Ferri

17🔥

-Diabloooo.... - i thirri nje ze i forte nga prapa dhe e pa veten te shtrire ne toke me dicka te rende siper kurrizit.

-Brajan o idiot mu zhduk. Po me shtyp mor idiot. Si nuk u rrite njeher. Cfare mutin po ben??- i tha Diablo i acaruar Brajanit i cili sapo e kishte pare te futej ne vile i ishte hedhur per ta perqafuar.

-Heh keshtu e pershendet mikun tend ti ore. Kishim kaq kohe pa u pare. Si mutin ke qen gjithe kete koh ?- i tha Brajan Diablos.

-Mos guxo te me hidhesh si kafshe e terbuar ashtu siper, me degjove?- i tha Diablo atij.

-Tamam si kusheriri yt idjot je. S'keni pik sens humori ne ate qenien tuaj te shpifur.

-Ouu po ti bukuroshe kush na je? Me fal qe ste vura re me pare, por ky Diablo djallushi qe kishe ketu prane, ste le rehat apo jo?- dhe beri nje nenqeshje ne drejtim te Diablos, dhe me pas i puthi doren Starit.

Per nje moment Star u skuq pasi askush se kishte bere kete me pare. Dhe dukej qe Brajan nuk ishte nje person i keq.

-Emm, un jam Star- i tha disi e ndrojtur.

-Star?? Edhe emrin e paske si fytyren shpirt, yll je.- ja beri Brajan tashme asaj. E ajo u skuq edhe me shume.

-Mjaft tani me prezantime. Brajan me gjej nje dhome tani dhe thuaji njeres nga sherbetoret ta coje Starin lart. Dhe ti- ju drejtua Starit- as pipetimen me te vogel mos te te degjoj me kuptove? Mos kujto se mund te ikesh prej meje, pasi po tentove serish te vrava ne vend dhe nuk me intereson- i tha me nerva.

Star tundi koken ne shenje pohimi e frikesuar dhe ndoqi sherbyesen per te shkuar ne nje dhome. Nuk e priste nje sjellje te till prej atij, aq me pak ne sy te dikujt tjeter.

-Je fiks si kusheriri yt te betohem- i tha Brajan tashme pasi kishte pare gjithe skenen e ndodhur.

-C'do te thuash? - pyeti Diablo pa e kuptuar ku donte te dilte.

-Epo sec keni nje fiksim me rrembimet si fis ju. Se marr vesh. Edhe Brus e rrembeu Ailen ne te njejten menyre. Por qe perfundoi ne zemren e tij me vone- qeshi djallezisht duke kujtuar se si shoku i tij ishte dashuruar koke e kembe pas Ailes.

-Un s'jam i tille. S'kam kohe per budalliqe dhe ndjenja. Brus u tregua budalla duke u dashuruar me te rrembyeren e tij , kur e vetmja detyr qe kishte ishte ta vriste. U tregua i dobet dhe ra preh e ndjenjave. Gjithsesi si ve shume faj te them te drejten ata ishin shok femijrie. Njiheshin qe 2 vjec por se dinin. Ky eshte ndryshimi midis nesh. Eshte e gjitha dobsi.

-Nuk quhet dobsi mor idiot, quhet dashuri.- i tha Brus i cili sapo kishte marre vesh qe kusheriri i tij kishte ardhur ne vile, ishte nisur per ta takuar. Por fjalet e tij si pelqyen. Ky djale mund te ishte vertet i rrezikshem.

-Gjithsesi..- tha Diablo per te mos e zgjatur me tej situaten shkoj ta takonte.

- Kemi degjuar shume per bemat e tua, si me i vogli i grupit tone ke arritur mjaft lart.

- Me i vogli? - tha i acaruar tashme - Sa her duhet te ta kujtoj se je vetem nje muaj me i madh se une Brajan - i tha dhe e goditi me grusht, e urrente kur e quante te tille.

-Kshu me trup ke te drejt s'je i vogel, por se dime. Ndoshta miku yt s'esht rritur ende.- tha Brajan dhe bashke me Brusin filluan te qeshnin me te madhe.

-Mos ke qejf ta shohesh se sa i madhe esht Brajan? - i tha me ironi Diablo, por qe ishte nxehur tashme.

-O jo jo skam nevoj. Sjam gej un.

-Epo thash se. Shiko njeher veten pastaj fol.

-Ne fakt mendoj se e kam mjaftueshem te madh sa per ta ber femren time te ulerase gjithe naten pa pushim- i tha Brajan tashme qe ishte i lumtur me situaten ku ndodhej.

-Mendon se un se kam ber kete?- i tha Diablo.

-Heh mos me thuaj camarrok qe ja ke futur asaj vajzes qe ishte ketu me pare.

-Ke te drejte. Ja kam futur asaj.

-Por ti the qe ne jeten tende s'do hynte asnje femer. Kur u be femra jote ajo?- e pyeti Brajan me dyshim tashme.

-Qekur e perdhunova.- leshoi bomben Diablo.

Brajan dhe Brusi kishin ngeluar te habitur. Si mund ta bente ai kete. Te perdhunonte nje femer?! Kjo ishte e tepert.

- Po flet seriozisht - pyeti Brus por pergjigjen e mori nga nenqeshja qe kishte stampuar. Nuk reagoj ne ato momente, e njihte qe te vogel Diablon dhe e dinte se c'ishte ne gjendje te bente. Ama te perdhunonte dike ? Kjobishte e pamundur dhe nuk do ta besonte kurre.

- Po si guxove - i gjuajti me grusht Brajan Diablos ne fytyr. - si guxon dhe prek nje femer me dore? Hehh?? Ne ca mutin je shnderruar keshtu? Ne nuk jemi perdhunues Diablo.

- Mjaft Brajan. Ste jap ty llogari se cdo bej me degjove. Bej cdo gje me femren time dhe askush nuk me ndalon.- i tha Diablo i acaruar pas grushtit te tij.

-Mjaf te dy ju. - tha Brus i acaruar nga gjendja e krijuar.- Aila do te vije pas pak dhe s'dua te marre vesh asnjeren prej ketyre gjerave. Dhe ti - iu drejtua Diablos- ti ne festen qe do organizojme sot do e prezantosh vajzen si te dashuren tende. Nuk duam probleme. U kuptuam??

- Ohh po zoti Brus, ti je shefi pa merak - i tha Dianlo ironikisht. E kush ishin ata per ti then se c'duhet te bente? Hehh askushi. Askush nuk eshte me lart dajllit te vetshpallur.

Vazhdon...