Kabanata XVII-Anastasia

440 25 0
                                    

Consuelo POV.

Masyadong malawak ang buong mansion,tamang tama para sa plano ko.Mabilis ko silang mauuto,dahil narin sa pagbabalatkayo ko.

Hahaha..

Nakakatuwa ang ganitong gawain,tila nararamdanan ko na ang tagumpay ko.

Nilalasap ko ang kagandahan ng paligid,habang naglalakad ako sa isang malawak na pasilyo.

Napahinto ako ng mapansin ang isang babaeng nagpupunas ng sahig,...

Tama..

Isang tao..

Ngunit papaano ..

Hindi maari.....

"Wowowwowow...win...yeah..ouh ..
yeah ..ouh..ouh ..ouh yeah..."

Para siyang baliw, iwinasiwas ang kanyang dalang basahan,habang iginagalaw ang ang kanyang katawan.At tila masayang masaya siya sa kanyang ginagawa,ngunit parang may sinto ata.

Hanggang ilang sandali pa ay nagtagpo ang aming paningin..

"Juanchoooooo!!!!!!"

Tumakbo siya patungo sakin..

Saglit lang ,papunta siya sakin...

"Juanchoooooo!!!..."

Aakma na sana niya akong yakapin ngunit pinigilan ko siya...

"Saglit lang,basa ang iyong damit..."

Napahinto siya sa sinabi ko,nakaharap siya ngayon sakin.Nakikita ko sa kanyang mukha,maganda ang kanyang alindog,umaapaw rin ang kanyang makinis na balat at tamang tama ang hugis ng kanyang katawan.

"Juancho,ayos ka na ba.Magaling ka na ba?.."

"O..oo.."

"Naku Juancho,kung alam mo lang talagang pinaggagawa ni Heneral sakin..Na-sstress ako sa kanya.."

Tinitigan ko siya,siguro malapit ang kanilang loob ni Juancho.Tila kase parang kaibigan ang turing nito sakin.

"Uy,kamusta ka na..Sorry pala nung nangyari nung una ah..uh..I mean..patawad ...hindi ko rin kase inaasahan na mapapahamak ka dahil sa kagagawan ko..."

Hindi ko alam ang pinagsasabi niya,at hindi ko rin siyang gustong makausap. Baka malaman niya ang lihim ko kung patuloy akong makikipag-usap sa kanya.

"Ma..maiwan muna kita ..May kailangan pa akong puntahan.."

Nakita kong nagbago ang kanyang mukha,muli ayuko sa kanya.Masyado siyang madaldal.Kaya umalis na ako,at iniwan siya.

Gusto ko munang aliwin ang sarili ko bago gawin ang plano ko...

Hahahahah...

......

Ayra POV.

Mas lalo ko tuloy na enjoy ang ang pagpupunas ko ng sahig kanina,at sa kabutihang palad mabilis ko rin itong natapos.Simula nung umalis ang demonyong heneral,mas napadali ko ang trabaho ko.

Walang sumisigaw..

Walang nanunumbat..

At

Mas lalong walang nag-uutos sa kailangan kong gawin.

Inayos ko ang bagong bihis na damit ko,mas komportable na ako dito.At mas gumaan ang pakiramdam ko,sa tuwing naiisip ko natapos ko na ang gawain na pinapautos ng heneral.

He's my Historic Guy Where stories live. Discover now