Mafya Üniversitede (Mafya Lisede 2)

Bölüm 17 •Pastel Kararlar•

•••

Ece Solmaz

"Öylece Ejderha dövmesi yaptırdı ve tek bir şansın olduğunu söyledi yani...bu mu?"

Sorum üzerine hafifçe başını sallamakla yetindi.Eksiksiz bir buluşmaydı ve herkes pür dikkat onu dinliyordu.Şaşkınlıkla ona baktım.Yağız'ın birden bire ona aşık olmuş olması,şaşırtıcıydı.

"Başka hiçbirşey söylemedi ve öylece arabaya bindik.Sonra sadece şansı kullanıp,kullanmayacağımı sordu..."

Ellerini göğüsünde bağlamış,başını sıkıntıyla inleyerek geriye atmıştı.

"Sende tabiki evet dedin!"

Burçin bunları söylerken,heyecanla ayaklanmıştı.Gülerek ona baktım.Sanki heyecan tüm bedenini karış karış geziyor ve yerinde duramamasına neden oluyordu.

"Daha berbat birşey yaptım!"

Başını yasladığı koltuktan kaldırarak,dudaklarını büzdü.Böyle bir fırsatı tepebilmesi için salak olmalıydı.İnanamayarak ona baktım.

"Ne...ne yaptın?"

Çisem dayanamayarak,gövdesini yaslandığı koltuktan uzaklaştırarak ona baktı.Şaşkına dönmüş gibiydi,hepimiz gibi.

"Onu öptüm"

Birkaç saniye gergin bir sessizlik oluşmuş ama hemen dağılmıştı.Azra kahkaha atmamıza karşılık,utanarak elleri ile yüzünü kapattı.Olaylar şaşırtıcı bir derecede ilerliyordu.Önce Uras ve Esila ayrıldı,şimdi ise Yağız ve Azra birleşti.Zıt olayların gerçekleşmesi,bir sonraki olayı iple çekmemize neden oluyordu.Ne zamanlama ama!.

"Yağız'a bak,ben böyle bir çıkma teklifi görmedim.Demek sol göğüsüne bir Ejderha çizdirdi"

Çisem şaşkınlıkla geriye yaslandı ve kafasını hafifçe salladı.Titreyen telefonum ile onu dinlemeyi bırakıp,arka cebimden çıkarmak için büyük bir savaş vermeye başlamıştım.Aptal telefon sıkışmış gibiydi.Sonunda ayağa kalkarak,hızlıca telefonumu çıkarttım ve derin bir nefes aldım.Mesaj Efran'a aitti.

"Esila gece kendini denize atmış"

Telefon ellerimin arasından hızlıca kayıp yere düşmüştü.Şaşkınlıkla halının açıklığından gözüken parkeye baktım.O sırada telefonum yeniden titremişti.Düşmüş olsa bile gelen mesaj görebiliyordum.

"Arıyorlar ama bir sonuç yok,bulunamadı.Denizden çıkmamış,öyle gözüküyor"

Çisem merakla yanıma gelip,yere çökerek telefonu eline aldı.Esila bunu yapmayacak kadar mantıklı biriydi.O çok güçlüydü ve şimdi bu nasıl olabilmişti.Aynı mesajları Çisem yeniden seslice okudu.Olduğumuz yere uçuşan kızların eşliğinde,telefonum yeniden titredi.

"Şaka yaptım,kalbinin korkuyla nasıl attığını duyabiliyorum.Senin özleminle benim kalbim hep böyle atıyor ;("

Çisem söverek telefonu bir kenara bıraktı.Gözlerimi kapatarak,kendimi geriye bıraktım.Böyle bir romantiklik olabilir miydi?.Boğazımdaki korkuyla oluşan kuruluk,beni rahatsız edene dek öylece kaldım.

"Ya gerizekalı gördüm de,bu kadarı...ne bileyim yani!"

Çisem bağırarak,kalktığı koltuğa yeniden oturdu.Kaş yapayım derken,göz çıkarmıştı ve bu sefer kızları susturmayacaktım.

"Ruh hastası..."

Kafamı iyice koltuğa yasladım.Kalbim hâlâ korkuyla tekliyordu.