. Ik doe het vuile werk, en zij ruimen de rommel op.
Ik veeg een aantal bloedspetters van mijn handschoen, en controleer of ik niks heb achtergelaten wat tot mij terug zou kunnen leiden.
Natuurlijk niet, ik ben een professional. De camera's heb ik gehackt, en ik kijk wel uit om ergens iets van DNA of vingerafdrukken achter te laten.
Ik trek mijn muts recht, en loop naar de deur. Deze kamer heeft een raam waar ik niet uit kan klimmen, dus dat is een beetje een nadeel. Eerst goed kijken of er niemand op de gang loopt.
Ik zet een soort vergrootglas tegen het sleutelgat en zie niks in de gang. De camera's zijn nog voor zeker een kwartier uitgeschakeld dus ik kan rustig de gang op lopen.
Ik haal de deur van het slot en open hem voorzichtig. Nog steeds niemand. Zachtjes sluit ik hem achter me, en loop richtig het einde van de gang waar zich een raam bevindt.
Maar ik ben nog geen twee passen verder of ik hoor achter me een klik.
Shit.
Snel draai ik me om. Dit kan niet. Ik heb drie keer gecheckt of de mensen in deze gang in hun hotelkamer waren, en allemaal heb ik ze een voor een het hotel zien verlaten.
