RUTHLESS ASSASSIN [BOOK III]

Chapter 1: After Marraige

YUYAN

I WAS busy infront of my laptop, when I heard my room's door creaked. I heard a loud foot steps like their going to break the entire floor. So, I place my palm on my ears, readied myself to a loud bang.

"GOOD MORNING MOMMY!" the twin's shouted in unison. Even though I'd covered my ears, I still heard them shouted.

They jumped on my bed and cuddled me, just like what they're doing everyday.

"Good morning, kiddos." I greeted back and kissed them on the forehead.

"Bakit si Toshi ang una niyong kiss sa forehead!" Pagmamaktol ni Riyu at tinuro ang kakambal.

"Because I was the first one who born! I'm older than you!" Buwelta ni Toshi.

"Pero ten seconds lang naman pagitan natin ah!" Segunda ni Riyu.

"But I'm still the older, whether it's just one second! I'm 6 years and 10 seconds older than you. You're just six years old to be exact!" Ani Toshi.

Dahil sa sinabing iyon ni Toshi. Napuno ng pagpalahaw ng iyak ni Riyu ang kwarto namin.

I sighed and looked at the ceiling. Hindi ko alam kung magpapasalamat ba ako na may kambal akong anak o hindi. They are always arguing with small things like this.

I just hugged the two, made them stopped. "Listen kiddos-" I paused and rubbed their hairs. "Stop arguing, okay. Kahit sino pa sainyo ang mas matanda o nakakabata, kambal kayo." I looked at them. "Ang magkapatid ay hindi nag-aaway. You should know how to respect each other, love each other and protect each other, no matter what happen. Because that's what siblings do. Did I made myself clear?" Tanong ko sa dalawa.

They nodded in an instant. "Crystal clear!" They shouted and salute at me like they were a soldier.

Ginulo ko lang ang buhok nila kasabay nang muling pagbukas ng pinto. Dumungaw mula dito si Gunner na nakasuot ng apron kahit na office attire na.

"Breakfast is ready!" Wika nito sabay kindat sa akin.

Ngumisi na lang ako at tinapik sa balikat ang dalawang bata. "Okay! Now, let's have our breakfast!" Sambit ko.

Mabilis namang tumayo mula sa kama ang dalawa at tumakbo palabas ng kuwarto. Nagpa-iwan naman si Gunner at hinintay ako.

"Good morning, moron." I greeted him and kissed him on his cheek. Sandali siyang naistatwa sa kinatatayuan niya na ikinatawa ko. Kaya mabilis kong pinalo ang braso niya na ikinabalik niya sa reyalidad.

Nang mapansin ko kung ano ang binabalak niya. Kaya mabilis kong hinawakan ang kaniyang kamay at pinagsiklop ito sa kamay ko. "We already have our twins and Colton. Hanggang ngayon magwo-walk-out ka parin?" Nakangising pang-aasar ko.

Sinamaan lang niya ako na ikinatawa ko. Hindi naman siya umimik at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa marating namin ang dining area.

Naabutan namin doon si Colton na napapagitnaan ng kambal. Nang mapansin niya ang pagdating namin. Mabilis siyang tumayo at nilapitan kami pagkatapos ay hinalikan sa pisngi.

"Good morning, Mommy and Daddy." Bati nito.

Binati ko naman siya pabalik habang ginulo lang ni Gunner ang buhok niya.

"Let's eat." Sambit ko at naupo na.

Tahimik lang kaming kumakain nang magsalita ako.

"How's your requirements? Natapos mo na ba?" Tanong ko kay Colton.