Sillage [Na Jaemin]

1.0

"Bunların hepsini sen mi yaptın şimdi?" "Evet."
"Çok fazla boya kullanmışsındır eminim."
"İşte kahven"diyerek elinde ki diğer kupayı uzattı Anthea.O sırada Jeno masanın üzerinde ki çizimi fark eder. "Üzerine kahve döktüğünü zannediyordum." "Bu başka bir kişi." "Öyle dediğine eminim ama." Anthea bir yere çizimi saklamaya çalışırken "İlginç,ben olduğuma yemin edebilirim halbuki." " Vay canına burası neresi"diyerek çiçek tarlası tablosuna bakmaya başladı Jeno.
"O baharda,oraya papatyaları sergim için resmetmeye gitmiştim.Benim için papatyalar ayçiçeği gibi.Van Gogh ayçiçeklerini çizermiş bende papatyaları. O tahta köprüden sürekli aşağıya düştüğüm için artık uzun yolu kullanmaya başlamıştım. Fakat saha sonra yeni bir köprü yapıldığını gördüm.İlk başta bunun sadece bir rastlantı olduğunu düşünmüştüm ama sonra bu köprünün benim için yapıldığını farkettim.Öbür gün köprüye bıraktığım resmî biri aldı.Sanırım o kişi benim için köprüyü yapan kişiydi.Çünkü o olaydan sonra her gün birisi bana papatyalar göndermeye başladı.Penceren dışarı bakıyorum ama kimseyi göremiyorum o yüzden bende o kişiyi bir gölge olarak çizdim.Onu bekliyordum. Ve...sanırım o kişiyi buldum.
Anthea gülümseyerek Jeno'ya döndü.
"Ona o kişinin ben olmadığımı söyleyemezdim.Yalan veya doğruyu söylemek yerine sessizliği seçtim" Jeno kollarını Anthea'ya sıkıca sardı.