My Savory Love (COMPLETED)

Chapter 20

Malayo pa lang ay natanaw na niya ang kotse ni Macky sa labas ng gate nila. Nakatayo ito at nakasandal doon.

"Nakita niya ako noong nakaraan na bumibili ng bulaklak. Syempre hindi ko itinanggi na nanliligaw ako sa iyo. Ang hindi ko alam, kukumpetensyahin pala ako," ani Marson na tatawa-tawa nang lumingon sa kanya. "Malas lang niya dahil sa akin ka na. At hinding-hindi ako papayag na maagaw ka ng iba." Dinala nito ang kamay niya sa mga labi. Kahit nagmamaneho ay hawak iyon ng lalaki.

Inabot na sila ng pasado alas-syete dahil pagkababa sa Sky Eye ay dumaan pa sila sa bilihan ng pasalubong sa Tagaytay at doon sila natagalan dahil ilang box ng assorted tarts ang binili ng binata, pasalubong daw nito sa kanila.

"Talaga lang, ha?" May init na gumuhit sa dibdib ni Cheryl at hindi rin niya napigilan ang mapangiti.

"Talagang-talaga!" buong kompiyansang sagot ni Marson kasabay ng pagtigil ng kotse nito sa likod ng sasakyan ni Macky.

Napailing na lang si Cheryl pero hindi naman maalis ang ngiti niya sa mga labi. Yumuko siya para mag-alis ng seat belt.

"Che.." masuyong tawag nito.

Kunot-noong lumingon siya.

"Tayong dalawa na, di ba?" anito na hinaplos pa ang pisngi niya. His eyes calm and tender, they are full of conviction. Ang totoong dahilan lang nang pagtatanong nito ay gusto nitong sa kanya manggaling ang kompirmasyon.

Parehas nilang alam ang sagot sa tanong na iyon dahil kahit hindi naman nila iyon pinag-uusapan mula pa kanina, ang mga kilos naman nila ay iyon ang ibinabadya.

"Kapag sinagot ko 'yang tanong mo baka masaktan ka," biro niya sa binata bago binuksan ang pinto sa gawi niya at saka bumaba.

"Che!" naulinigan pa niya ang panic sa boses nito bago niya naisara ang pinto.

"Hi, Cheryl," ani Macky, lumapit ito at iniabot ang bouquet ng pulang rosas sa kanya. "Pare," bati nito kay Marson na nakababa na rin ng kotse at nakalapit na sa kanya.

"Salamat. Napasyal ka? Kanina ka pa ba?"

"Hindi pa naman ako natatagalan. Yayayain sana kitang lumabas pero sabi ng nanay mo na wala ka pa raw."

"Dapat sa loob mo na lang ako inantay."

"Lumabas lang ako kasi tumawag ang opisina," itinaas nito ang cellphone na hawak. "Pinagrereport na ako doon this week."

"Aalis ka na?" ani Marson, bago pabulong na idinagdag, "Mabuti naman..."

Nilingon niya si Marson at binigyan ng warning look. Ngumiti naman ito na akala mo'y mabait na kordero. Napatawa si Cheryl saka umiling. Lumingon na lang siya ulit kay Macky, "Ingat ka kung gano'n."

"Salamat." Nakangiting sagot nito, ngiting hindi umabot sa mga mata. May humaplos na awa sa puso ni Cheryl pero wala naman siyang magagawa. May iba nang nagmamay-ari ng puso niya.

Inilahad nito ang kamay kay Marson, "Ingatan mo siya, pare."

"Sa lahat ng sandali. Hindi ko hahahayang mawala sa akin 'to," sagot naman ni Marson.

Mahigpit na nagkamay ang dalawa. Wala nang nagsasalita pero ramdam ni Cheryl ang tensyon sa pagitan ng mga ito. Lalo na sa paraan nang matiim na palitan ng tingin ng dalawa. Sa wari'y may kung anong unspoken rule na pinagkasunduan ang dalawa.

Ang taillight na lang ng lotse ni Macky ang tanaw nila nang tawagin siya ni Marson.

Nang lingunin niya ito ay mapahugot ng hininga si Cheryl. Ang intensidad ng emosyon sa mga mata ng lalaki ay sapat para manlambot ang mga tuhod niya. At nang hapitin siya nito sa bewang ay nagpatangay na lang si Cheryl. Natagpuan niya ang sariling nakasandal sa kotse nito. Ipinagpapasalamat niyang gabi na at wala ng tao sa kalsada.