Akiru No Hana を

Ep 1| Lavanta

Öylesine işte, aniden, hiç sebep yokken, mor renkli lavantalara döktüm içimi, baharlar geldikçe ve baharlar geçtikçe...

***
Lavanta çiçeği: Bir dileğin gerçekleşmesi.

M.S. 1457

Bahara kucak açan ağaç dallarının görüntüsü ile birlikte tatlı tatlı esen ılık rüzgarın verdiği tazeliği bir nefesle ciğerlerine boca etmişti Park Jimin.

Sarı saçları tüy gibi dalgalanırken, iri pembe dudakları ve canlı bebeksi yüzü kadınları bile kendine hayran bırakacak bir güçteydi. Her zamanki gibi nazik ve sessiz tavrı, nerede ne konuşmasını bilen yönü ile sarayda herkes tarafından saygı duyulan biriyken, aksi düşünülemezdi bile.

Çünkü o, Kral Kim Taehyung'un el üstünde tuttuğu, kraliçeyi dahi hiçe saydığı, geceleri ve dakikaları çoğu zaman onunla geçirdiği yegane bir metresti.

Tabii bu büyük bir sır iken, hareketlerine oldukça dikkat etmesi gerekmekteydi.

Ancak, sevgili Kralının ellerinden doğmuş uçsuz bucaksız bir seranın önünde dururken bile kalbindeki ağırlığın yükü hafiflemiyordu şu an. Elleri yavaşça bir çiçeğin yapraklarını bulurken, ondan önce değen parmakların hissiyatı ile bile bir ömür boyu mutlu olabilirdi o.

Fakat son günlerde sezdiği Kralındaki durgunluğun hiçbir şeye benzemediğini çok iyi biliyordu. İnsani ihtiyaçlarını yerine getirmek bir yana dursun, yutkunmak dahi boğazında bir yumru bırakırken, birde üstüne eklenen ailesinin özlemi vardı kalbinde.

"Ne kadar da muhteşem bir manzara değil mi?"

Daldığı düşüncelerden dolayı duyduğu sesle irkilmişti Jimin.

"Ah! Yaver Min... Evet kesinlikle öyle."

"Sizi ürküttüm sanırım Saray Beyi Park, kusura bakmayın."

Ne vakit yanına geldiğini anlayamadığı keskin gözlerin sahibine karşı dudakları zoraki bir tebessüm ile kıvrılan sarışın, onu süzmeye devam eden adamdan çekti hemen gözlerini.

Kralın çok uzun yıllardır yanında olan, yönetimde ve her konuda onun danışmanı görevini üstlenen Yaver Min Yoongi'nin garip bir aurası vardı ve bu, Jimin'in saraya adım attığı günden beri değişmezken, onunla yalnız kalmak pek tercih ettiği bir şey değildi.

Ancak aklına düşen bir soru tedirginliğini arttırmaya yetmişti.

"Majesteleri ile birlikte olduğunuzu sanıyordum. Yoksa döndü mü?"

Sarışının sorusu ile bir kaşı hafifçe yukarı kalkan ancak düz mimikleri ile heykeli anladıran ifadesinden gram ödün vermeyen Yaver,

"Önümüzdeki hafta verilecek olan şölenin düzenlemeleri ile ilgilenmem gerekiyor. Majestelerine kardeşi yedinci Prens Hoseok eşlik ediyor avda."

Duydukları rahatlamasını sağlaması gerekirken, halen içindeki sıkıntıyı atamamıştı Jimin. Merakına yenik düşüp heyecanla sorduğu soru ile gözlerinin parladığı kesindi ve bir an evvel bu karşında çırılçıplak hissettiği bakışların hedefi olmaktan çıkıp, odasında Kral'ını beklemek istiyordu o gelene kadar.

Bir baş selamı ile yoluna devam etmek istediğinde ise, Yaver Min'in düz sesinin altında yatan bir mana olduğuna emindi.

"Şölende Saray Beyleri için harika bir yer seçtim alt kattan, böylece Kral'ımız ve Kraliçe'mizi rahat bir şekilde görüp eğlenebileceksiniz."

Gözleri, önünde kalan koca sarayın sağ kanadında bulunan odasının penceresine sabitlenmişti Jimin'in. Bir kere daha doğsa, aynı kollarda can vermek istediği adam ile anıları olduğu yerdi orası ve birçok sözü ve davranışı onun için görmezden gelmeyi öğrenmişti kısa bir zamanda.