HER POSSESSIVE LOVER (COMPLETED)

CHAPTER 17

CHAPTER 17

"Lucian?" muli kong kinatok ang pinto ni Lucian ngunit gaya kanina ay wala nanamang sumagot, napakunot na ang nook o at tatalikod na sana nang marinig ang paglangitngit ng pinto, mabilis ko siyang tiningnan at nanlaki ang mata ko dahil mahina at nanlulumo ang itsura nito

"Kakain na" iyon na lamang ang nasambit ko habang nakatingin parin sa kaniya, pinilit niya ang sariling ngumiti bago umakyat ang isang kamay niya sa braso at bahagyang hinilot ang balikat. Nagtataka ko siyang tiningnan at pilit na tinulak ang pinto but he shook his head

"May lagnat ako, b-baka mahawa ka" mabilis siyang umubo at halos mawalan ako ng malay dahil mukhang matutumba pa siya dahil bigla na lamang siyang nanghina.

"Jusko naman Luccerus!" mabilis kong itinulak pabukas ang pinto at mabilis siyang hinawakan sa braso but then backed out dahil sa sobrang init ng katawan niya, kinapa ko agad anng kaniyang leeg at doon ko nalamang inaapoy nga siya ng lagnat.

"Ako ng bahala, mahahawa ka pa" he said weakly before he carefully shoved me away, mabilis akong umiling iling at lumabas ng kaniyang kwarto

Mukhang ngayon siya tinablan ng mga pagpapahirap nila mamang ah! Tsk!

"Mang, may gamot ho ba tayo sa lagnat. Inaapoy ng lagnat si Lucian" mabilis na napatingiin saakin ang lahat ng nasa mesa at mukhang walang mga pake na muling bumalik sa pagkain

"Andyaan lang sa cabinet" ani ni mamang, mabilis akong nagpuntang lababo at kumuha ng maliit na palanggana at kinuha ang thermos at naglagay ng tubig na malamig sa isang pitchel, mabilis na tumayo si kuya at inalalayan ako sa mga bitbit ko

"Tsk, kumain ka muna kaya" ani ni kuya at sinamahan ako sa kwarto ni Lucian, malakas ko siyang hinampas sa braso atsaka siya kinurot sa tagiliran

"Inaapoy si Lucian tapos inaaya mo pa akong kumain, aba ka talaga!" muli ko siyang pinagkukukurot, napailing iling lang ang kuya at siya na ang nagbukas ng pinto, ibinaba niya ang mga bitbit at halos mapasigaw ako dahil naabutan naming si Lucian na nakahiga na sa sahig at pawis na pawis.

"Kuya bilis alalayan mo" frantic na sigaw ko at aalalayan rin sana si Lucian pero isang kamay ang pumigil saakin

"Mahina pala ireng manliligaw mo Hulya" sambit ni papang at siya ang umalalay kay Lucian, I saw mamang on the door at may dala siyang mga tableta ng gamot

"Nako totoy paano ka naming babasbasan niyan" natatawang ani ni Mamang at siya ang dumalo kay Lucian ng maihiga nila ito, pabiro pang sinuntok ni Kuya si Lucian kaya muli ko siyang kinurot sa tagiliran

"may sakit na nga ginaganyan mo pa" sigaw ko sa kaniya, tumawa lamang ito bago ginulo ang buhok ko,

"Si mamang na gagawa antayin mo nalang" aniya at umalis na sa kwarto kasama si papang

"Kasalanan niyo to mang eh" nakangusong sabi ko na ikinatawa niya lang

"Aba'y lagnat lang ito Hulya, masyado kang nagaalala" napangiwi na lang ako at tinitigan muli si Lucian na hinang hina, sobrang putla rin nito ngayon at pawis na pawis

"Palitan mo ng damit iyan, magdadala nalang ako ng pagkain niyong dalawa rito, dito mo pakainin yan" nang makalabas si mamang ay mabilis akong naghanap ng damit niya sa bagahe niya, agad ko siyang pinalitan ng damit at hinang hina pa nga ito pero nagawa pa nitong ngumiti saakin

"Ang ganda naman ng nurse ko" aniya at tumitig saakin, napairap na lamang ako at mabilis na kinapa ang kaniyang leeg, bahagyang bumaba ang init niya at feeling ko naman onting pahinga at gamot lang ay gagaling narin siya. Napatingin ako kay Lucian ng kinuha niya ang kamay ko at ilapat iyon sa labi niya

"Wag ka ng magalit, pansinin mo na ko" anito at hinalikan ang likod ng palad ko bago niya inilapat sa pisngi niya ang kamay ko

"Kinukumbulsyon na ata ang loko" I heard him chuckled at buong pwersa akong hinila palapit sa kaniya dahilan para mapasandal ako sa dibdib niya,

"Sorry na, pansinin mo na ako, di na ako mag seselos" anito at bahagyang iginilid ang mukha at hinalikan uli ang aking palad, nanlaki ang mata ko at halos suntukin siya dahil sa sinabi niya.

