Chain Hearts To Infinity ( CAMPUS SERIES #1)

Chapter 12

*****
Napipilitan man dahil sa labag na sa labag loob ko yung mga ginagawa ko sa university araw araw ay minabuti ko paring ipag patuloy ito kahit nahihirapan ako sa mga nakaassign na trabaho saakin. And for the rest of my life ito yung unang beses kung natutong mag walis at mag hawak ng dustpan at mag ligpit.

Paano ba naman kasi kung hindi ko iyon gagawin ay agad agad mag tatalak yung damuhong yun tapos ako pa yung sasabihan niyang pwet ng manok ey mukhang siya nga yon ey.
Minsan nga iniisip ko na talagang sinasadya niyang pinapahirapan ako para makaganti sa panghihiya ko sakanya. Will yes.. he should be happy dahil finally ay nagawa niya na.

At kamusta ako sa attitude niya?? Nako kung pwedi lang putulan siya ng dila ginawa ko na. Napaka bungangero kalalaking tao, masungit, bossy at higit sa lahat napaka yabang. Ewan ko ba sa mga pinsan at auntie ko kung paano nila nasabing mabait to??? Ey kung ako lang pinokpok ko na yun ng walis tambo.
Kung hindi lang naman ako nag titimpi dahil sa sitwasyon nako gagawin ko na talaga. Anong karapatan niyang sigaw sigawan ako ey ni kahit isang tao wala pang gumagawa non saakin.

Kung iisipin lang siya taragisss.. sirang sira na ang mood ko.

Saglit akong nahiga ng maramdaman ko yung pag vibrate ng cellphone ko.
Agad kung tinignan kung sino ito ay agad nag init ang ulo ko.

"Anong kailangan mo at naisipan mong tumawag?"

Narinig ko itong huminga ng malalim.

"How are you??"

"What the fuck! After you took me everything from me magtatanong ka??.
Hindi kapa ba masaya at nag tagumpay ka na?. naisipan mo pang tawagan ako para lang ano?? insultuhin mo?"

Puno ng iritasyon kung sagot pagkatapos kung marinig yung pangangamusta niya or should I say pang iinsulto niya.

"I just wanted to check you out."

Mapakla naman ako natawa. Really huh??? " will as you can see I'm still breathing at nakakain parin naman kahit papano. And by the way I'm being part ng Janitors nga pala ng University.. and guess what kulang nalang nga ata mag lampaso ako ng sahig tapos mag koskos ng inidoro so I hope you are really happy now." sarkastiko kong balita since sabi niya nangangamusta siya.

"And please.... Nathan don't you ever call me again just for nonsense thing . Dahil pinapaalala mo lang kung gaano kita kinamumuhian bilang isang ama ko."

Sabi ko bago pinutol ang tawag. sa Inis ay tinapon ko ang cellphone sa paanan ko at naupo para magkalma. I can't believe this tatawag tapos mag tatanong??? Kung hindi siya siraulo at pinaandar ang utak niya alam niya na yung sagot sa how are you niya. Tssss... kahit kelan talagang bwesit wala ng naging dulot kund pakuluin ang dugo ko. Kung siguro tumawag siya at sinabing ibabalik na yung kotse ko at pwedi ko nang magamit yung mga ATM ko baka natuwa pa ako at nag pasalamat sakanya.

Nang dahil sa insendinting iyon ay tinanghali na ako ng pasok. Ni hindi na ako nag abala pang pumasok sa first subject dahil for sure ay magtatalo lang kami ng prof doon. Kaya imbes na mag deritso ay tumuloy ako sa dean office at doon tumambay. nag text din ako Cari na after ng klase ay dito mag deritso para dito nalang mag recess dahil mamayang 1 pm panaman yung trabaho ko meaning to say makakalanghap pa ako ng maraming pasensya para hindi mapatulan yung Salliva nayon.

Pagkapasok ko sa loob ay walang ka tao tao kahit yung secretary ay wala rin. Dahan dahan kong binaba yung aking bag sa gilid ng mesa at nahiga sa couch. Malaki naman ito kaya for sure ay magkakasya ako dito. Tinignan ko ang wristwatch ko, mahigit isang oras at kalahati pa pala bago mag dismissals kaya matutulog nalang muna ako. Dahil kung maghihintay ako tiyak na inip ang aabutin ko.

I was deeply and enjoying my dreams ng maramdaman ko ang isang tapik mula saaking pisnge. Dahan dahan kung iminulat ang aking mata para makita kung sino ay para akong binuhusan ng isang malamig na tubig at tarantang napatayo.