Mafya Lisede'nin 2. kitabı (Tamamlandı)
Sır gibi bir karanlığın içerisinde yer almak kadar yorucu beyaz bulutların üzerinde oturmak kadar keyifli ve güzel bir hayat.
Artık her şey dahada karmaşık.Aşk,karanlık,tehlike,gizem ve sırlar.
Ediz adal ve ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Azra Cebesoy
•••
Azra Cebesoy
"Sinirimi bozuyorsun.Düzgün oyna şunu!"
Üniversitenin kaçınılmaz anlarından birindeydik.Okey salonunda,yarınlar yokmuşçasına vakit öldürüyorduk.Derslerim çoktan bitmişti ve yarın öğleden sonraya kadar boş sayılırdım.Çisem,göz devirirken ıstakaya yeni okey taşını yerleştirdi.
"Sen bi sussana!" Dedi göz ucuyla bana bakarken.Bin kere öğretsekte anlamamakta ısrarcıydı ve hep yanlış taşları alıyordu.Istakasında dizili olan tüm taşları görebiliyordum.Onunla eş olmamalıydım.
"Azra karışmasana kıza,oynuyor İşte!"
Göz devirip,yeni bir taş çektim.Gece,bölümden yeni edindiğim arkadaşım Buğra ve Çisem vardı.Üçüde canımı ölesiye sıkıyorlardı.Okey oynadığımız birinci saatimizi de doldurmuştuk.Oda bir süre sonra herşey gibi sıkmıştı.Taşlarımı düzenleyip,gülümsedim.Çok bile sürmüştü kazanmam.Üçününde ıstakasını hızla devirip,küçük bir kahkaha attım.
"Oyun bitti!.Ben kazandım!"
Buğra taşlarımı görmek için önümdeki ıstakaya uzandı ve bir müddet inceledi.O incelerken Çisem,çayını yudumluyordu.Buğra kazandığıma ikna olunca,benim ıstakamdaki taşları da devirdi.Gece tüm taşları yeniden karıştırırken,sıkıldığımı fark etmiştim.Yeni bir el daha oynamak istemiyordum.
"Ben sıkıldım!" Dedim dayanamayarak.Yeni bir oyun dağ istemiyordum işte.O an çalan telefonum,kaçmaya çalıştığım tüm gerçekleri yeniden gün yüzüne çıkarmıştı.
Yağız Akın.
Vize haftası çoktan bitmişti ve anatomiye çalıştığımız gece dışında bir daha onu hiç görmemiştim.Hoş bir tablo olduğu söylenemezdi.Kendimi salak gibi hissediyordum.Özellikle ateşli bir öpücüğün hemen ardından,arkadaşız sahnesi gerçekleştikten sonra.Telefonumu sessize alıp,göz devirdim.
"Sıçayım arkadaşına!"
Masadakiler bunu beklemediği için şaşkınca bana bakmışlardı.Omuz silkip,çayımdan büyük bir yudum aldım.Ona karşı başlattığım oyunun kulvarına kendim düşecektim.Bu nedenle vazgeçmiştim ve ona karşı hiçbir hırs beslememe kararı almıştım.Yağız ile başa çıkmak mümkün değildi.
"Neden öyle söyledin?"
Buğra'nın sorusunu duymamazlıktan gelmeye çalışarak,gözlerimi boş ıstakaya diktim.Im,bir bakalım.
Ayının tekiydi. Beni öptükten sonra arkadaşız havası vermişti. 1 haftadır hiç aramamış ve görüşmemiştik.
Ama şimdi arıyordu.Bu naçizane argo kelimeyi,başka kimseye söyleyemezdim muhtemelen.Ondan başka hak eden yok gibiydi.Şimdilik.Buğra'nın sorusunu yanıtsız bıraktığımı biraz geçte olsa fark etmiştim.Dudaklarımı birşey söylemek için araladığım sırada gözlerim onunla buluşmuştu. Bir Mafya okey oynar mıydı?.Üstelik üniversite karşısındaki bir kahvede?.Alt dudağımı gergince ısırıp,ona bakmaya devam ettim.Simsiyah bir tişört,Harika duran bir deri ceket ve simsiyah bir güneş gözlüğü.Güneş gözlüğü mevsiminde de değildik üstelik.Yağız için mevsimsel kavramlar pek önemli değildi anlaşılan.
