Mafya Üniversitede (Mafya Lisede 2)

Bölüm 8 •Oyun•

Medya; Yağız Akın.

•••

Azra Cebesoy

Kütüphaneye geçmiş,yarın ki vizem için hazırlanıyordum.ANATOMİ.Karabelam,karşılıksız aşkım...

Derin bir nefes alıp,etrafıma baktım.Karşımdaki kadın,soluksuz çalışıyordu.Onun bu hali,beni de gerginleştiriyordu.Bu kadar kasacak ne vardı sanki?.Vize haftası başlamıştı.Kütüphane en küçük yerine kadar dolmuştu.Kapıdan girip,yer bulamayınca geri dönenler bile oluyordu.Yeniden önümdeki kitaba döndüm.Baş kemikleri ezberlemem için önümde duruyordu.Sanada merhaba os frontale...ve sanada mükemmel temporal kemik.Daha fazla aklıma girmeyeceğini biliyordum ama buradakiler hırslanmama sebep oluyordu.Kütüphaneye gelme amacım da bu değil miydi zaten?.Dudağımı büzerek,kitaba baktım.Gözlerimi yeniden tam karşımda oturan ve bizi sadece bir tahta parçasının ayırdığı kadına çevirdim.Lakin çoktan gitmişti.İnatla gözlerimi yeniden kitaba çevirdim.Bu sayfayı öğrenmem gerekiyordu.Karşımdaki,paravan görevi gören tahtaya vurulmasıyla gözlerimi kitaptan çekmiştim.Benimle beraber rahatsız olanlarda,gözlerini bize çevirmişti.Kütüphanede ses yapma gafletine düşen tek dengesiz Yağız Akın olabilirdi tabiki!.Buna neden şaşırmıştım bilmiyordum.Gözleriyle kapıyı işaret etti.Kaşlarımı çatıp,önümdeki kitabı havaya doğru kaldırdım.Tam bir salak olmalıydı.Oturduğu yerden kalkıp,bir sıra boyunca dolandı ve yanıma geldi.Israrla ona bakmak istemesem de,kendisine bakmamı sağlıyordu.

"Eğer çıkmazsan,burada ikimizi de rezil ederim"

Bu dediğine sonsuz inanç duymuştum.Şimdiden bile bizi rezil ediyordu.

"Çalışmam gerekiyor Yağız"

Sandalyemin yanına çökmüştü.Ters ters ona baktım.İnatçılığı yine tutmuştu.Hiç gidecek gibi bir hali yoktu.Yanımdaki kız,rahatsız olarak yerinden kalktı ve sinirle bize baktı.Yağız onu umursamadan,sandalyesine oturdu ve bana bakmaya devam etti.

"Sana sormam gereken şeyler var.Önemli diyorum çık yoksa burayı yıkacağım!"

Fısıltısı bir tık yükselmişti.Rezil olacak ve insanlardan linç yiyecektim.Yutkunarak,ayağa kalktım ve kitaplarımı topladım.Bu adamdan kurtulmak mümkün değildi.Burada kalsam da zaten çalışamayacağımı anlamıştım.Kütüphaneden çıkınca,ellerini hızla ellerime geçirmişti.Parmaklarımın arasına izinsizce doladığı parmakları,şaşkınlıktan küçük dilimi yutmama sebep olacaktı.Kalp atışlarımın,ne kadar taşikardik olduğunu o an fark etmiştim.Beni de beraberinde,hızla merdivenden indiriyordu.Birkaç insana çarpsak bile,dönüp özür dilememiz için küçük bir harekette dahi bulunmamıştı.

"Sen...sen ne yapıyorsun?!"

Merdiven basamaklarının sonuncusuna gelince durdu.Ellerini düşmemek için ne kadar çok sıktığımı o an anlamıştım.Utanarak,bırakmak istesem de buna izin vermemişti.Beni bir dersliğe sürüklemesini,heyecanla izlemiştim.Boş olan dersliğe küçük bir göz atıp,girmemizi sağladı.Elimi ondan kurtarmaya çalıştığım sırada,tüm kitaplarım yere savrulmuştu.Sinirle yerdeki kitaplarıma baktım.Yağız Akın,ne yapmaya çalışıyordu?.

"Ya,sen.."

Ona küçük bir küfür savurmak istesem de bunu yapmamıştım.Sanırım,ağızımı bozmama değmeyecekti.Hızla eğilip,etrafa saçılmış notlarımı ve kitaplarımı toplamaya başladım.Yetmezmiş gibi kalemlerim de etrafa savrulmuştu.Bu adamı görünce herşey,herşey bir anda savruluyordu.O an biraz da olsun şaşırmama sebep olacak bir harekette bulundu ve benim gibi çöktü.İlk karşılaşmamızda yapmadığını,şimdi yapacak gibi duruyordu.Şaşkınlıkla,aynı kalemi almak için uzanan parmaklarımıza baktım.Ellerinin soğukluğu,kalbimde küçük bir buz sarkıtına neden olmuştu.Bu saçma histen uzaklaşmak için hızla geri çekilmiştim.Koyu renkli irisleri,bir anlık parıldamıştı.Topuklarımın üzerinde,onun kitapları toplamasını izlemek yorucuydu.Onu tek başına bırakarak,ayağa kalktım ve sinirle ona baktım.