1- Papatya

6K 373 268
                                    

Bölüm Şarkısı: Kimsesiz- Yaşlı Amca💓

Güzelleriiiim! 28 Nisana kadar dayanamadım :/

Karanlık'ın devamı olan Kırılma'ya hoşgeldiniz🧡

O kadar heyecanlıyım ki, biran önce okuyup yorum yapmanızı ve benim de yorumları okuyuşuma geçmek istiyorum🙄

Ama önce şuraya bi' sarı kalp alabilir miyim? Hatta önce ben koyayım 💛.

Keyifli okumalar🦀

Hareket halindeki koltukta otururken yıldızlı geceyi izliyorum.

Yıldızlar diye düşündüm o an.

Gökyüzünün asıl yerlileri; gökyüzünün, gökyüzü olmasını sağlayan küçük parlak şekiller derdi gökyüzü onlar için.

Bizim gözümüzde ise küçücük parlak şeylerdi yıldızlar, oysa onların değerini en iyi gökyüzü bilirdi.

Yıldızlarsız nasıl yapayalnız kalacağını en iyi o bilirdi.

Ben yıldızları olmayan gökyüzüydüm işte, en iyi ben bilirdim yıldızsız gökyüzü olmayı. Daha doğrusu olmamayı, yıldızsız olduğum için bana gökyüzü bile demezlerdi.

Önümüzdeki polis arabasının siren sesleri eşliğinde düşünüyordum.

Biz annemin şokunu atlatamadan Dağhan abimi almaya gelen polislerle birlikte karakola gidiyorduk.

Dağhan abim, öndeki polis arabasında; ben, arkasındaki polis arabasındaydım.

Polis memurunun sözleri kulaklarımda yankılanıyordu.

"Dağhan Mercan. Hakkınızda kadına şiddetten ihbar var."

Beni niye aldıklarını anlamamıştım ama umrumda değildi.

Bu sefer susmayacaktım.

Annem bana zulme sessiz kalmayı öğretmemişti. Annem bana hakkımı savunmayı öğretmişti.

Kendimi savunmayı.

Araba dururken Dağhan abim elleri kelepçeli bir şekilde indi arabadan.

Arkasından ben indim. Bu sırada gördüğüm yüzle beraber yerime mıhlandım.

"Abi?!" Heyecan ve tedirginlikle karışık tepkime Demir abim yanıma gelip alnımı öperek karşılık vermişti.

"Abim, içeri attıracağız o şerefsizi." Derken gözlerindeki hırsı görebilmiştim.

Nasıl olduğum zerre umrunda değildi.

Onun umrunda olan şey Dağhan abimden üstün olduğunu göstermekti.

Ah abi, keşke sen de gitmeseydin benden.

Başımı salladım.

Polis memurunun masasının önündeki sandalyede oturuyorduk karşılıklı.

"Konuşacaksın değil mi?"

Konuşacaktım. Bu saatten sonra umrumda değildi. Kendim için yapacaktım bunu.

"Evet."

Abim, rahatlamış bir şekilde bana bakıp yüzümü okşadı.

"Seninle gurur duyuyorum."

Benimle gurur duyduğunu bilmek çok güzel abi ama ben kendimde gurur duymuyorum.

Polis memuru sorgu odasının kapısını açıp Dağhan abimi çıkartırken gözlerimiz buluşmuştu.

KIRILMAWhere stories live. Discover now