0.4

378 56 33
                                    

"İşte bu da anahtarın.""Teşekkürler." Jaemin kapıyı kapattı ve camının tam önünde ki meydanda olan Anthea'ya baktı."Onu ilk gördüğüm anı hatırlıyorum. 27 Nisan.İlk defa birini öldürdüğüm günden sonraydı.Ben hala aklımda bir sürü şey ile savaşırken onun önümde ki tarlanın ortasında oturup resim yaptığını gördüm ve bu görüntünün beni ne kadar rahatlattığını düşündüm.Ondan sonra,ona her gün papatyalar göndermeye başladım.Onun sayesinde Pisarro ,Renoir ve Kaufmann'i öğrendim."
"Pekala saat 6,kahve molası!Buyrun hanımefendi kahveniz." "teşekkürler."Jaemin elinde ki dürbünle yapılanları izliyordu.Anthea'nın kahve içtiğini görünce o da kendisine bir bardak kahve alarak tekrardan camın önüne yerleşti ve bardağı sanki karşısında Anthea varmış gibi havaya kaldırdı.
"Eğer onun gibi yaparsam en azından birazcık da olsa ruhum temizmiş gibi hissedebiliyorum.
Anthea eşyalarını topladıktan sonra yanında ki kişilere el sallayıp veda ederken Jaemin de camın arkasından o göremese de el salladı.
O gün yollanan çiçeklerden sonra bir kere daha düşündü Anthea.
"Neden çiçek gönderiyor ama kendisini hiç göstermiyor?"

Sillage [Na Jaemin]Where stories live. Discover now