Bölüm 8🍀

17.7K 765 75
                                    

Asminden...

Avşin günlerce odasında ağlıyordu öyle ağlıyordu ki bir gun aglamaktan içi dışına cıkacak sanıyordum onu kıskandım o ve baran bir birine cok duskundu cok sevıyordular ben ve Tahir çok resmıydık boyle olmamalıydı..

Babam avşini zorla verdi bir anlık olsun avşine inat ama cok pısman oldum inat edip "Viyan iyidir dedım"

Avşin artık onunla eskisi gibi olamıycaz sevındım yalan yok hem Viyandan kurtuldum hem Avşinden avşin kardeşimdi onu seviyorum elbette ama tahırın ona olan ilgisi beni deli ediyor ve bu yuzden ikisi yanı Viyan ve avşin aramızdan cekılmelıydı ve oyle de oldu...

Gurursuzmuydum? Beni sadece kendine layık goren adamla beraberdim! Ama seviyordum!..

Umarim Viyan avşine kotu davranmaz tabıkı İcim yanardı ama avşini gordugunde buyulendı sırtım sağlamdı ona kıyamazdı avşinde kendini ezdırmezdı umarım oyle olur yoksa kardesıme elbetteki zarar gelsin istemem her ne kadar beni bencil bılsenızde...

Viyandan...

Avşin konuşmuştu baranla ona gidip ayrılması gerektiğini söyledim ama belli gözü karaydı ya kaçsaydı yada başımı önume egdırecek bıse yapsaydı diye onu tehdit ettim ve Ben tehdidimın arkasında kesinlikle dururdum oda bunu biliyordu bahoz ve kanıyı gozumu kırpmadan oldururdum

Baranın avşine inanmaması lazımdı çünkü avşine bağlıydı bu yuzden plan yaptım ve saat gibi tıkır tıkıırr işledıı.

Once hikmet ağaya

"hikmet ağa kım avşini nasıl verdıgını sorarsa diyeceğin şudur kızım kendi istedı asmin olmaz dedi avşin olur dedi kızım kanlı toprak için kabul etti diyeceksin"

Oda gülüp

"Viyan akıllısın aferin ama beni unutma bende kalkıp kızımı zorla verdıgımı asla söylemem zaten ha dedıgın olur Viyan"

Akıllı adamdı hikmet ne istedıgını bilen bir ağaydı ama kendi ustume tanımam sonra kahveye gittim Mahmutla konuştum

"bak Mahmut bugun buraya hangi ağa gelirse gelsin sen benim evlenecegımı avşininde kanlı toprak ıcın kabul ettıgını anlatacaksın"

Sıkı sıkıya tembıhledım baran hıc bir sekil de avşine ınanmamalı bunu yaparken bir aşka son verdıgımı biliyordum ıcım burkuldu buda doğru sonucta yıllardır sevda denen ateşte ben de yanıyordum ama maalesefki bunu yapmalıydım çünkü adıma, namusuma, bir laf gelseydı bu ölümle sonuçlanırdı avşinin çekeceği vardı benim guzeller guzelı karım ablasının bedelini ödeyecektir...

Avşinden....

Tepede saatlerce ağladım saatlerce ama ne sustum ne susabıldım gözlerim kan çanağı gıbı olup bulanıklaşınca oturdum baranımın yaptığı yere baş harflerimız vardı orayı öpup aglıyordum yere baktım beni durterken baranın bilekliği elinden düşmüş aldım elime

Taktım koluma asla çıkarmazdım asla bileğinin kokusu sinmişti..

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin