Araz•bxb ✔️

8.0

•Burak•

Eve geleli bir ay olmadan hemen geri kaçmıştım, tamam annemi falan özledim ama ikizlere katlanmak çok zordu. Düşünün yani bizden beterler.

Onlar üvey zaten biliyorum ben, eve ilk geldiklerinde dedim bunları üvey. Müneccim boku yedim de.

Erken dönme sebeplerimden biri de Demirdi, bana hiçbir şey anlamamıştı ve onu merak ediyordum. Bana ihtiyacı var gibi hissediyordum ve ben de onu yalnız bırakmayacaktım.

Cebimden çıkardığım anahtar ile eve girerken evde gereksiz sessizlik vardı. Lan bunlar evde değil mi?

Valizimi kenara bırakarak içeri doğru yürümeye başladım, arkamdan başıma yediğim darbe ile küfür ederek geri döndüm.

"Hırsız!" diye bağırdı Ayaz. Hangi hırsız anahtar ile eve girerk ki?

Yüzümü döndüğümde bu sefer diğer terliği fırlatıp koşarak başka bir odaya daldı. Bu karizmatik olandı değil mi? Ha aşk bunun beynini yedi.

"Daha kötüsü Burak!" dedi odaya girmeden önce. Arel arkadan gelerek bir bana bir Ayaz'a baktı.

"Olamaz Burak!" diyerek o da odaya doğru koştu. Sonra Ayaz kapıdan kafasını uzatarak bakıp dişlerini çıkartacak şekilde gülüp kapıyı kilitledi. İşi pişirecekler herhalde, olur öyle şeyler.

LAN BEN ZOMBİ FALAN MI OLDUM NİYE BENDEN KAÇIYORLAR? Numan seni şimdi anlıyorum grubun zeka seviyesini çocuk tek başına taşıyor.

Koridorda yürürken gördüğüm boy aynası ile çığlık atarak kendimden kaçtım. Akıma uymam gerek, birimiz camdan atlasa hepimiz atlarız.

Odamıza geldiğim de kapıyı yavaşça açarak içeri girdim, Demir uyumaya devam ederken sırıtarak yanına oturdum. Her gün uyandığımda yanımda onu uyurken görmeyince bir boşluk hissetmiştim. O kadar alışmıştım ki bu manzaraya.

Saçlarıyla oynarken sırıtmaya devam ediyordum, bu manzaranın bana ait olmasını düşünmek bile kalbimin sıcaklamasına yetiyordu. Aşk hepimizi değiştirmişti ve ben bu değişikliği sevdim. Sadece Ayaz'a biraz beyin versek bir sorun olmaz.

Demir yavaşça gözlerini açıp mırıldanırken beni görmesi ile gözlerini kısıp bir süre bana baktı, ardından tekrar gözlerini kapatıp geri açtı. Rüyada mı anlamaya çalışıyor. Ben de onu izlerken hiç yardımcı olmuyorum gerçeği anlamasına.

Bana dokunduğunda gerçek olduğumu anlayıp çığlık atarak üstüme atladı. Bence ben öldüm bu yüzden hepsi tuhaf tepkiler veriyor.

"Ne zaman geldin?" dedi sarılmaya devam ederken. "Bana neden söylemedin salak!"

"Numan'dan fikir çalarak sürpriz yapmak istedim."

Numan da olmasa biz kimden ince detaylar çalacağız. Bizim yerimize düşünüyor o.

"Uyandığımda seni görmeyi beklemiyordum," dedi geri çekilip gözlerimin içine bakarken. "Bu gerçekten güzel oldu, bunu özlemişim."

"Ben de uyurken seni izlemeyi özledim," dedim elini tutarken. "Tatil ayrı olarak hiç güzel geçmiyor."

"Bir şekilde bu kadar neşe olma sebebimin siz olduğunu fark ettim."

Şimdi ben çok özledim ya onu öpmek istiyorum. Aniden mi öpsem? Haber mi versem? Dalıyorum ben o zaman!

Bir süre birbirimize bakmaya devam ederken Demir atılarak dudaklarımızı buluşturdu. İlişkimizin hızını Demir taşıyor.

Belimden tutarak onu kendime çekerken neredeyse kucağıma çıkmıştı. Onu o kadar özlemiştim ki, sanırım bir süre yataktan çıkamayacağız.