Cracks of the Broken Heart (Shardon Story)

Chapter 29

Pabalik-balik ng lakad si Blaire habang kami naman ni Donny ay nakaupo sa kama at nakayuko. Parang bata kaming pinapagalitan ng nanay.
"Gosh! Unbelievable! Really, Donny? Papasakitin at papaasahin mo ba ulit si Sharlene? Ikaw naman babae, ganyan kana ba ka rupok?" stress na pagalit ni Blaire.
"I'm not planning to hurt her anymore. We sincerely love each other. Tapos!" sagot ni Donny na parang confident. Blaire scoffed.
"How about Janina? Ricci? Are you guys playing with them?" tanong niya na nakakrus ang braso.
"Listen here. I'll explain!" sabi ni Donny. Kinuwento naman niya sa pinsan niya yung about sa kanila ni Janina at paano kami naging ganito ngayon.
Pinaypayan naman ni Blaire yung sarili niya.
"This is so stressing! Pero...I'm so happy! I think gumana yung plano ko!" sabi niya na ikinatigil namin ni Donny.
"What do you mean?" tanong ko.
"Well...just ask Ricci about it and please do tell him about you and Donny." sabi niya.
"I'm planning to tell him too pero...b-baka masaktan siya." sabi ko.
"Of course. He likes you kaya. Pero sabihin mo na habang hindi pa masyadong komplikado." sabi niya.
"Ako! Ako ang magsasabi sa kanya." sabi ni Donny.
"No. Not you." simpleng sagot sa kanya ni Blaire.
"Shar...please tell him right away, okay?" sabi niya na ikinatango ko nalang.
Nagpakawala si Blaire ng malalim na hininga.
"So...dito ka matutulog?" inis na tanong ni Donny sa kanya.
"Of course. Bakit? Are you planning to sleep here...with us?" balik na tanong niya.
"I want to talk to her. Alone." maawtoridad na sabi niya.
"Ha! Ang sabihin mo gusto mo lang siya masolo. Okay fine! I'll leave you two. Kay Rachelle nalang muna ako matutulog. " sabi ni Blaire at kinuha yung mga gamit niya.
"Wait Blaire...pwedeng wag mo munang ipagsabi sa kanila kahit kay Rachelle? Ako na bahala magsabi." sabi ko.
"Okie Dokie! Goodnight guys. Hoy Donato! Behave ka. Uwi ka kaagad. Wag ka na matulog dito." sabi niya at sinarado na yung pintuan bago umalis.

"So...why are you here?" pambasag ko sa katahimikan.
"I already talked to Janina about us." sabi niya.
"Anong sabi niya? Nagalit ba siya?" nag-alalang tanong ko.
"Bakit naman? I told you we're just friends. She told me that she's happy for us." sabi niya. I sighed in relief.
"Paano ka ba nakaakyat sa kwarto ko?" tanong ko.
"I have my ways. At isa pa madali lang akyatin ang bintana niyo. I will tell your dad to fix them for your security. Baka akyatin kayo ng magnanakaw dito." sabi niya at humiga na sa kama.
"H-Hoy! Wag mong sabihing dito ka matutulog." nag-aalalang sabi ko habang tinatapik yung braso niya. I almost squealed when he pulled me dahilan para mahiga ako sa braso niya.
"I'm tired. Let's sleep, please." bulong niya at niyakap ako. Halos tumayo yung mga balahibo ko dahil naramdaman ko ang hininga niya sa tenga ko.
"Donny...baka mahuli tayo dito." sabi ko. Hindi na siya kumibo pa. Nakatulog ba siya kaagad? Umikot ako paharap sa kanya at halos maduling ako nang bumungad sa akin yung mukha niya na sobrang lapit sa akin. Isang galaw ko lang ay mahahalikan ko na siya. Napangiti ako. Dahan-dahan ko namang hinawi yung takas ng buhok na nasa noo niya. Pinagmasdan ko siya. Grabe ang gwapo niya pa rin talaga kahit nakatulog. Hustisya naman para sa ibang kalalakihan. Napatawa ako ng mahina sa mga iniisip ko. Nakakaagaw-pansin naman talaga ang makapal niyang kilay, sa mahaba niyang pilikmata, sa matangos niyang ilong hanggang sa labi niyang kulay rosas. Nakangiti kong dinampian ng halik ang kanyang labi. Napatigil ako sa kakapantasya ko nang namulat yung mga mata niya.
"G-Gising ka p-pala." nauutal kong sabi.
"You know what? I was planning to behave like what my cousin wants. But you make this situation worst." namamaos na sabi niya.
"D-Don---" napatigil ako nang bigla niyang takpan gamit ang hintuturo niya yung labi ko.
"Sshhh. If you don't want THAT happened, just shut up and sleep while I have a little bit patience." sabi niya.
"What if I want THAT to happened? " mahinang bulong ko. Isang malutong na mura ang pinakawalan niya bago niya suyuin ng halik ang mga labi ko.
"If we do this, you'll marry me." he said while giving wet kisses on my neck.
"Are you proposing right now?" I asked. He stopped and look at me.
"Do you think so?" tanong niya nang nakangiting mapang-asar. He gently touched my face.
I playfully rolled my eyes.
"Ano ba namang proposal yan! " reklamo ko at umakting na parang nadidisappoint. Tumawa siya at napangiti nalang din ako. I gently touched his face too.
"I love you, love." I sincerely said.
His eyes became dark as his expression quickly changed into desire.
"Will you marry me?" he asked seductively.
"Sure." I answered as I playfully wiggled my eyebrows.
Nagulat ako nung sinunggaban niya ng halik yung labi ko. I answered back and follow his motion.
"I missed you." he said as we trying to catch our breath. Napangiti ako. We continued exploring our mouth. His kisses made me feel like we own each other. His kisses feel like he wants something more from me. Something that he anticipated for more than years. I almost gasp as I felt his hardness on me.
"Do you feel that?" bulong niya. I answered him with a deep kisses.
"Let's get married." he said as we continued kissing until our bodies become one.