Just His String ✓

Kabanata 30

Dalawang araw na ang lumipas pagkatapos nang nangyari sa mansion. Gaya ng sabi nila Mrs Domicilla at Mr Felicito sila ay namasyal sa Palawan at uuwi sa susunod na araw.

Nagtext sakin si Lux, sabi niya ay hindi siya makakapasok ngayon dahil siya ang nag-asikaso sa papeles ng magulang niya. So I understand him, the thing that I must do.

Natapos ang klase na puno ng assignments at projects. Ang ilan sa amin ay nagrereklamo pa. But I find it better than letting us doing and learning nothing.

Marso na ngayon, ang dali lang ng panahon. Malapit na ang summer kaya nabibilisan ang schedule at ipapasang aralin. Ang ibang teachers namin ay binigyan kami ng home projects at iyong submission ng research ay sa huling araw ng marso na. So we'll have a huge time to make it conducive.

Nagtungo ako sa cafeteria upang magpahinga-hinga muna. Hindi pa naman ako gutom kaya hindi na'ko nag-abalang mag-order. Rinig ko ang nagkukumpulang grupo sa kabila na tawa ng tawa. Naiirita ako kasi medyo hindi maayos ang pakiramdam ko. I looked at them and they're just laughing like nobody will hear them. Am I exemptional?

Tumayo nalang ako tsaka nagtungo sa library. Dalawang araw ng absent si francis dahil sa lagnat. Binabantayan siya ni mama dahil medyo wala narin akong oras. Pero sa gabi, I always check his situation.

Kumuha ako ng libro tsaka nagbasa-basa. Nag-scan ako about history tsaka nag-take note. Halos isang oras din ako sa loob at napagpasyahan kong lumabas na. Wala akong subjects ngayon kaya makakauwi ako ng maaga.

I saw Aldren holding other girl's hand. Ang babaeng iyon ay kilala samin. She's tall and slender. Mahinhin ang postura at pangangatawan. Agad kong kinawayan si Aldren at saka lumapit sa kanila.

"Hi, Tiff!" Bati niya. I greeted back. "By the way, this is Minerva. Girlfriend ko. Minerva, this is Tiffany, friend of mine." Pakilala niya sakin sa babae. I look at her and smile, she smiled back. Ganito pala kaganda ang babaeng 'to! Goodness!

"Saan ka ngayon?" Tanong ni Aldren sakin.

"Ah, uuwi na. Tapos na kase klase ko. Kayo?" I asked him too.

"Diyan lang sa court, papaturo daw kasi siya mag-shoot ng bola." Tumawa pa siya tsaka pinisil ang ilong ng babae. They are so sweet!

"Oh sige alis na kami!" Tumango lang ako tsaka nagsimula ng maglakad. I'm so happy with him, sa wakas ay tuluyan na siyang nakahanap ng babaeng para sa kaniya.

Lumabas ako ng school at nagtungo muna sa tindahan. Naroon ang paborito kong piniritong saging na binibili ko lagi, pero these past few weeks ay nakakaligtaan ko na. Ngayo'y wala si francis at Lux, I'm just alone to eat it.

Nag-abot ako ng pera tsaka kumuha ng dalawang stick. Unang kagat ko palang ay lasap na ang tamis. This is a reason why I love this, katamtaman lang ang sugar ngunit matamis parin. Walang katulad.

"Oh, hi sweetheart." Napabaling agad ako sa likod. I saw her grinned.

"A-anong ginagawa m-mo dito, huh?" Nauutal man ay kinaya kong magsalita at humarap sa kaniya. What the heck?!

Banayad siyang tumawa. "Ohgosh, I'll consider that as a hello, sweetie." Aniya. "So, this is your school, huh?" Nilibot ni Kleya ang tingin sa kabuoan ng paaralan.

Bumaling ulit siya sakin. "As cheap as you." Iyon ang unang beses na nakita ko ang nang-gagalaiti niyang mga mata. Nakapamaywang siya sakin at nakataas ang kilay.

Bumuntong-hininga ako. "Kung wala kanang ibang sasabihin pa, aalis nako -" akmang tatalikod ako nang hilahin niya ang kamay ko at iniharap sa kaniya.

