Araz•bxb ✔️

0.6

Medya:Ali

•Arel•

Sabah erken uyandığımdan kendime ve beni uyandıran telefon bildirime sövüyordum. Erken kalkınca tekrar uyuyamıyordum. Bu yüzden şimdiden sıkılmaya başlamıştım.

Aşağı indiğimde bütün ayılar hâlâ uyuyordu. Tek yaptıkları şey bu olabilir. Canım sıkıldığından biraz yürümek için sahile indim.

Sahil sabahın erken saati olduğu için fazla boştu. Kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Sabah sabah iyi gelmişti. Sahilin havası iyi hissettiriyordu.

Dinlenmek için oturduğum yer de uzandım. Hızımı alamayıp koşmaya başlayınca yorulmuştum. Bir kişi de yanıma uzanında kim olduğunu görmek için doğruldum.

Tanımadığım kızıl saçlı bir kız ben de bir kaç saniye uzağa uzanmış bana bakıyordu.

"Selam!" dedi neşeyle. Daha önce tanışmış mıydık?

"Selam?"

"Ne dinliyorsun?"

"Pardon. Daha önce tanışmış mıydık?"

"Hayır. Sabahın bu saati sahilde yürüyen bir yıkık olduğunu düşünüyorum. Ben de öyleyim."

"Ben Arel. Senin adın ne yıkık?" dedim elimi uzatırken.

"Asya." dedi uzattığım eli sıkarken.

"Peki Asya. Sen neden yıkıksın?"

"En yakın arkadaşımdan hoşlanıyordum. Açıklayınca hayatıma sıçtı. Sen?"

"Hadi canım. Ben de. Ama ben daha açıklamadım. Tepkisinden korkuyorum."

"Kız aptal değilse sana hayır demez."

"Kız değil." dedim tepkisini ölçmek için yandan bakarken. Ben kötü bir tepki beklerken o fangirl çığlığı atmıştı.

"O kim bilmiyorum ama shipledim. Ne zaman açılacaksın?"

"Hiç bir zaman. Erkeklerden hoşlanmasını geç homofobik mi onu bile bilmiyorum."

"En yakın arkadaşın değil mi? Nasıl bilmiyorsun?"

"Bilmiyorum. Bu konular hakkında konuşmadık."

"Bu işe bir Asya eli gerek."

"Seni reddeden çocuk gerçekten aptal."

"Kız. Benim hayatıma sıçan aslında bir kız."

"Aynı kaderi paylaşıyoruz desene."

"Sonun benim gibi olmaz umarım."

Ayaz'ın hayatıma sıçacak kadar büyük bir tepki vereceğini sanmıyorum. Bana değer veriyor eğer bundan rahatsız olursa bile beni kırmazdı.

"Erkeklerden hoşlandığımı tek bilen sensin."

"Cidden mi? Demek ilkim ha." dedi gülerek. "Ben arkadaşlarıma anlattığımda tamamen yalnız kaldım."

"Benim de korktuğum o. Aslında yalnız kalmaktan korkmuyorum. Onları kaybetmekten korkuyorun."

"Onların tepkilerinden emin olmadan açıklama. Tecrübe konuşuyor bebeğim."

"Sana bayan çok bilmiş mi demeliyim?"

"Aptal bir wattpad kitabındayız gibi davranma. Bayan çok bilmiş ne Arel?"

"Haklısın saçmaydı."

"Kesinlikle."

Beraber gülerken içim rahatlamıştı. Her zaman içimde yaşıyordum ve anlatacak kimsem olmamıştı. Hayatımda hiç tanımadığım birine anlatıp rahatlamam da ayrı bir gariplik.