Araz•bxb ✔️

3.8

•Demir•

Burak'ın Kerem'e yumruk atması ile Kerem altta kalmayıp Burak'a yumruk atmıştı. Ben damatımı yedirtmem diyerek Bora da Kerem'in üstüne atlamıştı. Hepimiz çocuğun üstüne yürüyünce evden kaçmıştı.

Şimdi ise beyefendinin yüzündeki yarayı temizliyordum. Şerefsiz Kerem sert vurmuştu. Burak'a üzüldüğüm falan yok. Yüzü dağıldı diye şey ediyorum. Hani yakışıklı yüzü var ya o yüzden.

"Canın çok yanıyor mu it?" diye mırılandım pamuğu gözünün altındaki kızarıklığa tutarken.

"O şerefsizin ağzına sıçacağım."

"Çocuk bir şey yapmadı Burak."

"Sana dokunaması gerekiyor."

"Neden? Sen neyimsin ki bana karışıyorsun Burak?"

"En yakın arkadaşınım."

"Aptal!"

Pamuğu ona sertçe bastırdığımda acı bir çığlık atmıştı.

"Dikkat et."

"Bilerek yaptım."

"Eli ağırmış ama itin."

Yaklaşıp kızarmış yere kısa bir öpücük bırakıp geri çekildiğimde yutkunup bana dönmüştü.

"Acısı geçsin diye yaptım."

"Beni umursuyorsun hâlâ değil mi?"

"Belediye umursasın!"

Pamuğu eline verip ayağa kalktım. Kendi yatağıma uzandığımda o da kendi yatağına uzandı.

Birbirimize uzaktan bakıyorduk. Az önce dediklerimi unutun. Onun canı acıdığında içimden bir parça kopmuştu.

Ben bu şerefsizce fena vuruldum...

"Sana ona gülme dedim." dedi Burak sertçe.

"Sana ne Burak?"

"Sana dokunmamalıydı."

"Sana ne Burak?"

"Bana bu kadar soğuk olup diğer insanlara gülmeni kaldıramıyorum!"

"Bizi bu hale sen getirdin aptal!"

"Beni öpüp hiç bir açıklama yapmayan sensin!"

"Açıklama yaptım! Yakışıklı olduğun için öptüm!"

"Peki!"

"Peki!"

Sinirle onun baktığı taraftan diğer yöne dönüp uzandım.

"Demir." diye mırılandığında omuz silktim. "Özür dilerim."

Ona cevap vermeyip uzanmaya devam ettim. Yanıma oturup beni kendine döndürdüğünde gözlerine boş boş baktım.

"Seni incitmek istememiştim."

"Ağzıma sıçtın Burak."

"Demir neden böyle yapıyorsun?"

"Ne yapıyorum Burak?" diye mırılandım.

"Beni itiyorsun."

"Asla anlamıyorsun değil mi?"

Başını onaylar şekilde sallayıp yanımda uzandı. Şu an yüzlerimiz birbirine çok yakındı. Anında bakışlarımı kaçırıp tavana doğru döndüm.

"Bana hiç söylemiyorsun."

"Sana gösterdim ya?"

"Emin olmak istiyorum."