"Jusko mahabagin" naibulong ko nalang at hinayaan siya sa ginagawang paghalik halik sa palad ko

..

"Mariake, di na ako magseselos promise" anito, napabuntong hininga nalang ako at tumuwid ng tayo at dahan dahang kinuha nag kamay ko pero mukhang nagkalakas na ang loko at bigla nalang bumangon at inikot ang braso sa bewang ko dahilan para mapaupo muli ako sa kama niya

"Sorry na" bulong niya at sinubsob ang mukha may braso ko at iniiwasang madikit ang mukha saaking balikat,

"Malakas ata tama neto ah" I said as I felt him chuckled, mula sa balikat ko ay bahagya itong humalik roon at bumuntong hininga

"Please, pansinin mo na ako" napapaos pa na aniya, narinig naming ang pagbukas ng pinto but he didn't even move a bit, I saw Mamang grinning at us at tahimik nitong inilapag ang tray sa may maliit na mesa. Mamang left us at sinara rin ang pinto. Bahagya akong tumikhim at sinilip muli si Lucian na nakapikit lang at nakayakap, I touched his arms at bahagya iyong kinalas but he tighten it more

"Kumain na tayo" bulong ko sa kaniya, bahagya siiyang nakapikit bago nagmulat ng isang mata at pagod na tiningnan ang mga plato sa lamesa

"Humiga ka na ako na magpapakain sayo" I heard him sighed bago lumayo sakin at inayos ang mga unan at humilig sa may head board

Dahan dahan akong tumayo at kinuha ang tray bago kumuha ng kutsarat tinidor, He was just looking at my every moves at tahimik lamang, I sat beside him at hinipan ang isang sabaw bago iyon iniumang sa bibig niya.

"Sana lumala ang sakit ko" bigla na lamang niyang sinabi sa ilalim ng katahimikan naming at halos hambalusin ko siya ng hawak kong plato, nahihirapan na ngat lahat ay gusto pang lumala ang sakit, jusko naman!

"Loko ka!" kinurot ko ang braso niya ngunit hinuli niya lamang ang mga kamay kong nangkuukurot

"Bwisit ka tumigil ka jan, oh inumin mo" inabot ko sa kaniya ang isang baso at ang gamot, he smiled at me bago niya hinigpitan ang hawak sa kamay ko, Muli akong lumapit sa kaniya at kinapa ang leeg niya,

"Bumaba na, pahinga ka na" sambit ko at uminom rin ng tubig sa ibang baso, He was just looking at my every moves na akala mo may kailangang pagmasdan ng maigi sa bawat galaw ko

"Magpapahinga na ako matulog ka na para bukas gumaling na yang lagnat mo" Tinitigan niya pa ako ng ilang minute kaya bahagya na akong nagiwas ng tingin, I sighed at tumayo na par asana ayusin na ang mga pinagkainan ngunit hinila niya akong muli dahilan para mapaupo muli ako sa kama niya, he hugged me tight.

"Let me court you" iyon ang binulong niya sa leeg ko bago mas hinigpitan ang yakap at nagsumiksik sa may leeg ko, natahimik ako dahil sa sinabi niyo, I don't know how to answer, dahil hindi ko naman talaga alam kung handa nab a ako, I mean, if its for the baby ay ayos lang naman saakin but when it comes to investing a feelings, time and effort ay parang Malabo pa sa ngayon.

"I-I don't know Luccerus" natigilan uli siya at mabilis akong hinarap, may ngiti sa labi niya ngunit malungkot iyon.

"I will do everything, just a chance Mariake" bulong nito, I gulped, hesitant on what to say ay napaiwas na lamang ako ng tingin, he slowly moved near me at nagpatak ng isang halik sa aking noo dahilan para mapapikit ako.

"I love you Mariake" bulong nito at bumaba ang labi sa aking ilong, I savoured the moment and let the silence talk for us, I felt him moved again and for the last ay hinalikan niya ako sa labi, I felt my tears come out of my closed eyes. Milyon milyong pakiramdam ang dumaloy muli saakin. I opened my eyes with his lips still on mine at maging siya ay umiiyak, tila nararamdaman ang pighating lumukob sa aking pakiramdam.

"I love you" muling sabi niya at dahan dahang lumayo, I looked at him and for atleast once, grabbed his nape and drag his lips on mine. For atleast once.