Ferri

27🔥

Pa Diablon i cili po dilte nga ajo ndertes me qindra persona te vdekur por nuk i interesonte ky fakt. I kallte daden ajo godin dhe u lumturua kur e pa Diablon shendosh e mire. Fundja pse mos te ishte mire kur i dinte aftesit e tij. Ishte brenda makines kur ai ishte ne hyrejen e nderteses dhe doli me vrap nga makina.

- Diabloo.. - bertiti e lumturuar.

E perqafoj fort, ajo po ashtu. I kishe munguar. Ishte e vetmja qe i falte qetsi dhe paqe ne shpirt. Kjo ishte arsyeja qe nuk donte kurrsesi te largohej nga ajo. Te qarat e saj nuk kishin te perfunduar. Mbaroj tashme.

E puthi lehte ne buze per ti dhene siguri dhe ajo nuk kundershtoj perkundrazi ja ktheu tashme ishte e vetedijshme qe vuante nga Sindroma e Stokholmit.

- Shkojme ne vile - i tha dhe te dy se bashku kapur dor per dore u nisen drejt viles.

Rruga me makine drejt viles ishte e qete. Nuk kishin biseduar po thuajse fare me njeri - tjetrin. Pasi zbriten nga makina u drejtuan drejt koridorit ku ndodhej dhoma e te dyve. Teksa po ecnin Diablo ndaloj..

Dhoma ku prinderit e tij kishin bashke jetuar ato kohe kur ishin te dashuruar ndodhej gjysme e hapur. Ndoshta te atit i kishte shkrepur ne koke per te shkuar atje. E hodhi posht kete si mundesi pasi ai kurre nuk kishte hyre ne ate dhome qe nga momenti kur ishte ndar nga Sereni.

- Ka ndonje problem - i tha Star.

- Jo thjesht.. - tha teksa u afruar drejt dhomes dhe pa prinderit e tij qe flinin te perqafuar krah njeri - tjetrit. Buzeqeshi per kete. I pelqeu ajo qe pa. Kishte kaluar shume kohe qe nga hera e fundit qe i kishte pare ashtu. Mbylli deren me kujdes dhe u largua per ne dhomen e tij.

***

Ishte thuajse mengjes dhe Kobalt degjoj dern te mbyllej. Mesa dyket Sereni do ta kishte harruar hapur. Po e perqafonte fort. Nuk donye ta linte te largohej. Sereni hapi syte e pergjumur

- Cfare ndodhi ? - e pyeti.

- Asgje - ndoshta Diablo do te kete ardhur.

- Po shkoj ta shoh - tha dhe donye te largohej por ai nuk e lejoj.

- Mbaj mend gjithcka cfare ndodhi mend - I tha dhe Sereni shtangu ne vend.

- Ishin te gjitha te verteta. Me vjen keq per menyren se si jam sjell me ty. Shpresoj mos te jet vone per te me falur. Me fal, Sereni.

- Kurr nuk eshte von - i tha ajo dhe buzeqeshi dhe ai e puthi plot pasjon.

- Te premtoj se gjithcka do te jet ndrryshe qe sot e tutje. Ta premtoj - i tha.

***

- Cfare kishte atje - pyeti Star.

- Asgje bukuroshe. Shko ne dhomen tende tani. - i tha dhe e puthi ne ball.

Sapo Diablo do largohe nje dor e kapi dhe po e shtrengonte fore.

- Kam frike.. - tha dhe syte ju mbushen me lot.

- Asgje nuk ka per te ndodhur per sa koh je me mua bukuroshe. - i tha dhe po e puthte plot pasion.

Ajo po i kthente puthjen nderkoh ai hapi deren e dhomes se saj pa shkeputur puthjen e tyre. I hoqi bluzen qe mbante siper dhe po e puthet serisht ne buz nderkoh qe distanca mes tyre ishte zeruar. E shtyti drejt shtratit dhe e kafshoj lehte gjoksi nderkoh qe me doren e tij te djatht ishte duke ferkuar v@ginen e saj.

- Je e sigurt qe deshiron ta besh kete ?

Ajo thjesht tundi koken ne shenje pohimi dhe ai aq donte per tja flakur sutinat tutje. Hoqi xhinset e saj te ngusht qe i rrini ne menyre perfekte dhe ngadal. Filloj ta puthte dhe te ferkonte pjesen e tij te perparme me pjesen e saj femerore.

Donte me shume prej saj. I hoqi te brendshmet nderhoh vet ai ishte komplet i zhveshur. Star ishte lagur komplet dhe ishte e sigurt qe ishte krijuar nje pishin poshte saj. Donte me shume prej tij, me shume.

Depertoj brenda saj dhe nuk ndaloj pavarsisht gjakderdhjes se saj. Ulerimat kishin mbushur dhomen. Levizte ngadal prenda saj dhe me pas filloj te bente levizte te shpejta. Star mundohej te kapte ritmin e tij. Ishte nje nate e vecant per te.

- Mbaroj, kaq ishte.. - tha Diablo, i lumtur qe e kishte ber me ne fund te tijen.

- Te dua - i tha ajo dhe syte i mbylli sepse po e merrte gjumi.

Vazhdon...