Jimin zweeg. Lise nam zijn hand vast. De anderen keken hun aan en liepen dan weg. Jimin bleef staan. "Jimin." Zei Lise. Jimin keek Lise aan als ze zijn naam zegt. "Ga je nu ons verlaten?" Vroeg Jimin. Lise weet niet wat het was. Maar er knaagde iets aan haar hart hem zo te zien. "Nee ik verlaat jullie niet." Zei Lise. "Heb je dan niet herinnert waar je woont dan?" Vroeg hij en ging op de zetel zitten. Lise hield nog altijd zijn hand vast. "Nee, Ik herinnert waar mijn ouders zijn." Zei Lise beetje op een triest toon.
Jimin keek haar bezorgt aan en kneep lichtjes in haar hand. "Kunnen we ze opzoeken, ze zullen je vast missen." Zei Jimin. Lise keek omlaag. Jimin keek haar aan met een vragend blik. "Mijn ouders zijn overleden toen ik 13 was." Zei lise en tranen kwamen uit haar ogen. "Sorry voor het te vragen." Zei hij. Jimin trok aan haar arm en gaf haar een knuffel. "Geen zorgen ik ben bij je. Ik ga je niet in de steek laten dat beloof ik je." Zei hij. Lise zei niks en bracht haat handen rond hem en weende in zijn blous. Jimin aaide over haar haren. Lise begon haar meer dingen te herinneren. Maar sommigen bleven nog een vraagteken. Zoals hoe haar ouders stierven.
Dagen later gingen ze naar een tv show. Lise zat op een stoel haar te vervelen terwijl Jimin zijn make up en haren liet doen. Nadat hij klaar was kwam hij naar haar toe. "Ik zag dat je verveeld." Zei hij lachend. "Hoe weet je dat?" Vroeg Lise. "Kan het zien, Ik heb nog tijd voor ik ga." Lachte hij. Jimin nam zijn gsm en nam een foto van zichzelf. Lise keek hem aan als hij haar mee op de foto nam. De foto dat hij trok stond ze lelijk op. Ze trokken erna nog een. Erna nam Jin de gsm af en keek hun dan aan. "Ik maak wel een van jullie samen." Glimlachte Jin. Ze knikte en gingen staan voor de foto. Jin nam de foto en gaf erna de gsm terug. Ze keken naar de foto.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ze begon te lachen. En Jimin blijkbaar ook. "Dankje Hyung." Lachte Jimin. Ze stonden best grappig op de foto. Niet veel erna moesten ze gaan. Lise keek via de tv in de kleedkamers. Er was nu een groep bezig dat pentagon heet. En erna kwam bts en ze begonnen. Het duurde lang en ze waren er nog niet. "Waarom duren ze lang?" Vroeg Lise aan hun manager. "Heb geen idee." Zei hij. Lise zuchte en keek naar de deur. "Dan ga ik ze zoeken?" Zei Lise. "Zal je dat wel doen, messchien zijn er fans dat handtekening willen." Zei hij. "Ik ga toch even zoeken." Zei Lise.
"Oke kom snel terug dan." Zei hij. Lise knikte en liep dan de kleedkamer uit. Ze keek rond maar ze vonden hun niet. Opeens kwam iemand naar haar toe. "Zoek je BTS?" Vroeg de persoon. Lise knikte. Er was iets aan hem dat lise niet echt vertrouwde. "Ik weet waar ze zijn, Ik breng je naar ze." Zei de persoon. "Oke dan." Zei Lise. Ze volgde de persoon naar een deur. Hij stopte en keek haar glimlachend aan. "Ze zijn hier, bye." Zei de persoon.
Lise deed de deur open en liep dan naar binnen. Het was donker en Lise wist nu dat er iets niet klopte. Voor ze het wist stond iemand voor haar. Ze kon niet zien wie het was. Want ze voelde ineens iets voor haar mond en neus gedaan word. Het rookte raar. Lise begon langzaam zwarte vlekken te zien tot ze helemaal zwart zag.
Jimin en de anderen kwamen lachend terug in de kleedkamer. "Oke stop nu." Zei Jungkook serieus. Ze bleven lachen. "Wat is er met Jungkook?" Vroeg hun manager. "Jungkook viel op een grappige manier van het podium en we kwamen niet bij van het lachen." Lachte Jin. "Waar is Lise?" Vroeg Jimin lachend. "Ze ging jullie zoeken, ze is al 3 minuten weg." Zei de manager. "Oo dan ga ik haar ramp zoeken en haar het vertellen van Jungkook." Lachte Jimin. "Waag het niet." Zei Jungkook. Maar Jimin rende al snel weg en liep dan gang af en vroeg rond naar Lise.
Iemand zag haar in een kamer gaan. De persoon leed hem naar een deur. "Ik zag ze deze kamer binnen gaan, erna heb ik haar niet gezien." Zei de persoon en liep dan weg. "Bedankt." Zei Jimin nog. Jimin liep de kamer binnen. Het was donker en zocht de licht knop. Wanneer hij die aan zette ging de licht aan. Maar hij zag niemand in de kamer en keek wat rond en zag niks. Jimin zuchte en liet zijn hoofd hangen. Opeens zag Jimin haar armband op de grond liggen. Die had hij gekocht voor haar.
Omdat ze die zo mooi vond en geen geld had. Snel raapte Jimin die op en werd gans in paniek. Hij verliet de kamer en liep terug naar de kleedkamer. Onderweg kwam iemand afgerend en boste tegen hem op. "Sorry ik moet snel bewakers verwittigen. Ze ontvoeren een meisje." Zei de persoon. De persoon wilde weg lopen maar Jimin hielt de persoon tegen. "Hoe zag ze eruit?" Vroeg Jimin aan de persoon. "Lang haar, jeans jasje - Wacht is het haar?" Ondebrak Jimin de petsoon bezorgt en zocht een foto van Lise. Hij nam de foto dat Jin trok.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ja dat is haar." Zei de persoon. "Waar is ze?" Vroeg Jimin nu bezorgt. "Ze zijn al weg maar heb de nummerplaat kunnen onthouden." Zei de persoon. "Ga ermee naar de politie, Ik kom mee met mijn groep want ze hoord bij ons." Zei Jimin paniekkkerig. "Ga ze snel halen." Zei de persoon. Jimin rende naar de kleedkamer en stormde binnen. Gans buiten adem was hij van het rennen. "J...." ademde Jimin. "Adem diep in en dan uit." Zei Jin die naar hem toe kwam. Jimin deed wat Jin zei en ademde diep in en uit voor hij begon te praten.
