3.0

153 36 29
                                    

Anthea hala Jeno'ya özlem ve şaşkınlıkla bakıyordu.Jeno ise ne diyeceğini bilemiyor kafasını yere eğerek duruyordu.Kafasını yanına çevir ve serginin afişini görür. "Üzgünüm seni görmeyeli çok uzun zaman oldu. İşlerle meşguldüm ve Kore'de sıkışıp kalmıştım." Anthea hızla arkasını dönüp masanın üzerinden konuşma kağıtlarını aldı. Koşarak Jeno'nun yanına gelip " Nasıl oldun?" adlı kağıdı gösterdi. " Evet. iyiyim. Bu civarlardaydım ve..." Anthea kapıyı arkasından kapatıp Jeno'ya yaklaştı. Ağzını oynatarak "Neden?" "Üzgünüm sana gerçeği söyleyemedim. Ben... bir polisim. Seni bir soruşturma için kullandım ve yaralanma sebep oldum." Jaemin olan bitenleri kapının arkasından dinliyordu. "O kadar suçlu hissediyordum ki...seni görmeye cesaret edemedim. Ama sanırım açık bir şekilde özür dilememin zamanı geldi." Jaemin sinirle olan bitenleri dinlemeye devam ediyordu. "Gerçekten üzgünüm." Jeno Anthea'nın önünde eğildikten sonra hızlıca yanına dönerek uzaklaşmaya başladı. Anthea arkasından bağırmaya çalışıyordu Kapıya vuruyordu defalarca bir kez olsun tekrar arkasına dönmesi için...
Ama ne Jeno arkasını döndü ne de Anthea bağırabildi. Jaemin ses çıkarmamak için elini ağzına sıkıca kapadı. Anthea bitkin ve ağlayarak içeri girip sandalyeye oturdu. Jaemin kapının önünde ki dağılmış kağıtları toplayıp Anthea'ya vermek için içeri girdi. Ona destek olmak için tam omzuna elini koyacakken bundan vazgeçti ve kağıtları masaya bırakıp atölyeden ayrıldı.

Sillage [Na Jaemin]Where stories live. Discover now