AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)

Bölüm 14🍀

Viyandan...

Yeni yeni avşine alışıyordum yeni yenı varlığına, odamda biriyle kaldığıma en önemliside ona her baktığımda hayatını karartişıma yeni yeni alışıyordum..

Avşinle babasının evine gitmeye karar verdik daha doğrusu gitmek istemedım sebebi tek sebebi ise unutmak istedığım asmini görmek istemıyordum bunu biliyordum onu görsem gözümü alamayacaktım..

Onlara giderken avşin "dur" diye bağırdı arabadan inip kanıyle birbirlerine koştular sarılıp öpüyordu seviyordu kapıyı bize asmin açtı kalbim duracaktı elim ayağım titredi konuşamadım bunu avşin fark etti takmayıp içeri geçti..

Kimseye sarılmadı ne kadar dayanıklı bırıydı karşısında annesi ve babası duruyordu ve o çok dayanıklıydı..

Baran gelince avşinin rengi gıttı bir beyaz olup bir kırmızı oluyordu baran yanındayken titriyordu kaşığı çorbaya girerken tastan melodi sesi çıkıyordu sadece izleyebıldım onun bu haline içim gitti mi gıttı yalan değil.

Baran ise sadece beni izliyor kaşlarını çatmıştı nefreti gözlerinden okunuyordu ben sadece şunu düşündüm

büyük günaha gırdın viyan peyman

İçim acıdı kendimle beraber, iki kişinin daha hayatını mahvetmiştim.

Eve dönünce odaya hızla girdi avşin içi çıkana kadar ağladı gidip hemen sarıldım istemeden oldu ama sarıldım bana sarılıp

"ben nasıl insanım viyan çok kötü bir evladım ben"

Ona asla kötü olmadığını anlattım

Yatağımda uyumasını istedım bana

"olmaz pis kokuyor"

Gıbı sözler söyledi gerçek degıldı benım ona yaptığımı oda bana yaptı ama zor bir durumdu simdi anladım onu insanın zoruna gidiyormuş..

Avşine artık bağlanıyordum hayır bu sevgi değil olmamalı sadece bağlılık asminden bir parça bana bu sadece bu...

Avşinden...

Karşımda gördüğüm kişiye baktım elleri cebinde bütün heybetıyle durmuş bana bakıyor yuzunde hiç bir ifade yoktu hemen yataktan fırladım üstümde Allahtan uzun pijamalarım vardı normalde hep kısa kollu yatardım ama viyan olduğu için gece gıydıgıme dikkat ediyordum her ne kadar kocam olsada..

Kalkıp dikildim karşısına

"senin burada ne işin var Ferhat"

Evet gelen ferhattı bunu serhat yapar derken ferhatın yapması beni hüsrana uğrattı

"şey avşin ben"

"ne sen geveleme hiç bir şey bunu açıklayamaz Ferhat ama yine de açıkla hadı"

"şey kusura bakma"

Diyip çıkmak istedi hemen kolundan tutup..

"aşağı in sen ben hemen giyinip geliyorum Ferhat bekle"

O çıkınca olayın şokunu atlatıp üstümü giyindim hemen aşağı indim kimse yoktu gorunurde merdivenlerden kafamı uzattım ferhat elını alnına koymuş oturuyordu hemen hızlı hızlı indim aşağı. Elimi belime koydum saçlarımı gözlerimden çekip kaşlarımı olabildiğince çatıp tam gözlerine bakıyordum.

Ferhat bana bakıp yüzündeki mahçuplukla kafasını yere eğdi

"ee Ferhat odamda, benim odamda, yanı viyanın odasında, hatta viyanın karısının odasında, gelinin ağanın odasında senin ne işin vardı"