"Ano? Tatalikuran mo'ko? Sweetie, you're such a mess in our relationship. Goodness, hindi kaba nagtataka kung bakit laging absent 'yang si Lux? At alam mo ba kung ano ang rason kung bakit siya nag-aral ulit? He's already graduated! Do you know the reason behind why he landed here in Philippines?" Ang kaniyang mga mata ay sumisigaw sa galit at iritasyon. Bakit siya galit sakin?

Una palang, iyan na ang bumabagabag sakin. She's right. I don't know the reason for all of this. Bigla nalang sumulpot si Lux sa buhay kong tahimik noon pa. When I was just working at serpent bar, hindi ko alam kung bakit naging interesado siya sakin. And now, his ex asking me if I know the answer, well probably not!

Relax, Tiffany. You know how much Lux really loves you. Sa kaniya ka makinig. Sa kaniya mulang ibuka ang tenga mo. Don't listen to the false! Don't listen to her!

"Oh, ba't natulala ka?" Humalakhak siya. Tila ginaganahan sa naging reaksyon ko. "Noon paman, Lux really crazy inlove to a girl in the past, sweetie." Panimula niya. Ngayon ay banayad na siyang nagsasalita.

"You know Chelsea Altamirano? She's the first girlfriend of Lux, ngunit nakulong dahil sa isang kasalanan. Lux wanted to forget her and I was there to help him. I was the only one who understands him. Alam mo ba kung ilang balde ng luha ang nailabas niya? He almost commit suicide multiple times! But I was there! Kahit ang magulang niya, walang nagawa! Even his friends, hindi siya tinulungan para maka-ahon. Awang-awa ako sa kaniya noon, Tiffany!" Biglang tumulo ang isang piraso ng luha sa kaniyang pisnge.

Naglakad siya papalapit sakin. Umaatras ako para hindi ako maabutan ng mga paa niya. "But you? You just owned him like he's a toy to play. You don't deserve him, Tiffany. Kasi noong panahon lugmok na lugmok siya, hindi ka naroon! Tapos ngayon? Ganito ang makikita ko? You embraced Lux like you are the real owner. Hindi ikaw. Kasi wala ka namang pakinabang sa buhay niya!"

Nagpapantig ang puso ko. Ramdam ko 'yong sakit niya at alam kong wala akong karapatang sumbatan siya. Tumulo nang kay bilis ang luha ko. Hindi ko mapigilan lalo pa't lahat ng sinasabi niya ay pawang katotohanan talaga.

Pinunasan niya ang luha sa gilid ng mata niya, ganoon din ang ginawa ko. "Now you understand how much it was so painful to see your man holding other woman's hands! I'll ask you, Tiffany." Huminga siya ng maayos. "Are you sure Lux really love you? Or just..." Tumigil siya tsaka sinusuri ang kabuoan ng katawan ko. "Used you." Dagdag niya. Hindi ako makahinga nang sabihin niya 'yon sa harapan ko mismo. Gusto ko siyang pagsasampalin dahil sa mga paratang niya! Ngunit nang makita ko ang mata niya, she was covered with tears and so much pains.

"Wala ang luha mong 'yan sa luhang dinanas ko, babae. You deserve to cry and you deserve my words. Total, hindi ka naman nababagay purihin because look at you? You such a dirty and old dust! Don't force yourself to him again, sweetie. That was the last time you will touch him, dahil sisiguruduhin kong hindi na'yon mauulit pa. Nagkakaintindihan tayo?"

Bumagsak ulit ang luha sa mga mata ko nang marinig ang mga banta niya sakin. Umalis na siya ngunit ang mga salita niya sakin ay nanatili paring nakabaon. Those words came from her were mixed with truths and hurts.

I don't know what to do next. Hindi kona alam pa ang gagawin ko. Ang alam ko lang ay galit siya sakin at nasasaktan ko siya. Ayokong makasakit. Ayokong may nadadamay dahil sa pagsunod ko saking kagustuhan. Mabuti pa nga. Mas mabuti pang lumayo na ako. If this result a good outcome, I am going to leave him and throw my feelings, if that's a case.