"Beni soluksuz bırakma. Beni sensiz bırakma." deyip yanağına bir küçük buse kondurdum.
"Sen bana ilk defa seni seviyorum demişken öylece benden geçemezsin. Ben seni öyle bir seviyorum ki kalbimi alsan avuçlarına seni bırakmaz." deyip elini başıma ya...
Valla yaz yaz öldüm arkadaşlar. Bilgisayarım olmadığından dolayı telefonla yazmaya çalışıyorum. Sizde bana güzellik yapıp oy ve yorum yapsanız çok güzel olur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umarım keyifle okursunuz. Okursunuz okursunuz. Asıl olaylara daha girmedim. Sizin yorumlarınız benim için çok önemli ilk defa hissederek yazmaya çalışıyorum. Bu hikaye benim için ilk ❤️
Keyifli okumalar dilerim..
🌸
Poyraz Abinin gözlerine baktığımda küçüklüğümü görüyordum. Her düştüğümde beni kaldırdığını , her ağladığımda beni güldürmek için çikolata alışını hatırlıyordum. Küçükken çok yakınken ben büyüdükçe uzaklaşmıştık. Gözlerim sonunda kendini ondan çekebilmişti.
"Cennet ben bir annemlerin yanına gideyim sen rahatına bak." Gülcenin sesiyle irkildim.
"Ha ?" diye bir tepki verdiğimde Gülce tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu. Sorgulamak ister gibi bakıyordu.
"Yok birşey dalmışım sende öyle konuşunca bir an irkildim işte. Sen git tabi bende annemlerin yanına gideyim. Ayşe teyzeler gelmiş bir selam vereyim." dediğimde Gülce kafa salladı ve benden uzaklaştı. Annemlerin yanına küçük adımlarla ilerledim.
"Cennet neredesin sen kızım?" dediğinde anneme hafifçe tebessüm ettim.
"Gülceyle konuşuyorduk anne." dedim ve Ayşe teyzeye döndüm.
"Ayşe teyzem hoşgelmişsiniz." dedim.
Ayşe teyze o tombul yanaklarıyla gülümsemişti. O kadar tatlı bir kadındı ki gidip yanaklarını sıkasım geliyordu.
"Saol güzel kızım benim. Bu ne güzellik Cennet kızım. Tü tü maşallah yavruma." deyip beni bir güzel utandırmıştı.
Ayşe teyze "Nazar değmesin kızıma." dedi ve annem de peşinden Amin Amin diye cevap verdi.
Bir sandalyeye oturmuş öylece önüme bakıyordum. Düğün henüz tam başlamamıştı. Kendimi garip hissediyordum , tarif edemiyordum. Bir iki dakika sonra Oğuz abi ve Mine ablayı gördüm. Oğuz abi Mine ablanın ellerinden tutmuştu. Masalarına oturduktan sonra Nikah memuru da oturmuştu.
Oğuz abinin şahidi Poyraz abiyken , Mine ablanın şahidi Gökçeydi.
Gökçe mahallemizin şımarık kızlarından biriydi. İlgiyi seven , kendini üstün gören kızlardandı. Oldum olası kızı sevmezdim. Mine ablayla yakın arkadaşlardı.
